He's My Husband

CHAPTER THREE

Tricia's POV

                  Nababangungot ata ako. Bakit sobrang bigat ng dibdib ko? Hindi ako makahinga ng maayos. Parang nakarehas ako sa isang mahigpit at malalaking kadina.

Kapag nagpatuloy pa toh, maaari akong—hindi pwede. Kailangan kong bumangon, kailangan kong magisi—

Nanlaki ang dalawang mata ko sa nakita.

Agad na bumilis ang tibok ng puso ko at tumubo ang pangamba sa dibdib ko.

Napatayo ako sa kaba at agad na kinapa ang sarili.

He groaned.

Kaya pala mabigat ang pakiramdam ko ay dahil nakadagan sa akin ang mga braso at hita niya.

Jusq, ganun ba talaga siya kabigat?

"nuisance"
He groaned again then face the right part of the bed.

Kelan pa siya pumasok ng kwarto? Bat di ko napansin man lang?

Nabuntong hininga nalang ako at dahan dahan ng nilisan ang kwarto

Dumiretso ako sa baba at nagtungo sa kusina.

"you'll do the chores"

Sana pala katulong na lang ang binili niya.

Naghilamos muna ako ng unti bago nagsimulang mag luto.

Itlog, bacon at tinapay lang.

Ngayon lang ako makakatikim ng bacon, hanggang itlog at tinapay lang ang kaya namin.

Marami din siyang stock sa ref niya, ibat ibang klase ng prutas, pagkain, snacks, meats, veges.

"morning"

Napatalon pa ako sa gulat nang marinig ang boses niya sa likod ko.

Napahawak ako sa dibdib ko at huminga ng malalim.

"you scared me to death.."
I whispered

"huh?"

"ah wala. Sabi ko kumain kana. May trabaho ka diba?"

Inilatag ko na ang mga niluto ko sa mesa kasama ang isang baso ng gatas niya.

Maingat ang bawat paghawak ko sa mga bagay na naroon, mukhang mamahalin kasi lahat. Baka masira ko e, wala akong pambayad.

" i told you, we'll gonna register today"

"pero hindi naman yun buong araw ah"

Umupo ako ng medyo malayo sa kanya.

"Do you think i am that heartless man? I'll help you adjust here so that you will not experience uneasiness."

He rugged then leer.

See? Not heartless man daw pero umiirap. Tsk!

"o-oh.. Ang cold mo kasi kahapon kaya—"

"I'm just tired yesterday"

Ganun pala siya kapag napapagod, nagiging cold. Astig ah.

Iwinaksi ko nalang muna ang nasa isip ko at nagsimula nang hainan ang sarili.

"Why are sitting so far? Come near"

Napahinto ako.
"h-ha?"

Tinaasan na niya ako ng kilay kaya lumapit nalang ako. Ang sungit naman...

"masanay kana"
Wika pa niya bago magsimulang kumain na rin.

Hindi nalang ako sumagot at nagpatuloy ng kumain.

Pagkatapos noon, nagbihis na kami at nagtungo sa Civil Affairs Bureau.

"Your style was quite unique"

Napatingin ako sa sarili ko dahil sa sinabi niya. Brown baggy jeans at white lang naman ang suot ko. Lugay lang ng buhok at tapos na.

Akala mo naman kung sino tong lalaking ito eh naka tshirt lang din naman siya. Mukhang pang model nga lang.

"this is me"

***

        "Nakakapagod pala yun kahit na ilang oras lang"

Sabay naming itinapon ang sarili namin sa malambot na sofa at huminga ng malalim.

Ipinikit ko muna sandali ang mga mata ko at nagrelax.

Pagkaraan noon ay umayos na ako ng upo. Nakita ko siyang nakapikit rin habang naka patong ang ulo sa likod ng sofa. Dahil doon, kitang kita ko ang nakakaakit niyang Adams apple na panay ang pagtaas at pagbaba.

Naramdaman kong parang may kumiliti sa tyan ko at naginit ang ibat ibang parte ng katawan. Agad ko nalang iniwas ang tingin ng dalawang makasalanan ko mata at muling sumandal.

Tricia, you're acting so strange lately.

Ay teka...

Oo nga pala,

Kilala naba niya ako?

"Nga pala"

He open his eyes,

"Hindi ako nakapagpakilala ng maayos sayo kahapon.. I am Tricia Shon Laher—"

"Suson"

Napalunok ako ng sarili kong laway.

"y-yeah.."

Tricia Shon Lahera... Suson?

"May tanong lang ako.."
I said.

"go ahead."

"Yung kagabi... At yung mga bagay na ginagawa ng normal na mag asawa.. P-pwede bang w-wag muna?"

Nakakainis naman, ilang beses pa akong nautal.

"I didn't bought you in 5M just to make myself wait. I have needs, Cia"

"p-pero.."

Nanlamig ang mga kamay ko at pinagpawisan. Lalo akong kinabahan dahil sa sinabi niya.

Hindi pa ako h-handa...

"Nevermind, I'm not interested at you after all"

Pagkatapos nun ay dumiretso na siya sa taas at iniwan akong nakatanga.

Humugot ako ng isang napakalalim na hininga at humiga sa sofa.

Kahit masakit sa ego yung sinabi niya, mas ayos na rin yun. Atleast may puso pa rin siya at hindi ako pinilit sa mga bagay na yun.

Mag asawa lang naman kami sa papel eh.

Haist.

Great.

June 27, 2021.
Your life being Mrs. Suson starts now..

(AN: randomised lang yung date po. Mahalaga din kasi sakin yung araw na yun kaya yun nalang. Bleeh bala kayo dyan.)