Faded Memories [Book I]

Five

Hans Diary #5
We think about each other a little too often to be "just" friends.

Pagkatapos ng sleepover nung gabing yun, mas lalo pang nadagdagan ang pagtulog ko sa apartment niya. "Please Sab, let me pay for those things." pagpipilit ko sakanya pero binayaran niya agad yung mga pinalengke namin.

Yup, we event went to the wet market just to buy some foods. Sabi ko nga sa Mall na kami bumili because it's more convenient, we can even go and play or watch some movie but she declined that offer.

Mas mahal daw pag sa Mall pero ayaw naman akong pagbayarin dito sa palengke.

"Tayong dalawa naman ang kakain dyan eh." nagtatampong sabi ko sakanya pero umiling ulit ito. "Yes and you are my visitor. I am gonna make sure your stay in my apartment will be comfortable—" I quickly cut her off.

"But—" at ganon din ang ginawa niya. "No more buts, Hans. Lagi mo na lang ako nililibre hayaan mo rin na ganon din ang gawin ko sayo." sabi niya sabay hila sa akin dahil dumarami na ang mga tao.

Laging nililibre? Minsan niya nga lang tanggapin ang libre ko eh at kailangan pilitin ko pa siya.

Naglalakad kami papunta sa apartment niya ng may madatnan kaming nagtitinda ng mga street foods. "You wanna try?" ngisi niya sa akin at napatango na lang ako sakanya saka lumapit na kami at siya yung nag order para sa amin.

We're just standing here waiting for our food. "Eto, fishball." sabi niya sa akin saka ako sinubuan at kinagatan ko naman. I was just trying to taste that fishball when she's smiling at me waiting for my reaction.

"It taste... good." simpleng sabi ko lang saka niya ikinangiti pa. Sinubuan pa ako ng kung ano ano hanggang sa mapatigil ako sa nakita ko. It looks disgusting like an intestine of a pig? Or chicken I think?

"Ah!" nakangising utos niya sa akin. "Isn't that intestine?" nandidiring tanong ko sakanya at tumango naman ito agad. "Paano kung may poop dyan?" nahihiyang tanong ko na ikinatawa niya ng malakas.

"That's the authentic taste of street foods." sabi niya na halos masuka na ako. Ew! No way! Pinagtitinginan naman kami ng ibang costumers. Siguro naiirita sa mga kaartehan ko dito.

"Silly! Malamang nilinisan ay pinakuluan nila yan. Come on! Walang mamatay sa isaw. Just try it." saka niya ulit inilapit ang isaw sa may bibig ko kaya kumagat ako ng onti. It taste... like a normal meat.

"Masarap, hindi ba?" tumango na lang ako sakanya at inubos ko yung fishball. I'd rather eat that. Maya maya may itinutok na naman siya malapit sa bunganga ko.

Ipapatikim niya ba sa akin lahat? Hindi ba pwedeng isang street food muna sa isang araw. I am still shocked about that intestine.

"What's that?" tanong ko saka ako napaatras. Err. The visual doesn't suit with me. It's a square with dark brown in it. "A pig's blood." diretsong sagot niya na mas lalo kong ikinaatras. No. Way!

I won't eat that.

"Sab, I— I don't think I can eat that." kabadong sabi ko habang umiiling. Hindi ko kaya yan. I can't imagine eating blood. Hell no! I'd rather eat some veggies like grass but not the blood. Not the freaking blood.

Just no.

Napatawa naman ito sa reaction ko saka niya kinain. Ugh! Shit. I can't look at her eating that terrifying brown square shit.

She tried teaching me how to cook pork sinigang and it was all good. I enjoyed cooking with her. I never thought cooking can be fun too or she just made it fun for me?

Siguro nga, lagi akong nag e-enjoy kung anong ginagawa namin basta siya ang kasama ko eh.

I was drinking my mango shake when I spilled some of it ng mabilis namang pinunasan ni Sab iyon. I nod at her and said my thank you.