The Girl Under His Red Sheets [The Rozovsky Heirs 2]

CHAPTER 23

Chapter Twenty—Three

Good Men

"What's up with you, Thelonious?"

Agad kong inalis ang titig sa lamesang kinaroroonan ni Soraia at ng congressman na iyon bago pa mapansin ni Vittoria ang naiisip ko.

We're having dinner in a fancy restaurant after I fetched her in the airport. The Cozzolino's doesn't want Vittoria back in the country without being secured by our family. Bilang pagiging mabuting business man, ako ang inutusan ni Vladimir na sunduin ito sa airport at ihatid sa hotel na tutuluyan maliban pa sa isang dosenang trained bodyguards na magiging proteksiyon niya sa isang buwang pamamalagi sa bansa.

"Nothing. Just order so we can get this over with."

She chuckled at that. "You really want to get rid of me, don't you?"

"It's not like that, Vittoria. I still have class tomorrow and I need to study. The security your father ask for your stay are already outside. You don't need me no more."

Walang amor kong tinawag ang waiter para matapos na ang usapan kaya hindi na ito nakapagsalita. Pinigilan ko ang mga matang sulyapan ulit ang kinaroroonan ni Soraia pero tila ba patuloy na hinihila ang buo kong pagkatao sa kanyang direksiyon.

Wala sa sariling napalunok ako ng marahas nang makita ang pilit niyang pagiging pormal habang hawak ng Congressman ang kanyang kamay. I felt the tension on my neck when she forced a smile and pull her hand away after the man peck a kiss on it. Kitang-kita ang pagkaasiwa niya sa harapan nito pero walang magawa dahil iyon ang gusto ng kanyang mga magulang.

Those fuckers really had no shame on selling their daughter's freedom for the sake of money and power.

I already had an idea where Owen Clovise's wealth came from. It was actually his late wife's money. Iyon ang naglagay sa kanya sa kung anong kinalalagyan niya ngayon. Hindi malabong iyon rin ang pinanghuhugutan ng galit ni Charlotte kay Soraia. Oo nga naman, hindi naman ang kanyang ama ang naghirap sa lahat ng kanilang kayamanan at kung pakakasalan nito si Soraia ay isa siya sa makikinabang doon. It would always turn out unfair lalo na't malinaw ang rason kung bakit pakakasalan ito ni Soraia.

Hindi ko na napigilang masahiin ang aking batok para tanggalin ang tensiyong namuo.

"You're really into that girl, huh?"

Marahas na napabalik ang titig ko kay Vittoria, hindi na namalayan kung gaano ako katagal nakatitig sa kinaroroonan ni Soraia na siguradong napansin na niya.

Inayos ko ang upo at saka pinabulaanan ang kanyang mga sinabi.

"I'm not into anyone."

"Really? Isn't she the reason why you didn't fucked me the first time we met?"

"She was not entirely the reason why it didn't happen. You know the rules Vittoria."

"Really? Since when you followed rules, Thelonious? Especially when it comes to sex?"

Inilingan ko iyon. I also pick my red wine up to dismiss the topic. Mabuti na lang at dumating na kaagad ang aming mga pagkain kaya sandaling nawala ang atensiyon naming dalawa kay Soraia.

We talked about business stuff. Vittoria was actually older than me. She was successful in Italy and everyone adores her pero gaya ko, wala pa rin itong planong mag-settle down sa kabila rin ng pressure sa pamilya.

She was fun to talk to. Marami akong natutunan sa journey niya bilang isa sa mga pinakabatang bilyonaryong naitala ng Forbes Magazine. She was only twenty when she started her make up line. Lumago iyon at naging mabilis ang pagkilala hanggang sa nagkaroon na ng mga sanga ang kanyang negosyo. She was so good at it. It was really impressive and if it wasn't because of the girl across the room, baka natuloy na ang naudlot na init sa pagitan naming dalawa noong unang beses kaming magkita.