Kabanata 5

3.1K 99 65
                                    

Kabanata 5

Hiya

I glance to Tristan side before walking back to our table. Malayo ang table namin kina Tristan ngunit kitang kita ko siya sa aking kinauupuan. Makikita niya rin ako kung sakaling tumingin siya sa akin. But I doubt that he would look at me with that annoyed face. Naupo ako.

Naiinis ba siya? Dapat lang! He's rude... No. He's arrogant. At ano naman ang nakaiinis kung tinulungan ako ni Dylan? Ano, kasi hindi niya magawa?

He's crude. He really knows he's top on everything and literally showing me he's miles away from me. And I hate to admit all those sort of thing, but no one had ever than this, just him. He make me feel desperate. Seeking for attention. He has the guts to totally ignore me when no one could ever do that!

I mean, hindi naman lagi na sa akin ang atensyon. Of course, other people can ignore me. Not everyone knows me. Pero kaya kong magkaroon ng kaibigan kung gugustuhin ko. I can make it up with other people if I wanted to. Siya lang ang hirap kausapin at tila ang baba ng tingin sa akin.

And I know to myself, I am pleading. Or maybe hoping. That he won't just judge me that yet. I am in his pace.

Nakatingin ako sa kaniya habang umiinom sa aking fruitshake. Hindi ako makasali sa usapan nina Zyrill dahil nakatingin ako kay Tristan simula pagkaupo ko. He's really handsome as hell, I admit that. Boy, creator must be favored him a lot with thay perfect angled jaw and narrowed nose. His side view is insane!

Napansin ko ang pagsulyap niya sa akin. Ngumiti ako. Kumunot ang kaniyang noo. Nakita ko ang paggalaw muli ng kaniyang panga. He's rough. But it suits everything in him. He's near perfect in my eyes. Damn, why am I even complimenting him? I really had to remind myself what's my purpose of running around him.

Nakita ko ang pagtipa niya sa kaniyang cellphone. Salubong ang kilay niya, na laging kasama sa detalye ng kaniyang mukha. Binaba niya ang telepono at tumingin sa akin. He raised his brow with a knowing look. Pinatong niya ang kaniyang siko sa lamesa at nilaro ang kaniyang labi, pinapanood ang gagawin ko.

As if a cue, I took out my phone. Hindi ko alam kung pinapaabot niya bang ako ang dahilan ng pagtipa niya sa cellphone pero umasa na ako. My heart beats in excitement, as if rewarded.

Rewarded! You're annoyed, Leya!

Stan Gamboa

Why are you doing this? Youre annoying me.

Suminghap ako sa messaged niya. I expected it. Sinulyapan ko siya at pinapanood niya pa rin ako.

Leighton Fernandez

Why annoyed, Stan? Are you jealous with Dylan?

Stan Gamboa

They're my friends. 'Wag mo silang idadamay sa kung anong gusto mong gawin. They're out of it.

Leighton Fernandez

I'm really fine if you tell me that you already like me, and being just jealous. That's my type.

I saw him scoffed after reading my message. I even saw him mumbling something, probably cursing my delusional side. It's just serving its purpose. Ngayon naiinis na siya. Lagi siyang naiinis pero hindi man lang siya marunong mag-reflect.

Stan Gamboa

Dream high.

Nagtiim-bagang ako sa nabasa. It's sending sharp knives to my nerves. May dumating pang message.

Stan Gamboa

'Wag mong pakiaalaman ang mga kaibigan ko.

Kinagat ko ang aking labi at nag-isip. Nag-send ulit ako ng friend request sa kaniya.

Admiring the Scintillating Sunshine (Isla Lavinia Series 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon