Part32 :ឯងគ្មានសិទ្ធិហៅឈ្មោះយើងទេ!!!

1.2K 145 40
                                    


" ឯងមែនទេ ឯងគឺត្រឹមជាអ្នកបម្រើដោះបំណុលដូចពីមុនព្រោះថាពេលនេះឯងគ្មានសិទ្ធស្អីទាំងអស់ ស្ដាប់ឲ្យច្បាស់ឯងត្រឹមជាកូនបំណុលរបស់យើងប៉ុណ្ណោះ...!"jungkook និយាយហើយក៏រុញtea
មួយទំហឹងឲ្យដួលទៅលើការ៉ូ នេះជាលើកទីមួយហើយដែគេរុញរាងតូច...។

" ហឹុកៗ...បានហើយខ្ញុំយល់ទាំងអស់" teahyung ស្រែកទាំងទឹកភ្នែកស្រក់ចុះមកតក់ៗដូចជាមានមនុស្សយកឡាមមកឆូតលើបេះដូងគេចឹង ហើយក៏រត់ចេញសំដៅទៅសួនក្រោយផ្ទះបាត់ទៅ។

" ហឹុស..អ្នកប្រុស...អ្នកប្រុសតូចចាំអ៊ំផង" បន្តាប់មកម៉ែដោះក៏រត់ទៅតាមក្រោយទៅ។

    +សួន

"ហឹុកៗ...ហេតុអីៗៗ..ហេតុអីក៏ព្រះបណ្ដោយឲ្យថ្ងៃនោះមកដល់!! តើអ្នកចង់ឃើញភាពឈឺចាប់របស់ខ្ញុំចង់ឃើញទឹកភ្នែកខ្ញុំណាស់មែនទេ" Teahyung រត់មកទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយយំស្រែកខ្លាំងៗក្រោមដើមឈើធំមួយយ៉ាងគួរឲ្យសង្វែគ។

" ហឹុក..អ្នកប្រុសអ៊ំឈប់យំទៅ!! អ៊ំយំតាមឥឡូវហើយ" ម៉ែដោះគាត់មកតាមហើយក៏អង្គុយជិតរាងតូចនិងនិយាយលួងគេកុំឲ្យយំទៀតខ្លាចសុខភាពគេរិតតែឈឺខ្លាំងឯងនេះ។

" ហឹ្ហកៗ..ម៉ែដោះខ្ញុំមិនចង់យំទេ!!ហ្ហឹកៗតែទឹកភ្នែកទាំងនេះវាចេះតែហូរមកមិនឈប់" teahyung និយាយទងអណ្ដឺតអណ្ដក់មិនចង់ចេញ

" ពុទ្ធោ..ហេតុអីទៅជាបែបនេះអ្នកប្រុសតូចរបស់អ៊ំ!! អ្នកប្រុសត្រូវតែរឹងមាំឡើងតតាំងនិងបញ្ហាទាំងនេះ តែពេលនេះបើអ្នកប្រុសចង់យំក៏យំឲ្យអស់មកណាហើយឈប់យំថ្ងៃក្រោយទៀត" ម៉ែដោះ គាត់និយាយទាំងមានចិត្តអាណិតក្មេងម្នាក់នេះយ៉ាងខ្លាំងមិនគួរព្រហ្មលិខិតរបស់គេចារឲ្យជីវិតគេត្រូវលំបាលវេទនាបែបនេះសោះ។

" ហ្ហឹកៗ..ខ្ញុំត្រូវរឹងមាំដើម្បីយករបស់ខ្ញុំមកវិញហឹ្ហកៗអ្ហឹក" teahyung យំផ្ដេកក្បាលទៅលើម៉ែដោះ។

" មែនហើយអ្នកប្រុសត្រូវតែរឹងមាំ កុំចុះចាញ់យ៉ាងណាក៏អ្នកប្រុសនៅមានខ្ញុំkin&vinចាំមើលថែដែរ" ម៉ែដោះ

" ហ្ហឹកៗ...ខ្ញុំឈឺណាស់ ពេលនេះខ្ញុំឈឺចាប់បំផុតហើយ ឌឹបៗៗ " teahyung និយាយទាំងយកដៃគក់ទ្រូងខ្លួនឯងខ្លាំងៗ។ បន្ទាប់មកទើបគេនៅសង្ងំយំនិងរ៉ាយរ៉ាប់ទុកសោកប្រាប់ម៉ែដោះរហូតដល់ម៉ោងជិត6ក៏នាំគ្នាចូលផ្ទះវិញ។

✨♨️Baby Tea🔞Where stories live. Discover now