Love of an idoit အရူးတစ်ယောက်ရဲ့အချစ် [Ongoing]

အပိုင်း ၃၆

Unicode

     ယမန်နေ့သည် ရှောင်ဟန်သည်ကား သူ့အတွက် ဆိုင်ပိတ်သည့် နေ့ရက် မဟုတ်ပေမဲ့လည်း ဆိုင်ကိုမသွားဘဲ တစ်နေ့လုံးအိမ်တွင်သာ အချိန်ကုန်ဆုံးရန် ဆုံးဖြတ်ထားလေသည်။
Coffee ဆိုင်အတွက် ယုံကြည် စိတ်ချရတဲ့ ဝန်ထမ်းတွေကို ခန့်အပ်ထားတာဖြစ်သည့် အတွက်ကြောင့်တစ်ရက်လောက် သူ မသွားရင်လည်း ကိစ္စအထူးအထွေ မရှိပေ။ ညနေလောက်မှ ဆိုင်အခြေအနေကို သွားကြည့်ရန် သူ ဆုံးဖြတ်ထားသည်။

ရှောင်ဟန်က နံနက် ၇ နာရီလောက်ကတည်းက
အစားအသောက်များကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်ဖြင့် ချက်ပြုတ်နေခဲ့သည်။
သူက ကျိုးယွင်ကြိုက်တတ်တဲ့ ပူတင်း နဲ့ အစာသွပ်ဖက်ထုပ် အရည်သောက်ကို အချိန်အလုံအလောက်ပေးပြီး ဂရုတစိုက် စိတ်တိုင်းတကျ ပြုလုပ်ကာ
ဖက်ထုပ်များကိုလည်း လှပသေသပ်အောင် ပုံသွန်းကာနေလေသည်။

ဒီနှစ်သည် ကျိုးယွင် ထွက်ခွာသွားသည့် ၄ နှစ်မြောက်သည့် နှစ်ဖြစ်သည်။ ကျိုးယွင် ပြန်မလာခဲ့တာ ၄နှစ်ပင်ရှိချေပြီ။ ဒီကောင်လေးက ဘာလို့ ပြန်မလာတော့တာလည်း သူမသိပေမဲ့... ဒီကောင်လေး ပြန်ရောက်လာရင် ဒီကောင်လေးနဲ့ သူ့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးက အရင်လို မဟုတ်တော့ဘဲ အေးဆက်ဆက်နိုင်လာမှာကိုတော့ သူသိသည်။

သူ့ဘက်လည်း ကျိုးယွင်ပြန်ရောက်လာခဲ့ရင် ဘယ်လိုပုံစံမျိုးနဲ့ ဆီးကြိုမိမယ်ဆိုတာကို သူလုံးဝမသိဘူး။ အလားတူ ကျိုးယွင်ဘက်ကလည်း သူ့ကို ဘယ်လို တုန့်ပြန်ဆက်ဆံလာမယ်ဆိုတာကိုလည်း သူမခန့်မှန်းတတ်ဘူး။

သေချာတာ တစ်ခုကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ အခြေအနေက အရင်ကလို နွေးထွေးမှု ရှိမှာ မဟုတ်တော့ဘူးဆိုတာဘဲ..။

ချက်ပြုတ်ပြီးလို့ အားလုံးအပြီးအစီးတွင်
အခန်းရဲ့ အချက်ပြ လူခေါ်ဘဲလ်တီးသံက ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။
ရှောင်ဟန်က လုပ်နေလက်စကို အမြန်လက်စသတ်
လိုက်ပြီး အခန်းတံခါးဝင်ပေါက်ဆီကို လျောက်လှမ်းလာလိုက်သည်။
သူ အခန်းတံခါးရဲ့ လူကြည့်ပေါက်က တစ်ဆင့် အပြင်ဘက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ အထုပ်ကြီး အထုပ်ငယ်များကို ဆွဲကာ ရပ်နေလေသည့် ဝမ်းဝမ် ကို တွေ့လိုက်ရသည်။