• 𝐈 𝐭 𝐚 𝐟 𝐮 𝐬 𝐡 𝐢 • 𝑶𝒉 𝒃𝒐𝒚 𝒊𝒕'𝒔 𝒚𝒐𝒖.

V

Yaklaşık bir ay sonra...

"Sencede yıldızlar güzel değil mi?"

"Aynen çok güzelmiş."

Megumi umursamaz tavırla cevap vermişti.

İki genç çok iyi arkadaş olmuş iş çıkışı gün boyunca beraber dışarda takılmışlardı.
"Hey istersen bana numaranı verebilirsin. İş ile alakalı bir şeyler olursa telefondan haber vermek daha iyi"

Yuuji şaşırmış kızardığını fark edememiş bir yüzle ve tedirgin ellerle telefonunu çıkartarak Megumi'nin telefon numarasını tuşlara basarak kaydetti.

Ardından Yuuji'nin bir saniyeliğine online olduğunu gören Nobara, hemen yazmaya başladı.

"Nerdesin?"

Yuuji telefonundan gelen bildirim sesini umursamadı ve gözleri gece mavisi olan gence doğru baktı.

Bir sürü mesaj geliyordu bu sefer. Yuuji telefonunu en sonunda sessize alarak rahatlamıştı.

Megumi bir şey dememişti ve kıkırdıyordu. İtadori'nin gülüşüne hayranlıkla bakıyordu.
Ne güzel de gülüyordu öyle diyordu içinden.
Yuuji havanın soğuk olduğunu anlamış Megumi'ye doğru sokulmuştu. Megumi içine sokulan gence bakıyordu. Ne kadar da tatlı diyordu içinden. Megumi başını öpmek istiyordu ama nasıl. Belki hafifçe öpse bir şey his ettirmezdi. Dudaklarını başına doğru yaslayacaktı siyahlı oğlan. Ama Yuuji'nin kafası yukarıya ona doğru dönünce dudakları tam değecekken Yuuji kendini bir şokla geri çekmişti.
Megumi bu duruma utanıp kızarmış, Yuuji ise başını Megumiye doğru gömmüştü.

"Ah pardon..." dedi Megumi titrer bir sesle.

"S- sorun değil..."

Bir saat geçti.
Yuuji beli ağrıdığı için yerden kalkmış yukardan Megumi'ye doğru bakıyordu. Her ne kadar da ona kucak açıp sarılmak istesede bunu yapamazdı.

Ardından gelen bir bağırışma sesi ile Yuuji uzaktan koşan kıza doğru baktı.

"Hey Bu Nobara değil mi?"

Megumi omuzlarını silkti.
"Bilmem."

Nobara iki gence doğru daha da yaklaştı.

"Hey Nobara merheba sakin o-"

Nobara istemeden de Yuuji'ye sarılmak isterken onu yanlışlıkla yere itmişti. Ama bilin bakalım çimenlerin arasında huzurluca kim yatıyordu?

Megumi üstüne düşmüş Yuuji'ye baktı. Yuuji de bakınca ikisi burun buruna dudakları değecek şekilde duruyorlardı.

Yuuji kulaklarına kadar sıcaklığı his edebiliyordu.
Lanet olsun çok fazla yakınlardı.

Yuuji düştüğü anda bir saniyede kendini toparlayıp biraz Megumi'yi izlemiş kendi kolları ile destek almış Megumi'nin üstünden kalkmıştı.

Megumi bu durumdan pek hoşlanmışa benzemiyordu ama aslında şuan kalbi hiç durmuyordu.

"Ah pardon elim çarptı" dedi Nobara sakince.

Yuuji'yi bir kolundan tutup kaldırmıştı.

"İyi misiniz?"

İkiside başını salladı.

"İyiyiz." Dedi Yuuji.

İkiside yerden kalktı.
Megumi başını ovuyordu. Sanırım Yuuji fazla sert düşmüştü.

"Nobara seni heyecanlandırıp da bizi ezmeni neye bağlıyorsun acaba?"

"Sana çok güzel bir ev buldum.!"

Yuuji bunu duyduğunda hayranlıkla Nobara'ya bakıyordu.

"Ne? Gerçekten mi?"

Nobara başını salladı.
"Evet hemde ucuza!"

Yuuji sevincinden yıldızlara kadar zıplayabilirdi.

"Ee peki nerede?"

Nobara telefonunu açıp haritalardan satılık olan evi gösterdi.

"İşte bu. Burayı kesin tanıyorsundur."

"Ah evet buradan çoğu zaman geçiyorum."

Megumi de meraklanıp telefondaki satılık eve baktı. Ne şanslıydı.

"Hey bu benim evimin karşısındaki ev"

Yuuji şaşırmış yüzü ile Megumi'ye doğru baktı.

"Ne! Gerçekten mi?"

Megumi başını salladı
"Evet"

"Vay canına! Hemen almalıyım!"

Megumi ile karşı komşu olacaktı...

Devam edecek >>
Oy atmayı unutmayın <3