He's My Husband

CHAPTER THIRTY-ONE

Tricia's POV

       

            127th Text Message from Eng. Ken:

             "Cia, please accept my request. Just a glance to my daughter and wife please?"

The muted my phone but it keeps on turning on whenever someone sent me messages. It distracts me from work!

Tinapon ko ang hawak kong papel at asar na kinuha ang sariling phone.
I blocked the number and immediately call Dio.

Pang labindalawang sim na iyon na ginamit niya, at ika 127th message na iyon.

Ewan ko lang kung hindi pa magsawa ang lalaking iyon sa pangungulit sa akin.

"Hello, buy me new sim."
Agad kong utos sa kabilang linya ng sagutin na nito ang tawag.

"Ha? Kakabili ko lang sayo ng bago kaninang umaga ah"

Napairap ako sa kawalan bago siya singhalan.
"Eh kung hindi mo lang sana binigay ang number ko kay Eng. Suson, hindi ka sana naaabala ngayon sa trabaho"

I heard his loud 'huh?' in the other line.
"I didn't!"

"Stop lying"

"I really didn't! Oo minsan napaka nosy ko. Pero hindi ko talaga binigay ang mga contact details mo Ms. President"

"Who did, then?"

"Maybe Mr. Lopez, or other engineers that know your number"

Pinatay ko nalang ang tawag at hindi na siya pinakinggan. Kung sino man ang gumawa nun, wala na akong pakialam. The most important here is to get rid of those annoying messages and calls from Ken Suson.

A moment later, a staff knocked in the door saying there's a visitor of mine.

"Come in.."

Abala ako sa pag aayos at pagpipirma ng papel ng maramdaman kong pumasok ang bisita kong hindi ko kilala at hindi ko inaasahan

Let her or him wait. I'm busy.

"You're office is quite eco friendly"

Mas mabilis pa sa kidlat ang paglingon ko taong iyon kasabay ng paglaki ng mga mata nang sa wakas ay marinig ko ang boses niya.

"What are you doing here?!"
I hissed.

Pinagmasdan ko ang mukha niya na bumuo ng isang nakakalokong ngiti sabay lapit sa akin.

"Mrs. Suson, i welcomed you to my office back then and let you work there. Can't you do the same now?"

Patagong napakuyom ang mga kamay ko dahil sa pagwawala ng buong sistema ko. I don't know what to do and to say. Aaaaarrrgghhh!

"Mr. Ken Suson, i suggests you to leave now.."
I calmly said.

"It's too early, i haven't said what I want to said."
Palusot naman niya.

Ramdam ko ang pag init ng buong katawan ko sa tuwing naglalapat ang mga tingin naming dalawa sa isa't isa.

"or else—"

"Or else what?"
His hands on his pocket came out and he started walking slowly towards me.

"You'll call the police? A guard? A staff?"
Ginagawa na naman niya ang gawain niyang kaya akong patigilin. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan na as if kakagaling ko lang sa freezer after 4 years.

He's about to lean his face closer to me when someone spoke.

"She'll call me"

Napalingon kaming dalawa sa nagsalita. I saw the handsome but angry face of Vester walking harshly towards us. He rudely pulled Ken away and held me softly.

"Hindi ko alam na nakakakapal pala ng mukha ang pagiging engineer sa US. Anong karapatan mong pumunta dito?"

Kalmado lang ang tono niya pero nakakamatay na ang tingin. Nilabanan naman iyon ni Ken gamit ang malamig na aura niya.

The kind of aura he used before he left me...

" Anong karapatan mo ring hawakan ang asawa ko? "

"Oh I'm sorry to tell you this, but she's no longer your wife!"

"Cut the crap, Ajero. Hindi pa kami divorced, at may anak kami. You'll be sure ending up being third wheel"

Vester was about to hit him because of what he said but i already held his arms tightly. Ken remained cool and seems happier seeing Vester's annoyed expression.

"Nakakatawa ka talaga Suson. Sa tingin mo tatanggapin ka ulit ni Shon? O ng anak mo? Baka gusto mong irecite sa harap mo ang katarantadohang ginawa mo apat na taon na ang nakakaraan"

Napuno ng sigaw ni Vester ang office ko. Nakita ko mula sa glass wall ang ibang staff maging si Dio na nagbabadya ng pumasok, but is signaled them to not.

Wala silang nagawa kundi maghintay at bantayan nalang ang gagawin ng dalawa.

"Sinabi ko na sayo noon, Ken. Wala ka ng mababalikan kapag umalis ka. Pero matapang at taas noo ka pa ring umalis na akala ko isang babae lang ang maiiwan mo!"

"I didn't know that she's pregnant that time!"

"Hindi mo alam kasi hindi mo inalam at ayaw mong malaman!"

Suddenly, after those yells from them, the past strikes me.. Sa kanilang dalawa na nagsisigawan, ako ang napayuko..

Aaminin ko na sobra talaga akong naaapektuhan kapag naaalala ko ang nakaraan. Yung masakit na dahilan ng pag alis niya.. Lahat.

Natahimik si Ken, ganun rin si Vester.

"Kahit anong gawin mo, hindi mo sila makukuha ulit. Kaya kung ako sayo, umalis kana dito, bumalik ka sa US kasama ang babae mong si Zelle, at wag ng magpakita pa!"

"Sa tingin mo umalis ako dahil kay Zelle?!"

"Ano pa ba!?"

"ENOUGH!"
Hindi ko na mapigilan ang sarili kong mapasigaw dahil sa kanila. The more i let them dwell on past, the most i get hurt.

Nakakainis. Kagaya pa rin ako ng dating ako na madaming maapektuhan at madaling masaktan.

"Not every mistake can erase by time. Engineer Suson, please leave us alone"

Sadness strikes his eyes. Napayuko nalang ako at bumalik na sa kinauupuan ko at kunwari'y walang nangyari. Ayokong makita niya ngayon ang dating si Tricia..

Ayoko.