သူ......
ေျမာင္ဆူ ကုမၼဏီကျပန္လာသည္ႏွင့္
မမအခန္းစီတက္လာခဲ့သည္။
"မမေရ ......ညီမေလးျပန္လာျပီ
ဝင္ခဲ့မယ္ေနာ္"
" ......... "
အထဲကျပန္မေျဖေပမဲ့ ဝင္လာခဲ့သည္။
အိပ္ယာေပၚ၌မမရွိမေန။
ေရခ်ိဳးခန္းႏွင့္ အိမ္သာကို ဝင္ၾကည့္ေသာ္လည္းမေတြ႔။
ေျမာင္ဆူအိမ္ေအာက္ အျမန္ျပန္ဆင္းလာခဲ့သည္။
"မမ...... မမေရ......
ဘယ္မွာလဲ......ညီမေလးေခၚေနတယ္ေလ"
"မမ......"
"ညီမေလး မမဒီမွာ......"
အိမ္အေနာက္ဖက္မွ အသံၾကားရသည္မို႔
ေနာက္ေဖးကို အျမန္ေျပးလာခဲ့သည္။
"မမ ......"
ေနာက္ေဖးျခံတံခါးကိုေက်ာ္ကာ ျခံထဲျပန္ဝင္လာသည့္မမ။
"မမ အဲ့ဒါဘယ္ကျပန္လာတာလဲ"
"ဒီနားေလးတင္ပါ ညီမေလးရဲ႕"
"ဘာလို႔ တံခါးကိုေက်ာ္တာလဲ ျပဳတ္က်ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ညီမေလးက အိမ္ေရွ႕တံခါးေသာ့ခတ္သြားေတာ့
မမဘယ္လိုအျပင္ထြက္ရမွန္းမသိတာနဲ႔
ဒီကေနေက်ာ္ထြက္လိုက္တာ ျခံေရွ႕ကေက်ာ္ဖို႔က် ျမင့္တယ္ေလ အဲ့ဒါေၾကာင့္"
"ကဲ......ေျပာဘယ္ကဘာလုပ္ျပီးျပန္လာတာလဲ"
"ကိစၥရွိလို႔ပါဆို"
"အဲ့ဒီကိစၥကိုပဲ ညီမေလးေမးေနတာ"
"ေျမာင္ဆူေနာ္ သူမ်ားမေျပာခ်င္တာကုိ
ဇြတ္မေမးနဲ႔"
ကေလးတစ္ေယာက္လို ေျခေဆာင့္ကာ အိမ္ထဲဝင္သြားသည့္ မမေၾကာင့္ ေျမာင္ဆူျပံဳးလိုက္မိသည္။
"မမေရ......"
အခန္းထဲလိုက္ဝင္ခဲ့ျပီးေခၚေတာ့ ခုတင္ေပၚ၌ ႏႈတ္ခမ္းစူကာထိုင္ေနသည္။
ဒါလား YMJရဲ႕CEO။
ကုမၼဏီကလူေတြ မမကိုဘယ္လိုျမင္လဲေတာ့မသိ။
ေျမာင္ဆူအျမင္မွာေတာ့ မမကျဖဴစင္လြန္းသည့္ ကေလးတစ္ေယာက္သာျဖစ္သည္။
တခါတေလ ေျမာင္ဆူကအငယ္လား မမကအငယ္လားပင္မသဲကြဲ။
"အမယ္ မမကစိတ္ေကာက္ေနတာေပ့ါ"
"မေကာက္ပါဘူး"
