8

113 14 8
                                    

[ Zawgyi ]

" ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္သူ႔ကိုမွမခ်စ္မိေလာက္ပါဘူး ေဟ်ာင္း "

စံအိမ္ထဲမွာပဲအျမဲေနျပီး အျပင္ထြက္လည္းခဏေပါ့
စံအိမ္ထဲမွာကလည္းမိန္းကေလးကမရွိသေလာက္ပင္
ထို႔ေျကာင့္ဒီကိစၥကစိတ္ပူစရာမလိုေပ

" ဟုတ္ပါျပီကြာ ေဟ်ာင္းလည္းအေရးျကီးလို႔သာလာေျပာတာ
အလုပ္ေတြရွိေသးေတာ့သြားရဦးမယ္ "

ထယ္ေယာင္းပုခံုးတစ္ဖက္အားလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္လ်က္ျပံဳးကာေျပာေနေသာနမ္ဂြ်န္းေဟ်ာင္းအားျကည့္ရင္းထယ္ေယာင္းအေတာ္ပင္စိတ္သက္သာရသည္
ဒီလိုေနရာစိမ္းမွာ ဘာမွမသိဘဲထယ္ေယာင္းတစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနခဲ့ရင္....
ထယ္ေယာင္းေတြးေတာင္မေတြးရဲပါ

ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေဟ်ာင္းရွိေနလို႔
ေတာ္ေသးတာေပါ့....

နမ္ဂြ်န္းေဟ်ာင္းျပန္သြားေတာ့ထယ္ေယာင္းလည္း ညေနကဆြဲေနေသာပံုေလးအားဆက္ဆြဲရင္းအခ်ိန္ေတြကုန္ဆံုးေစေတာ့သည္

* ေဒါင္ ေဒါင္ *

တိတ္ဆိတ္ေနေသာညကိုလႊမ္းမိုးသြားေသာ ဆယ္ခါတိတိအသံေျကာင့္
ညဆယ္နာရီမက္မြန္ပင္ျကီးေအာက္လာခဲ့ဆိုေသာေဂ်ာင္ဂုစကားေျကာင့္ ညေနကသြားခဲ့ေသာေနရာသို႔ထယ္ေယာင္းထြက္ခဲ့ေတာ့သည္

ေရွးေခတ္ျဖစ္ေသာေျကာင့္အေစာျကီးအိပ္ကုန္ျကမည္ဟုထင္ေသာေျကာင့္ တစ္ေယာက္တည္းမထြက္ခ်င္ေပ
တစ္ျခံလံုးလည္းေမွာင္မည္းေနမည္ဟုထင္ကာထယ္ေယာင္းေျကာက္ခဲ့ေသာ္လည္း လက္ေတြ႕တြင္ ထယ္ေယာင္းအေတြးနွင့္တျခားစီပင္

မီးတုတ္မ်ားေျကာင့္လင္းထိန္ကာ အေစာင့္မ်ားလည္းေနရာအျပည့္ရွိေနသည့္အျပင္
ဆာမူရိုင္းေတြလည္းဟိုတစ္ေနရာ ဒီတစ္ေနရာနွင့္ေနရာနွင့္လုပ္စရာရွိတာလုပ္ေနျကသည္

ဒီလိုျမင္လိုက္ရေတာ့ဒီမွာအေတာ္ပင္လံုျခံဳမည္ဆိုတာထယ္ေယာင္းခံစားမိသည္

ထယ္ေယာင္းမက္မြန္ခ်ယ္ရီပင္ေတြျကားျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္းပုေလြသံသဲ့သဲ့အားတျဖည္းျဖည္းျကားလာရသည္
ထယ္ေယာင္းေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ေလ အသံမွာပိုမိုပီျပင္လာသည္

Another WorldWhere stories live. Discover now