Sürpriz Yumurtadan Çıkar Gibi

♡ 31 ♡

Medya: maNga - Cevapsız Sorular

🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎠🎠🎶🎶🎶🎶🎶🎶

Üvey Evladım Ozan'dan

Sabah işe gitmeden önce Asena'nın odasının önünden geçerken içeriden gelen seslerle kapıyı çaldım.

Bir kaç kez çalsam da ses gelmeyince odaya girdim. Muhtemelen kabus görüyordu ve onun için de sayıklıyordu.

"Lütfen yapmayın. Allah rızası için lütfen. Ne isterseniz yaparım ama lütfen dediğiniz şeyi yapmayın." dediği şeylerle kaşlarım çatılırken yanına giderek Asena'yı sarsmaya başladım, tabi bir yandan da konuşuyordum.

"Asena, kalk kabus görüyorsun. Asena hadi kalk. Asena, hadi ama kalkman gerekiyor. Hadi kardeşim kalk artık bak kabus görüyorsun gerçek değil onlar." yani, umarım.

Bir kez daha sarstığımda Asena sıçrayarak kalkıp ağlayarak bana sarıldı.

İlk olayı idrak edemesemde sonradan ne olduğunu kavrayıp ben de ona sarılarak saçlarını okşadım.

"Ne oldu güzelim? Ne gördün de seni bu kadar etkiledi?" Asena burnunu çekip benden ayrılınca yüzünü ellerimin arasına alıp göz yaşlarını sildikten sonra alnından öptüm.

"Rüyamda, ay dur kabusum bütün laviva fabrikaları kapanıyordu. Hemde hepsi ya. Gitmeyin dedim, yapmayın etmeyin günah dedim, ama dinletemedim. Laviva yiyemiyordum artık, çok korkunçtu." Asena şokla bakarken kapı açıldı. Kafamı oraya çevirip kimin geldiğine baktığımda Demir abimin olduğunu gördüm.

Yanımıza gelip beni iterek Asena'ya sarılınca bu sefer ona şokla baktım.

"Noldu güzelim? Neden ağlıyorsun? Bu it mi sana bir şey yaptı?"

Asena abimden ayrılmıya çalışırken konuşmaya başladı. "Ulan sülük gibi yapıştın. Bir şeyim yok benim iyiyim şuan. Sadece kabus gördüm de ondan dolayı ağladım. Bak hâlâ ayrılmıyorsun. Lan höst ayrılsana benden." abim sonunda Asena'dan ayrılınca bana döndü.

"İşe geç kalıcaksın Ozan, kalk hadi. Ben elimden dolayı gidemiyorum bu yüzden benim işler de sana kaldı." oflayarak kapıya doğru giderken sessizce(!) konuştum.

"Şanslı piç." kafama yastık gelirken hemen odadan çıktım.

" ABİNİM LAN BEN SENİN." kıçımın abisi.

Asena'dan

"Evde ikimiz varız sadece. Annem alışverişe gitti, akşam kuzenler gelicek ya onun için. (Bu arada ben kuzenlerin geleceği zamana atladım.) Uzay, Yiğit, Meriç ve Miraçta okula gitti. Diğerleri de işe. Neyse atla bakayım sırtıma da aşağıya götüreyim seni. Kahvaltı yaparsın." zar zor ayağımı kaldırım Demir abiye gösterdim.

"Ben gelirim ya. Dün gece haraket ettirmeye başladım. Uzun süre haraket etmedikleri için paslandılar, yürüyeyim de açılsınlar biraz." Demir abi beni onaylayınca onun kolunu tutarak ayağa kalktım. Boşta olan elimle de telefonumu alıp şarkı açtım.

Demir abinin yardımıyla aşağıya inerken başladım şarkıyı söylemeye.

"YİNE BAŞIM DÖNÜYOR GARİP HALLERDE.
HEMEN BİŞİ BİŞİ BİŞİ BOŞ HAYALLERDE.
ANLADIM BİR ŞEY EKSİK BULAMADIM NERDEE.
SORMA HİÇBİR ŞEY SORMA AKLIM BAŞKA YERLERDE
ADIMIZ ÇIKMIŞSA ELALEMİN ELİNDE.
ESKİ BİR HİKAYE BU KİMİN UMRUNDA.
SAIRILMIŞIZ BİZ BİZE KEYFİMİZ YERİNDE. DÜNYA DURDA BİLE KİMİN UMRUNDAAA. SEVDİK SEVDALANDIK ÖLDÜK de BAĞLANDIK ÖYLE AYRI GAYRI OLMAZ OLMAAZ." şarkıya devam ederken alt kata geldiğimizi fark ettim. Demir abinin kolundan çıkıp mutfağa doğru hızlı yürümeye çalışırken tam dengemi kaybedicektim ki Demir abi sağlam eliyle belimden tutup düşmemi engelledi.