He's My Husband

CHAPTER THIRTY-SIX

Tricia's POV

            I was happily walking the path towards Ken's office to send him some foods that Qiera made. This past days, nakita ko ang malaking pagbabago sa kanya. Parang nagsasabi nga siya ng totoo.
Nagbabago na siya.

Kung hindi sa office, sa amin nakatuon ang oras at atensyon niya. Patuloy ang panunuyo niya sa akin at patuloy rin ang pagiging close nilang mag ama. They act as if they known each other for years.

Ganun nga talaga siguro ang koneksyon ng ama at anak.. A very very strong energy.

I leave the elevator and walk towards his office's pathway. Napatigil lang ako nang marinig ang boses niya at pamilyar na boses ng isang tao..

I sneaked out to see if i really heard it right.

"Ken, pinapabalik kana ni Auntie. Alam mo ba na magkakasakit na siya sa puso kapag lalo mo pa siyang ginalit?"

Tama nga ako..

Boses ni Zelle ang Narinig ko..

Magkausap sila ngayon at panay ang paghaplos ni Zelle sa braso ni Ken. Parang muling tumigil ang mundo ko sa mga nakita.

" Don't use my mother again to deceive me, Zelle. I'm warning you.. "

Napa atras at napasinghap ako sa hangin ng makita ko ang mabilis na pagsunggab ni Zelle para halikan si Ken.

Wala akong nagawa kundi magtago sa pader at bigilan ang luhang natipon sa mata ko.

Ito na nga bang sinasabi ko..

" ANO BA ZELLE!"

Tumakbo nalang ako papunta sa elevator na agad namang napansin ng dalawa.

I hurriedly push the close botton but eventually, it's too late..

"Cia!"
Nakita na ako ni Ken at mabilis pa sa alas kwatrong nakapasok sa elevator na sinasakyan ko rin.

He tried to hug me but i push him away.
"Go away, you liar!"
Hindi ko na napigilan ang luha ko. Ito na naman ako..

Masakit lang kasi na malamang pansamantala lang lahat ang pinapakita niya..
Paano kung balang araw, iwan na naman niya ako? Kami?

"Shh, Cia, please calm down.. Listen to me"
The door closed and i had no choice to let him hug me.

Hindi na ako gumalaw pero patuloy pa rin ang pag agod ng luha ko.

"It's not what you see. Tricia, walang namamalagi sa amin ni Zelle.."

"Liar!"

"It's the truth.. Kahit na noon.. Umalis ako hindi para sa kanya, umalis ako para makapag isip. That time, i want to have peace to officially plan our future.. My future with you.. Medyo magulo rin ang isip ko noon kaya umalis nalang ako ng basta basta. Hindi ko intensyon ang saktan ka. Kung alam ko lang na mawawala ka talaga sa akin, hinding hindi na ako magplaplano at sasabay nalang sa agos ng mundo.. Cia.. Please believe me.. You know Paulo Nase right? He can prove me to you.. "

Patuloy pa rin ang hagulhol ko habang pinapakinggan siya. He keep his soft tone while hugging me.

" Hindi mo alam kung gaano ako kasaya noong nalaman kong may anak na ako.. May anak na ako sayo.. "

" Cia.. Mahal na mahal kita.. "

" Hindi iyon mababago ng panahon, tao, at mundo.."

"Ikaw at ikaw lang ang pipiliin kong maging asawa.. Ikaw lang habang buhay.."

After hearing those, i literally cried in hapiness.

"Nakakainis ka!"
I said and hit him in the chest. Kita ko ang pag aalala sa mata niya dahil sa sinabi ko.

"Bakit kasi kailangan mo pang umalis! Pwede namang tayong dalawa ang mag plano diba?!"

I heard him laugh while I'm here still crying and throwing tantrums..

Muli niya akong niyakap, and this time, i hugged him back.

"Are we okay now? No more ignorance? No more fights"

Dahan dahan nalang akong tumango at lalong hinigpit ang yakap sa kanya.

"Thank you very much, Tricia.. I love you.."

I smiled.

"I love you too, Mr. Suson"