A Boy's Diary

25 augustus 2013

25 augustus 2013

Dagboek,

Ik heb een aantal dagen niet geschreven. Er gebeurde namelijk ook niet echt veel. Maar ja, nu is de vakantie voorbij. Jammer genoeg.

Vandaag was de eerste dag. Er gebeurde allerlei dingen. We hebben ook voor een aantal lessen een introducie gehad. Maar ja, dat was niet zo belangrijk, de meeste dingen werden namelijk herhaalt.

Er gebeurde een aantal dingen, dus laat ik bij het begin beginnen.

Als eerste toen ik de school binnenliep, staarde iedereen me aan. Weetje waarom? Ten eerste omdat niemand me kende, dus dachten dat ik nieuw was. Ten tweede, de mensen die me wel kenden wisten dat een paar van die gasten naar me op zoek waren.

Ik liep met mijn overvolle tas naar het klaslokaal, maar ik werd tegen gehouden door een groep jongens die volgens mij met zijn zessen waren. Tja, dat was ik vergeten. Ik ben altijd de gene die ze moeten hebben.

Even tussendoor: Weetje hoe het voelt om helemaal alleen naar het lokaal te gaan, wetend dat er wel iets kan mis gaan? Volgens mij niet.

Naja, uiteindelijk heb ik die les gemist. Je vraagt je vast af waarom. Dat zal ik even uitleggen. Ik vind het niet fijn om het klaslokaal binnen te lopen, omdat je te laat bent en omdat je een bloedneus hebt.

In de pauze ging ik ergens alleen op een bankje op het schoolplein zitten. En er viel me wat op. Iedereen, echt iedereen, behalve ik, zat samen met een vrienden groepje. Niemand zat alleen. Maar ja, ik ben niemand. Gek genoeg kwam Selena toch naast me zitten. Ook al zeiden we eerst  niks tegen elkaar. Daarna vroeg ze waarom ik de eerste 2 lessen had gemist. Ik keek haar toen aan en zei gaf het bekende "Oh" geluidje. Na een tijdje te zitten in stilte, kwamen wat vriendinnen naast haar zitten en was ik volledig verwijderd uit het gesprek.

De derde les was ik als eerst in het lokaal. Om te vermijden dat er weer wat mis zou gaan of ik in de file zou staan.

De derde les was Wiskunde. Ik begreep er niks van, maar ik vroeg niks om ik niet wou laten merken dat ik er echt ben. Want voor de meeste ben ik ontzichtbaar. Ik begreep het eigenlijk al van het begin niet. In de brugklas dus.

-- = +

+- = -

Waarom is dat zo? Ik bedoel is dat soms niet verwarrend? En ook die haakjes in de sommen, die vind ik soms gewoon, heel stom. Mijn hoofd kan dat soms gewoon niet aan.

Voor de rest ging het bijzonder normaal.

MAAR ER GEBEURDE NA SCHOOL IETS HEEL BIJZONDERS.

Nou ja, ik vind het bijzonder. Toen ik Selena een compliment gaf, moest ze blozen. Dat betekent toch wel iets? Ik bedoel niet alle meiden blozen zomaar, toch?

Het lied voor vandaag is: All of the stars - Ed sheeran. Ik vind het gewoon, ik heb er geen woorden voor.

Quote: You can close your eyes to the things you don't want to see, but you can't close your heartto the things you don't want to feel.

Dit heeft Johnny Depp ooit gezegd, en hij spreekt pure waarheid.

Je voelt nou eenmaal dingen die je voelt. De dingen die je van binnen voelt stop je minder snel, dan wat je van buiten voelt.

De pijn van binnen is vaak erger dan de pijn van buiten.

Van Joshua