In Time (Twist of Fate Series #1)

Four

Munimuni- Tahanan
Eraserheads- With a Smile

***

"Don't forget to drink water after eating junk foods," he uttered coldly, emphasizing the 'junk foods' before walking away.

My cheeks heated. Ano 'tong ginagawa niya?! Halos 'di niya ako kausapin dati! Like he doesn't know me! He didn't even smiled or waved back at me!

"Sheteng malagkit!" Millie exclaimed. I jokingly flipped my hair.

Amara snorted out, "May pa-drink your water pa, ha! Ano 'yon, bigla na lang naging concern?"

I heaved a sigh. I know he has his sweet and soft side. From afar, I saw him smile and laugh with his friends. Meron pa siyang sinasabi minsan na dahilan ng pagtawa ng mga kaibigan niya. Hay, kahit friend lang, pwede na. Basta ang importante makausap ko man lang siya at mahawaan ng ngiti or tawa. Handa akong makinig sa mga problema at biro niya.

Kaya kahit kaibigan lang, ayos na. Marunong naman akong makuntento, eh.... Pero, 'di ba sa kaibigan naman nagsisimula ang lahat?! I mentally cursed myself. Ni hindi ko nga siya makausap nang maayos!

Bumalik na si Axel sa table at nagtanong pa kung bakit daw ako namumula.

Takte, namula ako dahil sa ginawa ni Matmat?!

Hindi. Hindi. Ano... mainit lang kasi.

Sinagot naman siya ng dalawa kong kaibigan na 'nilandi' raw ako ng crush ko! Hindi naman 'yun totoo!

"Binigyan niya lang ako ng tubig. Hindi naman nanlalandi ang ganoon," I muttered.

Axel snapped his finger. "Itong bottled water?" turo niya roon kaya napatango ako. "Bigyan kita ng galon gusto mo?" he asked cooly before winking at me.

I rolled my eyes, "Ibuhos ko pa sa 'yo 'yon, eh." Both of my friends laughed at my remark.

"Grabe ka talaga. Hindi ka na ika-crushback kapag ganyan ka," he pointed me using his index finger. I scoffed and rolled my eyes again.

I finished my design and submitted it to our professor in fashion designing. I draw a pink crepe column, off-the-shoulder gown with silver sequin accents.

Ito ay para makitaan kami ng improvement sa mga ginagawa namin. Niligpit ko na ang mga gamit ko at lumapit sa magkatabing upuan ng magpinsan. "Hintayin ko kayo sa garden," I uttered and winked at them.

Pumunta na ako sa malawak na garden field ng university. May mga bench sa ilalim ng mga puno. Merong mga iba't ibang klase ng mga bulaklak. Malinis ang damuhan kaya merong mga students na nags-spend ng time together at may mga nag-aaral din.

I saw Matmat laying down on the bench. Nakatakip ang braso sa mukha dahil sa sinag ng palubog na araw. Umupo ako sa bandang ulo niya at pinitik ang kanyang noo. His scent is so manly! Takte, nahiya naman ako na baby cologne pa rin ang pabango!

Umayos ako ng upo nang inis niyang inalis ang braso at agad na dumapo sa akin ang paningin. He sighed and closed his eyes again. "Bakit ka andito?" he asked, coldly.

I sighed heavily ang get my phone in my bag and played music. "Bawal bang tumambay rito, ha?"

Hanggang dito na lamang
Ang iyong mga luha
Tama na
Tahan na

Hihilumin
Ang iyong mga sugat
Pighati'y
Wakas na

Mga himig na inilaan sa 'yo
Kunin at ibaon sa puso mo
Bagong araw ay paparating
Hintayin ang pagkakataon