Sürpriz Yumurtadan Çıkar Gibi

♡ 28 ♡

Medya: Duman : İyi de Banane

🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎠🎠🎶🎶🎶🎶🎶🎶

Zorla kafamı Yiğit'in göğsünden kaldırıp ona baktım. Hiçbir mimiği oynamadan koşmaya devam ediyordu.

"Sana gelmedi değil mi?" Yiğit kısa bir anlığına bana bakıp geri önüne döndü ve kafamı yine göğsüne koydu.

"Ben sana hararet etme dememiş miydim?"

"Soruma cevap vermedin ama halâ." Yiğit cevap vermeyince yine kafamı zar zor kaldırıp arkaya baktım. Görünürde ne peşimizde ki adam vardı ne de Kaya.

"Yiğit yorulmuşsundur az buz da bir şey değilim ben. Şurada duralım adam gelirse kafasına odunu geçiririz." Yiğit bir ağacın dibine gidip önce beni, sonra da kendi oturdu.

Yiğit'e bir şey olmuş mu diye tararken kolundan kan geldiğini gördüm. Hemen onu yan döndürüp koluna baktım.

"Hani bir şey olmamıştı. Yan dön bakim."

"Ben bir şey olmadı demedim ki." 'Sabır' dileyip ayaklarımı ellerimle toparlayıp koluna baktım. Hiç değilse sıyırmıştı.

"Kaya oradayken biz hep buraya geliyoruz demişti. Neden hep sizi kaçırıyorlar?" hastanedeyken annemin zorla ayağıma geçirdiği çorabı çıkartıp Yiğit'in koluna bağladım. Başka ne bağlayacaktım ki?

"Öncelikle kokulu çoraplarını koluma mı bağlıyorsun? İkinci olarak da Kemal le yani keltoş amcayla babam ihalede hep karşı karşıya geliyorlar o yüzden hep bizi kaçırıyorlar."

"Bir kere benim ayaklarım kokmaz. Çıkartayım da kan kaybından öl."

Kendi topuğuna sıkıyorsun be kızım

Niye kız?

"Ben burda ölürsem sende ölürsün."

Hani yürüyemiyorsun ya.

"Beraber ölürüz o zaman. Bu arada kolun çok acıyor mu? Acıtmamaya çalıştım ama ne kadar başarılı oldum bilmiyorum. Tepki mepki de vermiyorsun ki acıyıp acımadığını anlayayım." Yiğit cevap vermeden önce çalılardan ses gelmesiyle beni arkasına alıp yanında ki devasa odunu eline aldı.

"Nereye kaçtı la bunlar? Acaba ikisi fantazi falan mı yapıyor? Bağırsam desem elinde silahla salak salak dolaşan adam duyar. Şizofren miyim lan ben kendi kendime konuşuyorum? Aha bak yine. Tamam sustum." Kaya'nın sesiyle Yiğit konuşmaya başladı.

"Kaya parçası biz burdayız." Kaya çalıların arasından çıkıp Yiğit'e sarıldı.

"Bi an öldünüz sandım ya. "

🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎠🎠🎶🎶🎶🎶🎶🎶

Yazarın Üvey Evladı Ozan'dan

Karakoldaki sandalyelere oturup saçlarımı karıştırdım. Ne kadar Asena'ya güvenmesem de onun için deli gibi endişeleniyordum.

"Komiserim Asena'dan hiçbir iz yok. Böyle gidersek onu hiç bulamayacağız gibi." aklıma eski anılarım gelirken tüylerim diken diken oldu.

8 Yıl Önce

Ozan 19,  İrem 9 yaşında (Diğer kız)

Ozan kız kardeşi olan İrem'i almak için onun okuluna gidiyordu. Diğer kardeşi olan Uzay, annesiyle beraber diş doktoruna gitmişleri. Babası işte, abisi Demir de evde ikizlere baktığı için alma işi ona kalmıştı. Kız kardeşini seviyordu ama nedense arkasından bir şeyler çeviriyormuş gibi hissediyordu, genelde hissettikleri doğru çıksa da bunun çıkmamasını istiyordu sonuçta İrem onun tek kız kardeşiydi ve onu çok seviyordu.