A Boy's Diary

Het Schoolfeest

[Laatste Hoofdstuk]

Ik keek in de spiegel en staarde mezelf enkele seconden aan. Ik keek naar m'n haar die perfect in model zat en mijn lichtblauwe pak. Ik zette mijn das goed en glimlachte naar mezelf. “Je kunt het Josh.” fluisterde ik tegen mezelf. Ik liep naar achter met mijn ogen op de spiegel gericht. “Het lukt je.” Ik knikte mijn hoofd met een glimlach en verliet mijn kamer.

 Ik liep naar beneden en liep meteen naar de deur. Zodra ik buiten was liep ik richting Selena's huis.

 Ze had ja gezegd toen ik haar meevroeg. Ik glimlachtte als ik er aan terug dacht. Ze was sprakeloos en het enige wat ze deed was heftig knikken en glimlachen.

 Ik kwam met een grote glimlach bij het huis van Selena aan. Ik drukte op de bel en haar vader verscheen voor de deur. “Joshua, grote vriend van me.” zei hij met een grote glimlach en trok me in een mannelijke knuffel.

 Hij bleef me ongeveer 20 seconden lang knuffelen terwijl hij met zijn knokkels over mijn haar ging. “U verpest mijn haar.” zei ik nog steeds terwijl ik vast zat in zijn knuffel. “Ach ja, zo zit het beter en wilder.” zei hij lachend en liet me los. Ik keek in de spiegel die bij hun in de woonkamer stond. Het zat inderdaad wilder. “Zou ik..?” Ik wees naar de spiegel. Hij knikte en deed een stap opzij. Ik liep naar de spiegel en probeerde het een beetje in model te krijgen. Het hielp niet veel.

Ik hoorde voetstappen van de trap af gaan en keek op. Ik zag Selena staan in een turquoise jurk die perfect kleurde bij mijn pak. Ze was prachtig.

Ze liep naar me toe en keek verlegen naar haar jurk. Ik kon niks doen dan haar aanstaren. “Hey.” zei ze en richtte haar zo blauwe ogen op mij. Ze waren zo blauw als de zee; ik kon er in verdrinken. Ik voelde een vreemd gevoel in mijn buik. “Je bent prachtig.” fluisterde ik, maar hard genoeg zodat ze me kon horen. “Dankje.” zei ze met een glimlach.

Er viel een korte stilte tussen ons, die de vader van Selena al snel verbrak. “Gaan jullie nu maar, maak er een leuke avond van.” zei hij met een glimlach. Ik glimlachte terug en pakte Selena's hand. Ik voelde een lichte tinteling in mijn buik en keek Selena in haar ogen aan. Haar wangen kleurden rood terwijl ik haar mee naar buiten trok. Ze zag er schattig uit als ze bloosde.

 We liepen samen in stilte naar school toe. Ik had nog steeds haar hand vast, wat miljoenen vlinders in mijn buik veroorzaakte. Ik keek naar de lucht en ik zag ontelbare sterren. Ik kon het niet laten om naar de lucht te glimlachen en ademde diep in en uit. “Waar denk je aan?” vroeg Selena aan me. Ik keek haar aan. “Alles.” zei ik gemengd in een zucht. “Dat ik na alles hier met jou loop. Ik had deze avond op het begin anders voorgesteld.” Ze giechelde.

 Ze was zo schattig en leuk.

 Ik keek weer naar voren en zag dat we bijna bij school waren. De rest van de wandeling hadden we niet echt meer gepraat.

 We kwamen aan bij het schoolgebouw. Ik hield de deur voor Selena open. Ze lachtte en liep naar binnen. Haar lach klonk als muziek in mijn oren.

We liepen naar de ruimte waar we onze spullen konden opbergen. Ik gooide mijn tas in de hoekje van de ruimte en Selena hing haar jas op aan een haakje.

 “Zullen we?” vroeg ik aan haar en stak mijn hand uit. Ze knikte en glimlachtte tegelijkertijd en nam mijn hand aan. Ik voelde alweer een lichte tinteling. Waarom liet ze me toch zo goed voelen?

 We liepen de zaal binnen en ik zag een aantal mensen dansen op de dansvloer. Het zag er verrassend gezellig uit.

 Tot dat ik de pesters zag. De moed zakte tot in mijn schoenen en ik voelde de rillingen over mijn rug gaan. Ik liet meteen Selena's hand los en gaf haar een zwakke glimlach. “Uhm, ik moet even naar.. Naar de wc, ja de wc. Dus ik uh, kom zo terug.” zei ik snel en liep weg. Ik liep snel naar de toiletten en sloot mezelf op in de wc. Waarom nu? Ik was ze helemaal vergeten.