Admiring the Scintillating Sunshine (Isla Lavinia Series 1)

Kabanata 1

Kabanata 1

Like

I'm third in the sibling. Growing up with two eldest brother too focused with their goals, I learned to be more independent with proper plans ahead. Maraming pangarap ang binuo ko para sa sarili ko at may layuning tuparin ito.

And in the path of making my dreams true, I trained myself to focus on my own growth and not to what my environment telling me what to do. It was easy for me to disregard people that not seem healthy for me because that was the way I grow up. I don't entertain things that seems not to help me and neglect my worth.

Kasi wala namang mangyayari kung ang atensyon mo ay nasa mga bagay na masyadong imposible. I don't believe things really changes. Don't hope negative things will turn positive because you just wish it to be.

"Dito ka sa baba, doon ako sa taas," ani ko kay Lau.

We were tasked to distribute papers in different sections for the last project in AP. Sa amin lamang nakapasok ang teacher dahil nagkaroon ng biglaang emergency. Inutusan niya na lamang kaming mag-distribute sa ibang section at ibigay sa presidents. It was really supposed to be me and Teijan distributing this but since he has something to do kaya si Lau na lamang ang niyaya ko.

"Sabihin mong ibigay sa leaders, ah?" paalala ko sa kaibigan bago tumaas.

Anim na section ang mayroon. It's quite hard to announce every room the things to do kahit tatlong room lang naman ang sa akin. Nasa ikatlong room ako nang matantong kulang ang papel na ibigay ko. I knotted my forehead and realize that it maybe in Lau's. Babalik na sana ako nang mapansin ako ng section na dapat ay pupuntahan ko.

"Hoy, may taga ibang section! Hi, may kailangan ka?" lapit sa akin ng isang lalaki, friendly siyang ngumiti.

"Uh, ibibigay ko lang 'yung gagawin sa AP. Hindi na raw kasi makapapasok si Ma'am Sanchez kasi kailangang umuwi, may emergency. Nasaan ang president niyo?"

Lumiwanag ang mata niya. "Hindi na papasok si Ma'am Sanchez, e 'di, hindi na tuloy ang groupings?"

"'Yung project ba? Tuloy pa rin, heto na 'yun..." ipinakita ko sa kaniya ang papel. "Nasaan ang President niyo para siya na lang mag-explain sa inyo...."

Napasimangot siya sa sinabi ko.

"Oh, President daw! Stan!" tawag niya bago dumiretso sa upuan.

Sumilip ako sa pintuan nila upang tumingin. Halos kaunti lamang ang tao sa loob dahil na rin siguro sa break time. Medyo nanlaki pa ang mata ko nang makita si Cyrus katabi ang iilang basketball players nang nakaraan. Ngayon ko lang napansin na ang tao sa loob ay kadalasang lalaki.

Their eyes went on me. Umiwas ako ng tingin. Is this a section of all good looking guys?

May narinig akong tumawa. "Tristan! Hanap ka! Ang maganda, hindi pinaghihintay!" tawag ng isa.

Naghiyawan sila. Uminit ang pisngi ko dahil sa hiya. I bit the inside of my cheeks. What the hell?

But before I could have my remarks for what the guy had just said, my eyes widen a fraction when I realize the guy was pertaining to Tristan Gamboa! Kung hindi ko ito nakita ay hindi ko matatanto. Ohmygod!

Nakasandal ito sa upuan niya, eyes on phone with headphone on ears, he seems oblivious of his sorrounding. He's wearing the uniform but coat out, he's only with his longsleeve white polo and gray neck tie with four white stripes. Naka-tuck in ang polo niya sa gray niyang slacks at naka-black shoes din siya. Mangha ko siyang tiningnan na tila bagay na bagay sa kaniya ang suot.

Hindi niya narinig ang sinabi ng kasama niya at mukha wala rin siyang alam sa presensya ko. Kung hindi pa siya tinapik ng isang lalaki ay hindi maaalis ang atensyon niya galing sa cellphone.