ေက်ာင္းေဆးခန္းအေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ခ်ီဖန္း မ်က္ႏွာကို ျပန္ျပင္လိုက္ကာ ထ်န္းရႊိဳက္လက္ထဲကေန ရုန္းထြက္လိုက္ျပီး ခုန္ခ်လိုက္သည္။ ထ်န္းရႊိဳက္ကေတာ့ နားမလည္သည့္ဟန္နဲ႔ ျပန္ၾကည့္ေနေလသည္။
“ေနမေကာင္းဘူးမလား”
“ေကာင္းပါတယ္။ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး”
“ဒါေပမဲ့ အခုနက…”
“ဖန္းေလး!”
အေနာက္ကေနလိုက္လာသည့္ ကၽြင္းခြိဳက္ေရာက္လာေလသည္။ ခ်ီဖန္းကိုျမင္ေတာ့ သူလည္း ခဏရပ္သြားကာ အေျခေနကို နားလည္သြားဟန္နဲ႔ သူတို႔ဆီ ေလွ်ာက္လာေလသည္။
“သြားၾကရေအာင္ ဒီေန႔ အတန္းလစ္မယ္”
ကၽြင္းခြိဳက္ ထ်န္းရႊိဳက္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာမ်က္ႏွာက တည္တ့ံေနသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူလည္း ခ်ီဖန္းရဲ႕အေျပာကို မျငင္းလိုက္ေတာ့ေပ။
“အင္း”
“မသြားရဘူး”
ထ်န္းရႊိဳက္ဆီကေန အသံထြက္လာေလသည္။ ေျခလွမ္းလွမ္းေတာ့မည့္ ခ်ီဖန္း လႈပ္ရွားမႈတို႔ ရပ္တန္႔သြားေလသည္။
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
ထ်န္းရႊိဳက္ဆီမွ ေမးခြန္းတစ္ခု ထြက္လာသည္။
“ဘာကို ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုတာက?”
“ကိုယ္ေမးတာ ဘာျဖစ္လို႔ ေက်ာင္းေျပးမွာလဲလို႔”
“စိတ္အေျခေနမေကာင္းလို႔ေလ။ အျပင္မွာ ေလွ်ာက္သြားခ်င္တာေလးပါပဲ”
“ကိုယ္နဲ႔သြားမယ္”
“ဘာ!!”
ခ်ီဖန္းထင္လိုက္တာက ထ်န္းရႊိဳက္က သူမကို အတန္းမလစ္ဖို႔ ေဖ်ာင္းဖ်မည္ဟု။ သို႔ေသာ္ သူက အတန္းလစ္ဖို႔ ေခၚသြားဦးမယ္တဲ့။ ျမင္ဖူးၾကလား။ အ့လိုမ်ိဳးလူကို…
ထ်န္းရႊိဳက္ကေတာ့ သူမအ့ံၾသေနတာကို မမႈပဲ ျပံဳးျပကာ ျပန္ေျပာလာသည္။
“သခင္ေလးကၽြင္းလည္း အတန္းတက္ရဦးမယ္ေလ။ သူ႔ကို ဒုကၡေပးလို႔ မျဖစ္ဘူးမလား။ ဒီေတာ့ ကိုယ္နဲ႔အတူတူ သြားရေအာင္လို႔။ First Date အေနနဲ႔ေလ”
ခ်ီဖန္းနည္းနည္းေတာ့ အ့့ံၾသမိသြားေပမဲ့ ေပ်ာ္သြားေလသည္။ သုိ႔ေသာ္ စိတ္မပါခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ
“ဥကၠ႒ၾကီးေတြက အလုပ္ေတြအရမ္းရႈပ္တယ္လို႔ၾကားတယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး Date လုပ္ဖို႔ အခ်ိန္ရွိပါ့မလဲ။ ကၽြန္မ မေႏွာင့္ယွက္ဝ့ံပါဘူး။ ကၽြင္းခြိဳက္နဲ႔ပဲ သြားေတာ့မယ္.. ေနာ္ ကၽြင္းခြိဳက္”
