Sürpriz Yumurtadan Çıkar Gibi

♡ 22 ♡

"sakinim tamam sakinim. Abim nerde ve telefonu neden sende?"

"İlk önceeğ o senin abin değiil, benim abim. İkinci olarak daa abim odasında uyuyor. Telefonuna da izin verdi bakmam için." götoş İrem Namık Kemal'in bir sözü vardır bilir misin?

"Hadi lan ordan şırfıntı. Abim telfonunu kimseye vermez. Ben bile gizliden bakıyorum sana nasıl veriyor lan? Neyse yeter bu kadar benimle oynadığın telefonu abime ver."

"Uyuyorğ diyorum sanaağ. Sağar mısıığn."

"POLAT HİÇBİR YERE GİDEMEZSİN. BURADA YAŞAYACAKSIN ANLADIN MI? HALA SALAK ASENA İLE KONUŞTUĞUNU BİLİYORUM. KONUŞMANA BİR ŞEY DEMEDİM AMA BU EVDEN GİDİLMEYECEK. KARARINI DEĞİŞTİRİNE KADAR BU ODADAN ÇIKMAK YOK. ANLADIN MI LAN BENİ." İrem'in yüzüne kapatıp hızlı adımlarla yemek yediğimiz yere indim.

"ikiz, Selim abi, Meriç abi ve Yiğit'im kalkın adam gaçırıcaz." annem hemen ayağa kalkıp babamın yanına gitti.

"Asaf kızımız büyümüşte adam kaçırıcak. Kızım damadımın ailesiyle ben konuşurum kaçırmaya gerek kalmaz belki. Ay kır düğünü yaparız size. Çeyizinde hazırdı zaten." annem 2 dakika da evlendirdi beni ya.

"Hayır ben izin vermiyorum. Asena evlenmeyecek. Ben bakarım kızıma prensesler gibi." Miraç abi tam konuşacaktı ki ona izin vermeyip ben araya girdim.

" Ya ne diyorusnuz siz Allah aşkına. Kimse evlenmiyor. Sadece adam kaçıracaz. O adam da benim abim Polat oluyor. Tıkamışlar garibimi odasına çıkmasına izin vermiyorlarmış. Bu yüzden bende kaçırmaya karar verdim." annem geri yerine otururken diğerleri rahat bir nefes almıştı.

"Kızım şunu doğru düzgün anlatsana."

"Tabiki babacığım. Şimdi Polat abim başka bir eve çıkmak istiyordu. Ev bulunca da eşyalarını almak için büyük bir ihtimalle ailesinin evine gitti. Onlar da izin vermeyip abimi odasına kitlediler. Bizde kahramancılık oynayıp onu kurtarmak için oraya gidicez. Şimdi size planımı anlatıyorum... "

🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎠🎠🎶🎶🎶🎶🎶🎶

" Adı Demir olan şahsiyet, gel bakayım şuraya boyu en uzun olan sensin. Şimdi beni omzuna bindirsene, şu pencereye uzansam yeter." Demir abi karşıma gelip tek kaşını kaldırarak bana baktı.

"Niye yapayım?"

"Tamam yapma. Ben de şurada ki ağaca tırmanır oradan girerim." Demir abi beni omzuna aldı ve pencerenin oraya doğru gitmeye başladı.

Kendimi çok büyük hissediyorum ya.

"Kızım dikkatli ol, düşme sakın." babama öpücük atıp pencerenin fayanslarından tutarak kendimi kaldırdım. Cam açık olduğu için hemen içeriye girdim.

Dermişim.

Demiyorum çünkü sineklik var. Sineklik olmasa şaşırırdım zaten. Bu devirde herkese bir sineklik lazım sonuçta.

"Selim abi çakını bana versene."

"Abim çantanda çakı vardı hatırlarsan. Hani benden zorla izin alarak koyduğun çakı." Selim abime sırıtıp çantamdan çakıyı aldım.

Çakıyla sinekliği bi güzel yırtıp camdan içeriye girdim. Abim yatakta yatıyordu. Doğal yani gecenin 3'ü sonuçta.

"Abii şişşt kalksana. Kalk artık sabah oldu her taraf sesle doldu. Karanlıklar uzaklaştı okul vakti yaklaştı. Sütçü köşeyi döndü. Bütün lambalar söndü. Karanlıklar uzaklaştı okul vakti yaklaştı. Sürü gitti ovaya. Kuşlar uçtu havaya. Uykunun da keyfi kaçtı okul vakti yaklaştı. Kalk artık sa- aah Hakan yavaaş, ciğerimi söktün." kafamı tutup abime baktım. Kalktığı gibi yastıkla kafama vurmuştu. Benim tek suçum onu kaldırmaktı.