Zaw...
"ဘယ္လို... !"
"တကယ္ေတာ့ ဦးတည္နဲ႔ သားက..."
"ေတာ္စမ္း သ်ွမ္ညီေသြး.."
"ဟမ့္..မာမီကေတာ့ perfect ဘဲ အျပည့္အဝေထာက္ခံတယ္ ဘယ္ဟိုတယ္မွာ booking စခ်ိတ္ရမလဲ... စီဒိုးနားလား.. ကရဝိတ္လား.. ဒါမွမဟုတ္ ကန္ေတာ္ႀကီး ပဲေလ့စ္လား.."
သ်ွမ့္ မာမီကေတာ့ အေတာ္ေလး သေဘာက်ေနဟန္ တူပါသည္..။မိဘေတြေ႐ွ႕ ေခြေခြေလးထိုင္ေနတဲ့ သူတို႔သားရယ္ သားရဲ႕လက္တြဲေဖာ္ဆိုသူရယ္...
"ေဒၚလွအိမ္သူဇာ ခင္ဗ်ားသား အရင္ကလည္းဘာျဖစ္ထားသလဲ မွတ္မိလား တဖတ္လူက ေစ့စပ္ပြဲဖ်တ္တဲ့အထိဘဲေနာ္..."
..."အန္ကယ္... ကြၽန္ေတာ္တို႔က တကယ္ ခ်စ္တာပါ.. အေမႊစိန့္ကိုလည္း လက္ထပ္ ေတာင္းရမ္းမွာပါ.. အဲ့အတြက္ အခ်ိန္မေစာေတာ့ပါဘူး.. ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ သိကြၽမ္းခဲ့တာ အရင္ဘဝကစတယ္လို႔မ်ား သတ္မွတ္ရမလား..."
"ဘာကြ!"
"ေဖႀကီး.. သမတ္ေလးမ်က္ႏွာကိုေထာက္ပါအံုး. သား လံုးလံုးရဲ႕ ေက်းဇူး႐ွင္ေလ.."
"ေအး.. ဖေအ တေယာက္အေနနဲ႔ေတာ့ မျဖစ္သင့္တာကို တားရမွာဘဲ... ႏွစ္ခါ အ႐ွက္ကြဲ မခံႏိုင္ဘူး.."
ေဖႀကီးက တကယ္ ေဒါသထြက္ေနၿပီမို႔ ေဒၚလွအိမ္သူဇာ နည္းနည္းေတာ့ မ်က္ခံုးကလႈပ္ခ်င္သည္...။
သ်ွမ္က ေခါင္းကိုတြင္တြင္ခါရင္း က်စ္ဆုတ္လိုက္သည္..။
"က်စ္..ဒယ္ဒီ..ဒယ္ဒီယံုမလားေတာ့မေျပာတက္ေပမဲ့ သား ေဆးရံုေပၚမွာ ႐ွိေနတဲ့ ကာလပတ္လံုး သား ဦးတည္ရဲ႕ကမၻာကိုေရာက္သြားတယ္.. ဦးတည္နဲ႔ေတြ့တယ္.. သားတို႔ ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္ အခက္အခဲေတြကိုအမ်ားႀကီးေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရတယ္.. ဒါေပမဲ့ ဦးတည္အခ်စ္ကိုရၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ဦးေႏွာက္ကင္ဆာနဲ႔ ေသသြားတယ္.. happy ending မဟုတ္ခဲ့ဘူး ဒယ္ဒီ.. အင္း.. ဒါေပမဲ့ ဒီ ဘဝက စလို႔ သား ဦးတည္နဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး happy ending ဘဲ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေတာ့မွာ... ဒယ္ဒီမကန္႔ကြက္နဲ႔.."
ဒယ္ဒီေရာ မာမီေရာကပါ မ်က္ခံုးၾကဳတ္လာေလသည္။သ်ွမ္ကေတာ့ မ်က္ရည္ စမ္းတမ္းစမ္းတမ္းႏွင့္...
