"The Olympus Gods: My Man, ARES" [ON-GOING: Slow Update]

CHAPTER THREE: SH'T!!!

 

            "You need to do this Fred." Fred kasi ang tawag sa'kin ng mga katropa ko. At syempre, nakasanayan niya na rin 'yung itawag sa akin.

            "Do what?"

            "Control the ball, control the game."

            "Oh c'mon Rye, ..I can't do that. ...I don't even know if I can. .....I need you man. ...We need you.."

            "Fred! Three points! Fred! Fred!"

            "H - ha?? A - ahh eh." Dali - dali ko na lang nai - shoot ang bola nang wala sa sarili. At ayun................

            ..sablay. (=__=)

            "Are you ok pare?" tanong ni Marqui pagkalapit niya sa akin. "Kanina ka pa wala sa sarili mo. Nababatid ka na ni coach."

            "H - ha?" napatingin naman ako kaagad kay coach at napakamot sa ulo. "A - ahh eh, pasensya na. ...Pagod lang siguro."

            "Ganun ba? Oh sigeh, magpahinga ka na lang muna."

            "Sige Marqui..." Pagkatapik ni Marqui sa balikat ko, agad naman akong naupo sa bench na napasuklay ang kamay sa buhok, at nagsaklob ng tuwalya sa ulo na nakatungo.

            "Sh't!!" Ano ba yan! Ilang araw na rin akong wala sa sarili. Gaya nga ng sabi ko kay Marqui, pagod lang siguro ito. Eh sino ba naman ang hindi talaga mapapagod eh, pagkatapos ng klase ay practice naman kaagad. Pero, kailangan kong gawin ito para sa team, sa school, at syempre para kay Ryan. Para s'an pa't naging magpinsan at kababata kami? At syempre, para hindi rin masayang ang nasimulan niya para sa team.

            Tumayo na ako sa pagkakaupo at nagsimula nang maglakad patungong locker room para makapagbihis at umuwi na. Tutal, patapos na rin naman ang time ng practice.

            "You need to do this Fred."

            "Do what?"

            "Control the ball, control the game."

            "Oh c'mon Rye, I can't do that. I don't even know if I can. I need you man. We need you."

            "Man please. If you can't do it for the whole team, please do it even just for me."

            "Sh't!!" Malaki talagang kawalan para sa team ang kalagayan ni Ryan ngayon. Masyado kasing malala 'yung injury sa may left shoulder niya, eh kaliwete pa naman 'yun. Miss na siya ng buong team. At syempre, pati na rin ng tropa. Miss na namin 'yung dating Ryan na masigla at ganadong - ganado maglaro kahit practice lang. Miss ko na rin 'yung mga corny niyang jokes kapag nandun kami sa aming tambayan at kasama ang buong tropa.

            "Control the ball, control the game."

            "If you can't do it for the whole team, please do it even just for me."

            "You need to do this Fred......."

            *booogsh!!!*

            Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko. Sinuntok ko na ang pader.

            "Sh't!!" Amputek!!! At paulit - ulit pa talaga eh noh? Ayaw pang umalis sa utak ko 'yung napag - usapan namin nung isang linggo. Ilang araw na'ng nakalilipas mula nung mag - usap kami pero bumabalik - balik pa rin talaga sa utak ko yung mga sinabi niya. Kinokonsensya ba ako? Napapamura ako ng 'di oras.

 

            "You need to do this Fred........."

            *booogsh!!!*

            *booogsh!!!*

            *booogsh!!!*

            "Sh't talaga!!!"