Prologue:

233 29 4
                                    


PROLOGUE

Nang mag tama muli ang ating mga mata, akala ko tuloyan na 'kong nakalimot pero hindi pa pala.

Nandun pa 'rin yung tingin na gusto kong hinahanap hanap sa mga mata mo. Na akala ko hanggang dulo ipapadama mo, pero mukhang ibinigay mo na sa iba ang atensiyon mo.

Pero umaasa ako na sana ako pa, kahit alam kong huli na. May pag asa pa ba? O ako lang 'tong umasa na akala ko makaka pag-hintay ka.

Sabi mo e'! Kaya pinanghawakan ko.
Sana hindi ka nalang nangako, kasi yung pangakong mong 'yun hanggang ngayon dala dala ko.

---

WARNING ⚠️

The author's imagination created the following names, people, places, settings, and events. Any similarities to real people, alive or dead, events, or places are purely coincidental.

All copyrights are reserved for this book. My work may not be copied, reposted, or posted in reserved system platforms in any form or by any means. If you come across a narrative that is unquestionably similar to or copies my work, please let me know. Plagiarism is a crime that can be prosecuted.

Plagiarism is not tolerated.

I'm Just His Past [COMPLETED] [UNDER REVISION]Where stories live. Discover now