ဒီေန႔ရံုးပိတ္ရက္မို႔ ရွင္းရွင္းနဲ႔ေရွာင္ေဖးႏွစ္ေယာက္ ေရွာ့ပင္းထြက္လာခဲ့သည္။ ရွင္းရွင္းက ေရွာင္ေဖးအတြက္ ရံုးမွာအလုပ္ေလွ်ာက္ထားေပးသည္။ သူမက အဖြဲ႔မွဴးအျဖစ္သို႔ရာထူးတိုးသြားသျဖင့္ ေရွာင္ေဖးကို သူမဆီသို႔ အလုပ္သင္အေနနဲ႔ သူမကိုယ္တိုင္သြင္းေပးထား လိုက္သည္။
ရွယ္ယာရွင္ဆိုေတာ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေလးနည္းနည္း ရွိသည္ေလ။
ဒါေၾကာင့္ ေရွာင္ေဖးအတြက္ အဝတ္ဝယ္ေပးဖို႔ေရာ ေန႔တိုင္း ဆိုင္ကေနပဲထမင္းဝယ္မစားႏုိင္ေတာ့တာေၾကာင့္ ကိုယ္ဘာသာကိုယ္ခ်က္စားဖို႔ေရာ လိုအပ္တာေတြ သြားဝယ္မလို႔ေလ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အဝတ္အစားလဲကာ ထြက္လာလိုက္သည္။
ရွင္းရွင္းက မိတ္ကပ္ေရာင္ ေပါင္ဖံုးရံု ကိုယ္က်ပ္အက်ႌနဲ႔ ဇာလက္ပြကို ဝတ္ထားျပီး ေရွာင္ေဖးကေတာ့ မူလရွင္းရွင္းက သူတို႔ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔မွာ က်င္းဇီယြမ္ကို လက္ေဆာင္ေပးဖို႔အတြက္ ဝယ္ထားေသာ အက်ႌကို ဝတ္ထားေလသည္။
မူလရွင္းရွင္းက အလွအပကို ဂရုစိုက္သူျဖစ္သျဖင့္ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ဟုပင္ ထင္ရက္စရာမရွိပဲ ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးလိုပင္ ႏုဖပ္လွေလသည္။ ေရွာင္ေဖးကလည္း ခ်စ္စရာေကာင္းတာေရာ ေခ်ာတာေရာ ႏွစ္ခုစလံုးေပါင္းထားသျဖင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားက မေရမတြက္ႏိုင္ေပ။
ေရွာင္ေဖးအတြက္ အက်ႌဝယ္ေပးျပီးသည္နဲ႔ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းေတြကို အရင္ဝယ္လိုက္သည္။ ျပီးတာနဲ႔ ေရွာင္ေဖးကို ပစၥည္းေတြကို ကားထဲမွာ အရင္သြားထားခိုင္းျပီး ရွင္းရွင္း အမ်ိဳးသမီးအတြင္းခံဆိုင္ထဲဝင္ကာ ဝယ္ေနလိုက္သည္။
သူမျပန္ထြက္လာသည္နဲ႔ ေတြ႔လိုက္ရေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အံ့ၾသသြားေလသည္။
system ေကာင္ေလး ေရွာင္ေဖးနားမွာ ေကာင္မေလးေတြ ဝိုင္းအံုေနေလသည္။
မင္းသားလည္းမဟုတ္ပါပဲနဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္ျပီး ဝိုင္းအံုေနရတာလဲ။ တစ္ခုခုျဖစ္တာလား။ ရွင္းရွင္း စိတ္ထဲကေနပဲ ေရွာင္ေဖးကို ေမးလိုက္သည္။
*ေရွာင္ေဖး ဘာျဖစ္တာလဲ။ တစ္ခုခုျဖစ္ေနတာလား*
*ဟုတ္တယ္ မမေရ. ကြိဳင္အၾကီးၾကီးတက္ေနတာ အီး...မမ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကယ္ပါဦး*
