ATEŞ (Arkadaşımın Babası)

Bölüm 13

Merhaba, yeni bölümü yazıp hemen sizinle paylaşmak istedim. İyi okumalar herkese 🌸

Playlist 🎶 : Dark paradise - Lana Del Rey

🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃

Eda gözlerini açtığında Selim'in kollarında buldu kendini. Kısa süreli bir baygınlık geçirmişti. Selim hala telaşla "Eda iyi misin?" gibi sorular yöneltiyordu. "Uyan lütfen!" diyordu durmadan. Sesine endişe hakimdi.

Olayı gören herkes etraflarına toplanmıştı. Selim ise çevresindeki insanlara bakarak "C'e un dottore? Auito!!!" diye bağırdı. Aralarında biri doktor olmalıydı mutlaka. Ama yardımcı olan kimse çıkmadı. Eda'yı hastaneye götürmek için hemen ambulansı aradı. 10 dk'dan kısa bir süre içinde ambulans yanlarına ulaşmıştı bile.

Eda kendini iyi hissettiğini söylese de Selim ona kulak asmadı. Bu sefer onun sözüne inanmayacaktı. Görevliler Eda'yı ambulansa bindirip en yakın hastaneye gitmek için yola çıktılar.

Selim resmen üzüntüden kahrolmuştu. Eda'yı dönme dolapta o şekilde görünce gerçeği anlamıştı. Onun huyunu bilmiyordu sanki inatçı ve dik başlının tekiydi.Söylenenin aksini yapmaya bayılırdı. Yükseklik korkun mu var dediğinde Eda'nın bunu kabul etmeyeceğini tahmin etmeliydi. Korkudan Selim'in bile ellerini kanatmıştı. Eda'yı sakinleştirmeye çalışsa da, faydalı olamamıştı. Zaten daha bir kaç gün önce baygınlık geçirmişti şimdi ise bir kez daha onun yüzünden düşüp bayılmıştı. Allah kahretsin! diye düşündü Selim. Nasıl böyle bir hata yaptım ben?

Mesaj yaz 💬
Merve'ye
Merve, telaşlanma sakın. Eda tekrar bayıldı. Ambulansla hastaneye götürüyorlar şimdi.

1 yeni mesaj 💬
Selim'e
Selim ne diyorsun sen??!
Ne hastanesi? Çabuk konum at geliyorum.
Okundu ✅

1 yeni mesaj 💬
Selim'e
Yaa cevap versene. Hangi hastane? Bişey mi oldu Eda'ya?
Okundu ✅

1 yeni mesaj 💬
Merve'ye
Varmak üzereyim. Göndereceğim.

***

5 dakika sonra...

Konum at: Merve'ye (iletildi ✅)

Mesaj gelince Merve hemen yola çıktı.

***

Eda, ambulans ile hastaneye götürülürken yarı baygın şekildeydi. Kendini bir an da simsiyah sisli bir ormanın içinde buldu. Upuzun ağaçların olduğu ormanda dalların sesinden başka ses duyulmuyordu. Rüzgarın oynattığı dallar birbirine değiyor, yaprakların hışırtısı yankılanıyordu. Eda'nın üzerinde açık pembe renkli, kısa kollu ve boyu dizlenin altına kadar uzanan bir elbise vardı. Saçları hafif dalgalıydı. Normalde insanı korkutacak türden olan bu orman Eda'ya durgun bir liman gibi görünüyordu. Nereye gittiğini bilmese de ağaçların arasında yürüyordu. Yürüdükçe yürüdü. Yürüdükçe yürüdü. Ama sonra fark etti ki hep aynı ağacın önünden geçiyor, aynı yolu katediyordu. Yani aslında hiç bir yere varamıyordu. Ormanın içinde büyük bir daire çiziyordu sadece. Anlam verememişti bu duruma. Sonra aniden arkasında etrafı altın renkli ve işlemeli bir boy aynası belirdi. Aynadaki elbiseli haline baktı bir süre. Saçlarını düzeltti. Kendinden emin gözüküyordu. Sonra gözünü kırptı ve o saliselik göz kırpışında aynadaki yansıması küçük bir kıza dönüşmüştü. Bu küçük kız doğrudan Eda'nın gözlerinin içine bakıyordu. Alttaki iki dişi o güldükçe görünüyordu. Tombul yanakları kırmızıydı. Kömür karası gözlerindeki bakış keskindi. Eda onun gözlerine baktığı zaman onu önceden tanıyormuş gibi hissetti. O gözleri görmüştü daha önce. Gözlerinin aksine gülüşü aynı Eda'nın gülüşüne benziyordu. Eda aynadaki bu görüntüyü izlerken küçük kız bir anda kayboldu. Eda telaşla onu aramaya başladı. Her yere baktı bulamadı ama sonunda küçük kız arkasında belirdi. Onu tekrar bulunca Eda'nın içi ferahlamıştı ama çalıların arasından yaprak sesinden başka bir ses daha duyuldu. Bir çift fosforlu sarı göz karanlığın içinde onlara doğru bakıyordu. Dallar kıpırdadı, yapraklar oynadı ve sonunda çalıların arasındaki o ses kendini göstermek için meydana çıktı. Kocaman kahverengi bir kurttu bu. Yavaşça yaklaşmaya başladı. Gözleri hedefe kitlenmişti ve hedefinde yerde oturan küçük kız vardı. Akşam yemeği olarak onu seçmişti kendine. Eda panik içinde bi kurda bakıyor bir küçük kıza bakıyordu. Kaçmak aklının ucundan bile geçmemişti. Ne yapacağını düşünüyordu. Nasıl alt edebilirdi bu koca dişli hayvanı? Ne yapıp edip küçük kızı kurtarmalıydı. Kurt bir anda hızlanıp kızın üzerine doğru koşmaya başladı. Yukarı doğru zıplayıp kıza hamle yaptığında, Eda "Hayırrrrrrrr" diyerek haykırdı ve kendini feda ederek kurdun önüne atladı. Kurt pençelerini ve dişlerini Eda'ya geçirirken, Eda inleyerek gözlerini araladı...