XV -𝐹𝑖𝑛𝑎𝑙-

427 25 16
                                    

Megumi yerde yatan gencin etrafını sardı. Onu iyice süzdü ve yanına yaslandı. Parmaklarını birer birer genç çocuğun göz kapaklarına koydu ve uzun ve narin kirpiklerini süzdü. Parktaki çoğu insanlar bu ikili ne yapıyorlar diye tuhaf tuhaf bakıyorlardı. Ama Megumi bunu aldırmadı her zaman ki gibi. Yuuji'ye odaklıydı. Ellerini Yuuji'nin saçlarına attı.
"Çok güzelsin Sevgilim."
Bu sözcükten sonra Megumi'nin yüzü iyice buruştu ve ağlayacak gibi oldu. Göz yaşlarını serbest bırakmak istiyordu.

"Hadi kalk artık Yuuji..."
Megumi diğer eli ile Yuuji'nin elini kavradı.
"Eve... gidelim..."
Megumi dişlerini sıktı. Göz yaşlarından bir tanesini saldı.

"Uyan hadi Yuuji. Tembellik etme."
Göz yaşları çoğalmaya başlıyordu. Parmaklarını ondan uzun olan kirpiklerine götürdü. Göz yaşları Yuuji'nin yüzüne dökülüyordu. Megumi parmakları ile Yuuji'nin yüzündeki dökülen yaşlarını sildi. Narince. Hiç olmadığı kadar narin.

"Biliyor musun Yuuji..."
Megumi güldü.
"Ben sana çok alıştım. İnanmazsın ama... artık sensiz yapamıyorum."
Megumi yutkundu ve dökülen gözyaşlarını daha da kontrol edemedi.

"Sen... sen..."
"Oğlum sen... ngh- lanet olsun!" ve büyük bir çığlık bırakmıştı Megumi.

"Yuuji... ne olur gitme..."














Akşam olmuştu ve Megumi halen Yuuji ile konuşuyordu. Soğuk esinti Megumi'yi ne kadar üşütsede bunu aldırmıyordu.



















Kalbi artık Yuuji'siz çok soğuk olacaktı...







-𝙨𝙤𝙣-

• 𝐈 𝐭 𝐚 𝐟 𝐮 𝐬 𝐡 𝐢 • 𝑶𝒉 𝒃𝒐𝒚 𝒊𝒕'𝒔 𝒚𝒐𝒖.Where stories live. Discover now