"အိပ်တော့နော်.....ကိုယ်စောင့်နေပေးမယ်"
"စောင့်စရာမလိုပါဘူး.....သွားအပြင်မှာမနန်းမိုရှိတယ် ရှင့်ဘာသာအိမ်ကြီးမှာသွားပျော်"
"နန်းမိုမရှိတော့ဘူး.....ကိုယ်အိမ်ကြီးကိုပြန်လွှတ်လိုက်ပြီ မင်းတစ်ယောက်တည်းအိပ်ရဲတယ်ဆိုရင်ကိုယ်ပြန်တော့မယ်နော်"
သူ ရုတ်တရက် ခခနားကနေထွက်သွားတာကြောင့် သူ့ရဲ့လက်ကိုခခလှမ်းဆွဲလိုက်သည်။
"ဟို.....မနေရဲဘူး...မသွားနဲ့ ကျွန်မအိပ်ပျော်တဲ့ထိနေပေး"
"Ok.....ကိုယ်နေပေးမယ်အိပ်တော့.....အိပ်လေဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ"
"ရှင်ဘာလို့ကျွန်မကိုဒီမှာလာနေခိုင်းတာလဲ"
"မင်းကသိချင်လို့လား....."
"အင်း...."
သူရဲ့စကားကို ခခမျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြန်ဖြေလိုက်မိသည်။
"စိမ်းနဲ့အဆင်မပြေမှာဆိုးလို့ ကိုယ်မင်းကိုအခက်မတွေ့ခိုင်းစေချင်ဘူးအဲ့ဒါကြောင့်"
"စိမ်းကရှင်နဲ့ဘာတွေလဲပြောပြလို့ရမလား"
"အိပ်တော့ အချိန်လဲမစောတော့ဘူး...ကိုယ်ဖုန်းသွားပြောလိုက်အုန်းမယ်"
စစ်သွေးမာန် တွေဝေးသွားတာတော့အမှန်ပင် စိမ်းနဲ့ကတချိန်ကလက်ထပ်ဖို့ထိအစီစဥ်တွေရှိခဲ့ပင်မယ့်မဖြစ်လာခဲ့ဘူးလေ.....ဘယ်သူဘက်ကမာနတွေနဲ့မှားယွင်းသွားလဲဆိုတာမသိတော့ဘူး.....အခုတော့အဲ့ဒီအကြောင်းတွေကို ခခကိုပြောပြဖို့ဆိုတာမဖြစ်နိုင်သေးဘူး။
"သခင်မလေး သခင်မလေး"
"အင်း....."
"ကျောင်းနောက်ကြမှာဆိုးလို့လာနိုးတာပါ"
"အော်....ကျေးဇူး ခခညကနည်းနည်းနောက်ကြမှအိပ်တော့မနိုးဘူးဖြစ်သွားတယ် ကြည့်ပါအုန်း ၈နာရီတောင်ထိုးနေပြီ"
ခခ ပြောလဲပြောအိပ်ယာပေါ်ကထရင်းရုတ်တရက် ခန္ဓာကိုယ်ကမိုက်ခနဲဖစ်သွားသည်။
"သခင်မလေး ရရဲ့လား"
"ရတယ် မနန်းမို ခခနောက်ကြမှအိပ်လို့ထင်တယ်ဘာမှမဖြစ်ဘူး မနန်းမိုလုပ်စရာရှိတာသွားလုပ်တော့လေ"
YOU ARE READING
လျှို့ဝှက်သောချစ်ခြင်းတရား(Complete)
Romance(Unicode+Zawgyi) မင်းဦးလေးငါ့ဆီမှာတင်နေတဲ့အကြွေးကိုမင်္ဂလာပွဲနဲ့ကြေလိုက်ပြီးငါ့ဇနီးမယားနေရာမှာထားမယ်မထင်လိုက်နဲ့နော်....ငါ့အိမ်မှာမင်းကအစေခံနဲ့မခြားမနားပဲ....ချစ်ခွန်းခ....မင်းကငါငွေနဲ့ဝယ်ထားတဲ့ကျွန်သာသာပဲ....ငါ့ဆီကမင်းလွှတ်မြှောက်မှာမဟုတ်ဘူး..... ...
