Something about her smile (The Lucy universe) (Dutch)

Deel 56

"Mevrouw Malfoy, Meneer Potter! Kan ik jullie twee even spreken?" 

Lucy en James keken beide verbaasd om naar McGonnagoll terwijl Lucy zacht knikte en de twee achter McGonnagoll aanliepen. 

"Dus, voor het herfstbal gaan een aantal leerlingen een band samenstellen om muziek te verzorgen. Aangezien jullie headboy en girl zijn mogen jullie jury's zijn. Mits jullie zelf mee willen doen natuurlijk." Zei ze terwijl James verbaasd naar Lucy keek.

"Ik ben oké met jury zijn hoor. Ik hoef toch niet op dat podium te staan." Zei ze waarop James haar vragend aankeek. "Ik zou wel graag mee willen doen. Maar ik gok dat Remus niet mee wilt doen dus dan kan hij jury zijn met Lucy." Zei hij waarop McGonnagoll zacht knikte. 

"Oké. Dat is dan geregeld. Morgen zijn is de eerste ronde dus ik zal snel nog inschrijven als je mee wilt doen meneer Potter." Zei ze waarop James knikte en rondkeek. "Waar kan dat dan?" Vroeg hij terwijl McGonnagoll zacht glimlachte. "Ik zal je op de lijst zetten." 

McGonnagoll liep weer weg en James keek enthousiast naar Lucy. 

"Oh dit wordt nog wat leuks." Zei hij met een glimlach die problemen sprak.

Lucy maakte zich nu al zorgen.

~

Lucy trok een pijnlijk gezicht en keek naar Remus die zijn handen over zijn oren deed terwijl hij zijn ogen dichtkneep.

"Oké, Millie je mag stoppen hoor, we hebben genoeg gehoord." Zei Lucy waarna Millie trots van het podium afliep en Lucy haar naam tegelijk met Remus van de lijst afstreepte.

Lucy zuchtte en las de volgende naam op met een kleine glimlach.

Ze had nooit gedacht dat Regulus aan dit soort dingen zou meedoen. Blijkbaar wel dus.

Hij stapte het podium op en keek kort naar Remus en Lucy. 

"Ik hoef niet perse te zingen toch?" Vroeg hij waarop Lucy haar hoofd schudde en hij zacht knikte. 

Als hij het nooit had gedaan zou Lucy hebben gelachen als iemand haar had verteld dat Regulus elektrische gitaar kon spelen.

Maar hij kon het. 

En nog goed ook.

Lucy keek hem bijna de hele tijd verbaasd aan en toen hij klaar was begon hij te lachen om haar gezicht. Hij sprong van het podium en ging aan de rand van de tafel zitten. 

"Zeg, sinds wanneer kan jij dat?" Vroeg ze terwijl Regulus zijn schouders ophaalde.

"Na zeven jaar piano spelen leer je genoeg noten en akkoorden om genoeg instrumenten te kunnen bespelen. Plus een beetje hulp van Alex." Zei hij waarna Lucy glimlachte. "Maar je moet nu wel weg want we moeten nog redelijk veel mensen." Zei ze terwijl ze naar de lijst keek.

Regulus knikte begrijpend en liep weg terwijl Lucy naar Remus keek die zuchtte. "Denk je dat we doof worden van Rosier?" Vroeg hij terwijl Lucy diep zuchtte en haar schouders ophaalde. 

"Evan!" Riep ze waarna binnen een paar seconden Evan naar binnen liep en op het podium liep.

~

"Wacht effe, sinds wanneer heeft Sirius zich hiervoor opgegeven?" Vroeg Remus terwijl Lucy op de lijst keek en grijnsde. "Zolang je maar niet in je broek gaat pissen." Zei ze lachend terwijl Remus rood werd van schaamte en haar speels tegen haar schouder sloeg.

"Dat was een keer en hij gooide thee over mijn hand!" Riep hij terwijl Lucy begon te lachen. "Tuurlijk Remus." Mompelde ze terwijl Sirius naar binnen liep en kort naar de twee keek.