Uni....
My Love Story အပိုင်း၂၅
"ကျွန်တော် မနက်ဖြန် ရန်ကုန်ပြန်မယ်။"
ပွဲပြီးပြီးချင်းရှိုင်းထက် ပြန်ဖို့ပြောနေတာကြောင့်
"သား တစ်ပတ်လောက်တော့နေပါအုံးလား။မင်းအမေကလည်း ပြန်လွှတ်မှာမဟုတ်ဘူး.."
ဒေါ်ထားခင်ကလည်း အနားလျှောက်လာကာ
"သားကလည်း ဘာလို့ပြန်မှာလဲနေပါအုံး
အမေတို့နဲ့။"
"ဟိုကအလုပ်တွေလွှတ်ကုန်မှာစိုးလို့"ရှိုင်းထက် ရိုးရှင်းပေမဲ့ ယုတ္တိမရှိသော အဖြေအားပေးသည်။
"အဲ့မှာခန့်ထည်ရှိနေတာပဲ သားရယ်...."
ရှိုင်းထက် သူ့အမေအပြောကို ရိုသေစွာခေါင်းညိတ်ပြီးမှ ဆက်ပြောသည်။
"သူတစ်ယောက်ထဲဆို အလုပ်တွေအရမ်းများနေမှာ။ ပြီးတော့ ချင်းပြည်နယ်က ထန်တလန်မြို့ ကိုလည်းသွားဖို့ရှိတယ်။
အဲ့က မိဘမဲ့ကျောင်းကို လိုအပ်တာတွေသွားလှူမှာ ပြောထားပြီးတာကိစ္စဖြစ်နေပြီ။အဲ့ဒါထန်တလန်ရောက်ဖူးချင်လို့ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လိုက်သွားမလို့!marketing အပိုင်းကလူတွေကိုပါ အပန်းဖြေဖို့ ခေါ်သွားမှာ...သူတို့ဒီနွေရာသီမှာ ရောင်းအောင်တက်အောင်ကြိုးစားပေးထားတာ။နားရက်တောင် တစ်ခြားအပိုင်းကဝန်ထမ်းတွေလောက်မရထားဘူး။"
ဒေါ်ထားခင် သူ့သားဘေးနားဝင်ထိုင်ရင်း
"မေမေကသားကို အိမ်ထောင်ဖက်တွေ့ပေးဖို့စီစဥ်ထားတာ...တစ်ယောက်လောက်တွေ့ပြီး..."
"အိမ်ထောင်ဖက်ကတွေ့စရာမလိုပါဘူး။
ကျွန်တော်ကို။ယ်ဘာသာကြည့်စီစဥ်ပါ့မယ်"ရှိုင်းထက်အမြန်စကားဖြတ်ပြောလိုက်သည်
သူ့အမေက သက်ပြင်းချကာ
"ဘယ်တော့လည်း အဲ့စီစဥ်မယ်ဆိုတာက...
အခုအသက်က ၂၅နှစ်ပြည့်တော့မယ်နော်..."
"၂၅နှစ်ကငယ်ပါသေးတယ်မေမေရယ်။
မေမေတို့နားတော့လေ ပင်ပန်းနေတယ်မလား။ကျွန်တော်လည်းသွားနားတော့မယ်..."ဟု ပြန်ပြောကာ သူ့အခန်းသူအမြန်ထွက်လာလိုက်သည်။
ရှိုင်းထက်ထွက်သွားသည်နှင့် ဒေါ်ထားခင် ချက်ချင်းဖုန်းကောက်ကိုင်သည်။
"မဖြစ်သေးပါဘူး ခန့်ထည်ကိုဖုန်းဆက်မေးရမယ်...."
YOU ARE READING
My Love Story (Completed)
Romance( My First Fiction)💙 ပေါ့ပေါ့ပါးပါး လေးနဲ့ Romance ဆန်ဆန်လေးပဲသွားမှာပါ စိတ်အပန်းဖြေပြီး အကြည်ဓာတ်လေးတွေရချင်ရင် ဖတ်ကြည့်ကြပါနော်❤ Start Date - 22.2.2021 End Date -17.7.2021
