Sürpriz Yumurtadan Çıkar Gibi

♡ 44 ♡

Medya: Iamnotshane - Maybe My Soulmade Died

🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎠🎠🎶🎶🎶🎶🎶🎶

3 Ay Sonra

Buğra'dan

Son 3 aydır olduğu gibi hastanenin fayanslarını izlemeye başladım.

Asena 3 gün yoğun bakımda kaldıktan sonra komaya girmişti. Bu bizim için zorlu bir sürecin başlangıcıydı.

İlk 1 ay boyunca kimse doğru düzgün bir şey yiyememişti, haliyle herkes bir deri bir kemik kalmıştı. Kaya'nın (Oğuz'un arkadaşı, kaçırıldıklarında üçü beraberlerdi. Oğuz'un diğer adı Yiğit aklınızda bulunsun) 'Asena sizi böyle görse ne kadar üzülürdü' adlı konuşmasından sonra herkes ne kadar istemeselerde yemek  zorunda kalmışlardı.

Asena'nın akrabaları 2 hafta daha kaldıktan sonra işlerinden dolayı geri evlerine dönmek zorunda kaldılar, her gün Asena hakkında bilgi almaya da devam ettiler.

Merve'nin hâlâ nerede olduğu bulunamazken Asaf amca ünlü bir iş adamı olduğu için 1 hafta boyunca haberlerde Asena'nın durumundan bahsedilmişti.

Asaf amca ve Ozan abi şirketlerine odaklanamadıkları için iflas kıyısına geldiklerinde, Oğuz'un babası Asaf amcalarla ortak olup işlerde yardım edince iflastan kurtulmuşlardı.

Asena'nın komaya girmesinden 1 ay sonra, Polat abi haberlerden Asena'nın durumunu öğrenip buraya gelmişti. Ev arkadaşı şuanda başka bir ülkede olduğu için evde tek kalacaktı ama yalnız kalmasına gönlü el vermeyen Asya teyze mükemmel ikna yeteneğiyle onu kendi evlerinde kalmasını sağladı.

Ayh yoruldum açıklamaktan.

Daha bitmedi ama.

Oğuz.

Oğuz'un durumu acayip tuhaf ya.

Ne zaman hastaneye gelsem burda oluyor. Mesela, dün özlem duygularım kabardığı için buraya gelmiştim sabahın 5'inde. Onu göremeyeceğim biliyordum ama yine de ayaklarım beni buraya getirdi. Neyse işte bir baktım Oğuz burada.

Her zaman bizden önce burada oluyor ve biz giderken bile burada kalıyor.

Hastaneye mi tünemiş anlamadım gitti.

Neyse neyse.

Uzay, Burak ve ben ilk başlarda 1 ay izin alarak okula gitmedik. Ailelerimiz bu psikolojideyken okula odakalanamayacağımızı anlayınca okulumuzu dondurmaya karar verdi. Bunu Oğuz ve Kaya'da yaptı.

Asena'nın yanına girmek için hazırlanan Oğuz'a göz atıp, hastane koltuğuna yayıldım.

Hepimiz bitmiştik.

Bazı şeylerin değerini bilemediğimizi anlamıştık hepimiz, bu yolla anlamak istemesekte.

Oğuz'dan

Ellerim her zaman ki gibi heyecandan titrerken derince yutkundum.

Kaç kere yanına gidersem gideyim ellerimin titremesi durmayacaktı sanırım.

Bu durumdan şikayetçi değilim elbette. Vücudumun verdiği bu tepkiler, aksine hoşuma gidiyordu.

Onun yanına gittiğimde kalbimin hızlanmasını, ellerimin titreyip terlemesini ve midemde tabiri caizse kelebekler uçuşmasını çok seviyordum.

Aslında bakarsak, ben ona dair olan her şeyi seviyorum ki.

Sonunda kapıyı açıp içeriye girebildiğimde Orkide'min o solgun yüzü beni karşıladı.