Deel 6

149 9 21
                                    

Lucy werd de volgende dag pas in de middag wakker. James, Sirius en Remus waren aan het lunchen en Sirius pakte regelmatig Remus' eten af.

"Goeiemorgen zonneschijn." Zei hij met een kleine glimlach toen hij merkte dat Lucy wakker was.

Ze keek hem een beetje geïrriteerd aan en James keek richting haar. "Hoe voel je je Luce?" Vroeg hij waarop lucy "goed eigenlijk" antwoordde.

Ze was een stuk minder moe dan eerst en had geen hoofdpijn meer.

De deur opende en de vier keken verbaasd op.

Lucy keek in horror richting Regulus die onder bloed zat.

Ze hoopte dat het niet zijn bloed was maar ze had een gevoel.

"Het goede nieuws is dat ik nu nooit meer naar huis hoef."

En toen viel hij op de grond.

Lucy stond geschrokken op maar James duwde haar terug in het bed en liep richting Regulus. "Jij blijft liggen." Mompelde hij terwijl lucy weer wilde opstaan.

"Remus, ga iemand halen. We zijn in een ziekenhuis ze kunnen hem vast wel helpen." Zei James terwijl hij kort naar de twee jongens keek. "Sirius, ik gok dat dat zijn spullen zijn. Kan je ma een brief sturen dat we nog een logee hebben?" Vroeg hij terwijl Lucy naast hem op haar knieën ging zitten.

"Lucy! Ga terug in bed!" Riep James terwijl hij haar boos aankeek. "Nee. Ik wil helpen." Zei ze waarna James diep zuchtte.

"Ik heb een heler gevonden." Zei Remus terwijl de heler tegenover James en Lucy naast Regulus ging zitten. "Wie is hij?" Vroeg ze terwijl ze verschillende spreuken mompelde.

"Regulus Black. Of nou ja, ik gok voormalig Black." Zei James die verbaasd aan werd gekeken door de heler. "Voormalig?" Vroeg ze en James keek kort naar Lucy.

"Sommige purebloods houden zich niet precies aan de regels die hun families hebben. Dan worden ze van de stamboom gegooid en in de vergetelheid gebracht." Legde lucy uit terwijl ze kort naar de verbaasde heler keek. "Net als mij eigenlijk." Mompelde ze erachteraan.

De heler keek haar verbaasd aan. "Maar je staat nog steeds als Lucy Malfoy in ons document? Moeten we het veranderen?" Vroeg ze waarop Lucy haar hoofd schudde.

"In wat zouden jullie het moeten veranderen? 'Geen achternaam'?" Vroeg ze waarop James zacht grinnikte en de heler wegkeek.

"Mijn excuses." Verontschuldigde ze haarzelf terwijl Lucy haar hoofd schudde. "Dat is niet nodig hoor." Zei ze zacht terwijl de heler een spreuk uitsprak.

Regulus schoot omhoog en keek geschrokken om zich heen waarna hij relaxte bij het zien van Lucy.

Hij zuchtte opgelucht en gaf Lucy een knuffel. Regulus kromp een beetje ineen en realiseerde dat het eigenlijk best wel veel pijn deed. Lucy liet hem verbaasd en een beetje geschrokken aan. "Ga liggen Reg. Je bent er slechter aan toe als mij en ik was een week dood." Zei ze waarop Regulus zijn hoofd schudde en Lucy zuchtte.

"Ga liggen." Zei ze iets sterner en hij zuchtte tevergeefs. "In jou bed dan?" Vroeg hij terwijl hij met hulp van James opstond.

"Ga maar in de mijne liggen." Zei hij terwijl hij Regulus neerlegde en de heler d wakker uitliep.

"Wat is er gebeurd? Wil je dat we Alex over laten komen?" Vroeg ze waarop Regulus zacht knikte en Lucy kort naar James keek. Hij stond op en liep de kamer uit opzoek naar een stuk perkament.

"Wat is er gebeurd. Goede vraag..." mompelde hij terwijl hij even terugdacht aan gisteren.

~

"Regulus kom onmiddellijk naar beneden!!"

Something about her smile (The Lucy universe) (Dutch)Where stories live. Discover now