He's My Husband

CHAPTER SIX

Tricia's POV

          "Sinasabi ko sayo Ken, magkakaproblema ka lang kapag sinama mo pa ako doon. Ano kaba, magiging talk of the town tayo lalo na't alam na nila ang kasal natin. Madidistract ka lang kaya sa iba nalang ple—"

"Shh"

Literal akong napatigil nang bigla siyang humarap sa akin mula sa paglalakad at itinakip ang hinlalaki sa bibig ko.

Nagtapat ang mga mata namin na agad na nagdala ng kakaibang kuryente sa sistema ko.

Parang palagi may hatid na mensahe ang dating sa akin ng mga walang emosyon niyang mata.

He's so emotionless but yet, meaningful.

Argh!

"Ayaw mo ba ng issue o gusto mo lang tumakas at pumunta sa Vester na yun?"

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya sabay tanggal ng nakatakip ng kamay.

"Ano bang pinagsasasabi mo"

"Then come with me"

I glare at him then stump my feet.

"You—argh fine!"
I had no choice.

Magaling ding kumontrol ng tao itong lalaking toh. Nakakainis!

He smirk then sit on his driver's seat.

"Ano pang itinatayo mo dyan?"

Once again, i glared and leer to him. Nagdabog dabog akong sumakay sa likod at nag cross arms.

For the first time, nainis ako sa lalaking ito.

"What are you doing there? Ano ako driver mo? Dito ka sa harap"

Wika pa niya pero hindi pinakinggan. Inis pa rin ako.

"Tricia Shon, isa"

I gazed in the rear view mirror then hurriedly switched my seat.

"Plano mo talagang sirain araw ko e nuh."

Inis kong wika.

"It's my first time seeing you this irritated"

He chuckled.

May gana pa talaga siyang tumawa? Nakakainis ah.

Buong byahe ko siyang hindi pinansin at tahimik na pinanood ang mga sasakyan at buildings na nadadaanan namin.

Mamatay siya dyan.

Gusto ko lang naman magtrabaho para makalaya ako sa presensya ng niya at ng bahay niya. Tapos ngayon magtratrabaho pa ako sa pinagtratrabahoan niya?

And worst, boss ko pa siya. Argghhhhh.

Engineer siya, at sabi niya simula ngayon, ako ang magiging P.A. niya since doon naman sila nag kukulang. Sinasadya niya talaga ikulong at higpitan ako eh nuh.

Kasal lang naman kami sa papel ah! HE'S SO DEMANDING!

"Wag mo namang pinapahalata na pinapatay mo na ako sa utak mo. Lukot na lukot mukha mo eh"

"tsk"

Inihinto na niya ang sasakyan niya sa harap ng isang malaking building na sa tingin ko ay kanya.

Agad na akong bumaba at lumanghap ng sariwang hangin.

Ilang segundo lang ang nakakalipas, agad rin akong bumalik paloob nang makita at marinig ang isang batalion ng babae na sumisigaw ng,

"Mr and Mrs. Suson, WAAAHHHHH!"

Patay, Tricia.