သူ……
🌹🌹🌹
"ေမာင္……"
ဆယ္ဟြန္းကေတာ့ ေမာင့္ကိုလိုက္ရွာေနမိသည္။
ေနာက္မွ ကေလးေလးကိုသတိရကာ ဗိုက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္းေလးအတိုင္းရွိေနသည္ကို ျမင္ရမွ စိတ္ေအးသြားရသည္။
"ေမာင္ေရာဟင္……ေမာင့္ကိုေခၚေပးပါ"
"အန္တီ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ဟြန္းေလး
ခဏပဲေနာ္ ……ေဒါက္တာလာျပီ"
"ေဒါက္တာ က်ေနာ့္သမက္အေျခအေနေလး
ၾကည့္ေပးပါအံုး"
ေဒါက္တာႏွင့္ သူနာျပဳတစ္ခ်ိဳ႕ဆယ္ဟြန္းကို
လိုအပ္သည္မ်ား စမ္းသပ္ေနခ်ိန္တြင္
Mrs.Kimက သားစီကိုဖုန္းဆက္လိုက္သည္။
"ေဒါက္တာ ဟြန္းေလးကစိုးရိမ္ရေသးလားဗ်"
"စိုးရိမ္စရာမရွိေတာ့ပါဘူး
အထဲက ကေလးလဲ က်န္းမာပါတယ္
အခုေနေကာင္းသြားျပီဆိုေတာ့…လိုအပ္တဲ့ က်န္းမာေရးကိုေတာ့ အထူးဂရုစိုက္ေပးပါ
ဒါကေတာ့ ကေလးကိုေမြးတဲ့အခါ အခက္အခဲမရွိေအာင္လို႔ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ က်ေနာ္တို႔ ဂရုစိုက္ပါ့မယ္"
"ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္ ေဆးရံုကဆင္းလို႔ရပါျပီ ……ခြင့္ျပဳပါအံုးဗ်"
"ဟုတ္ကဲ့ေဒါက္တာ"
ေဒါက္တာျပန္ထြက္သြားမွ အန္တီကဆယ္ဟြန္းအနားတိုးလာခဲ့သည္။
"ဟြန္းေလးေဒါက္တာေျပာတာၾကားတယ္ေနာ္
စိတ္ကိုအေကာင္းဆံုးျပင္ဆင္ထားျပီး
ေျမးေလးကို ဂရုစိုက္ရေအာင္ ျပီးခဲ့တာေတြကို
ေခါင္းထဲကထုတ္လိုက္"
"ဟုတ္ ေမာင္ေရာ မလာေသးဘူးလားဟင္
ဟြန္းေမာင့္ကိုေတြ႔ခ်င္လွျပီ အန္တီ"
"လာေနျပီ ေမေမဖုန္းဆက္ထားတယ္
သားကသူ႕သူငယ္ခ်င္း ေဂ်ာင္ဆူးမဂၤလာပြဲသြားတာေလ"
"ေဂ်ာင္ဆူးမဂၤလာပြဲ"
"ဟုတ္တယ္ဟြန္းေလးရဲ႕……
ကဲ…ကဲ ခဏအနားယူအံုး ဘာစားခ်င္လဲ
အၾကာၾကီးဒီအတိုင္းေနရေတာ့ တစ္ခုခုစားမွျဖစ္မွာ"
"ဟြန္းမစားခ်င္ေသးပါဘူး
ေမာင္လာမွ စားေတာ့မယ္"
"ေအးပါကြယ္ ဒါဆိုေမေမတို႔အျပင္မွာရွိမယ္ေနာ္ သားလာတာနဲ႔လႊတ္လိုက္မယ္"
