ေတာပန္းေလးမို႔ အ႐ိုင္းဆန္သည္ ။

အပိုင္း ၆

" သား.... ထင္ထင္ "

မိုးလင္းတာနဲ႔ စားၿပီးေသာက္ၿပီးေသာ္
ပိုးအကၤ်ီေယာပုဆိုးကိုေသေသသပ္သပ္ ဝတ္ဆင္ကာ ကုတ္အနက္အေပၚကထပ္လို႔ လည္တုိင္က္ုိ တဘတ္တစ္တည္ပတ္ အုန္းဆီရြဲေနေအာင္လိမ္းၿပီး ရြာထဲေျခဆန္႔ရန္ ျပင္ေနေသာသားကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္ ။

" ဗ် ေမႀကီး "

" အေစာႀကီး႐ွိေသးတာ ဘယ္သြားမလို႔တုန္း "

" ဒီတုိင္းရြာထဲ ဟိုသြားဒီသြားပါေမႀကီးရ "

" လာပါဦး သားကိုအိမ္မွာကိုမေတြ႔ရဘူး "

ေခၚလိုက္ေတာ့လည္း ေဘးက္ုိလာထိုင္ကာ
ခါးကိုတုိးဖက္သည္ ။ ေခါင္းႀကီး ပုခံုးေပၚတင္လ်က္ကေလးေလးအတုိင္း ။  ဘာေတြလိမ္းက်ံထားမွန္းမသိတဲ့ အေမႊးနံ႔သာေတြကသားနားကေန လွ်ံထြက္လို႔ေနတာ ေခါင္းေတာင္မူးရသည္ ။

" ေမႀကီး သားကိုမုန္႔ဖိုးေပးမလို႔လား "

အိမ္အလုပ္ ယာအလုပ္ လယ္အလုပ္ တစ္ခုမွသေဘာမက်ေပမယ့္ မိဘဆိီကို မုန္႔ဖိုးလက္ျဖန္႔ေတာင္းရတာေတာ့
သိပ္သေဘာက်ပံုရသည္ ။ သားေလး တစ္ေယာက္႐ွိပါသည္ ဆိုးလိုက္တာမွ လက္လက္လန္လို႔ ။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ႐ွင္းလိုက္ရတဲ့ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္က သူေက်ာင္းတက္ေတာ့မွ ေတာ္ရာက်ေတာ့သည္။

" ေမႀကီး သတင္းေတြၾကားတယ္ေနာ္
မေန႔က ယဥ္ယဥ္ကိုဘာလို႔ေႏွာက္ယွက္တာလဲ
သူ႔ဟာသူေနေနတာကို "

" ကူညီတာပါေမႀကီးရယ္
သားကေစတနာနဲ႔ပါ "

" ဟိုကမကူညီေစခ်င္ရင္ ေနေတာ့ေလ
ဘာလို႔သားကအဲလိုလုပ္ရတာတုန္း "

" ..... "

" သူ႔ဟာသူေနေနတာကို သြားမ႐ႈပ္ပါနဲ႔
သားအေၾကာင္းေမႀကီးသိတယ္ေနာ္
ေမႀကီးက မိတုတ္ေလးကိုပဲ ေမႀကီးရဲ႕သမီးေလးျဖစ္ေစခ်င္တာ "

" သူ႔အစ္ကို ႐ႈိင္းသစ္ကုိသားမႀကိဳက္ပါဘူး
ၾကည့္လို္႔ကိုမရဘူး "

" သားႀကိဳက္ရေအာင္ သားကို႐ႈိင္းသစ္နဲ႔
ယူခိုင္းေနတာမွမဟုတ္တာ "

" မသိဘူးဗ်ာ သားသြားေတာ့မယ္

သာဒိုး ေဟ့ေကာင္လိုက္မွာဆိုလာ "