Behind His Mask

Chapter 7

Wyndell sat on the bed as soon as she entered the room. Pabagsak siyang umupo sa kama dahil hindi niya maintindihan kung bakit kailangang kasama niya sa iisang kwarto ang pesteng Riley na iyon. She regretted being nice to him. Kung alam niya lamang na ganito ang gagawin sa kaniya ng lalaki, hindi na sana niya ito kinausap two years ago at hindi na sana niya pinahawakan ang kamay niya rito kanina.

Matalim ang tinging ibinigay niya sa binata nang marinig niyang magbukas ang pintuan ng kwarto at naglakad naman papalapit sa kaniya si Riley pero nang makalapit ito sa kaniya ay tumayo siya at naglakad patungo sa solong sofa na nasa loob ng kwarto at pabagsak na umupo doon tapos ay humalukipkip.

She saw Riley sighing at umiling pa ang binata bago ito muling naglakad papalapit sa kaniya and again, she stood up bago pa ito makalapit para lumayo dito nang hawakan ng binata ang pala-pulsuhan niya kaya nanggigigil na tiningnan niya ito.

"Bitawan mo ako, you jerk!" She hissed at muli namang bumuntong hininga ang binata.

"Why are you so mad? Ano bang kasalanan ko sa'yo? Pinilit lang naman kitang isama, bakit ba kung tingnan mo ako at kung kumilos ka sa akin, para namang napakalaki ng kasalanan ko sa'yo?" The man asked at hindi makapaniwalang tiningnan niya naman ito.

"Look here mister, talagang malaki ang kasalanan mo sa akin. Una, you barged into my office unannounced." Wyndell stated as she straightened a finger from her clenched fist. "Pangalawa, you dragged me out of my office without telling me who you are or what's going on." She stated as she added another finger. "Pangatlo, inilagay mo ako sa balikat mong parang sako ng bigas. Baka gusto mong ipaalala ko sa'yong tao ako?" Wyndell added another finger as she spoke. "Pang-apat, you drove like a madman at akala ko mamamatay na ako dahil feeling mo ata ay pag-aari mo ang kalsada, you fucking bastard." Wyndell watched as Riley stared at her hand as she continued to open her clenched fist with one finger at a time. 

"Panglima, inistorbo mo ang trabaho ko para lang bitbitin ako papunta rito sa Russia without my fucking approval. Hindi mo ako empleyado or kaibigan, na pwede mong basta-basta hilahin kung saan. You are nothing but a stranger in my eyes. Sinong nasa matinong pag-iisip ang hindi magagalit doon sa ginawa mo? Sige nga. Sabihin mo sa akin kung sino. At pang-anim-" Wyndell stopped talking nang maalala niyang lima nga lang pala ang daliri niya sa isang kamay kaya naman ipinigwas niya ang kamay na hawak ni Riley at nang mabitawan ito ng binata ay iniaro pa niya rito ang daliri niya.

"Pang-anim, you disregarded my right to decide for myself when you did that to me, when in fact, we didn't even know each other. Anong tingin mo sa'kin? Kaladkarin? Pang-pito, you're here acting like what you did is no big deal at kailangan ko pa bang isuksuk diyan sa kokote mong kinidnap mo ako mula sa hospital? Whether I'm conscious or not, what you did was kidnapping. You fucking kidnapped me in broad daylight at may lakas ka pa ng loob na tanungin ako kung anong kasalanan ko? Really now? The fucking audacity!" Wyndell was panting as she continued to speak pero hindi pa siya tapos magsalita. And Riley just stared at her na para bang hindi ito makapaniwalang talagang inililista niya isa-isa ang mga kasalanan nito.

"Pang-walo-" Naputol ang sasabihin ni Wyndell nang biglang magsalita si Riley.

"Meron pa?" Tanong nito kaya nanggigigil niyang tiningnan ang binata.

"Pang-walo, you cut my words off. Hindi pa ako tapos kaya manahimik kang punyeta kang lalaki ka!" She angrily stated at ngumuso naman sa kaniya si Riley pero hindi na ito nagsalita. "Pang-siyam, you're actually expecting na hindi na ako galit just because you said sorry a while ago and introduced yourself? The fucking entitlement that this man has." Hindi makapaniwalang aniya at pinaningkitan niya ng mata ang binata. "At pang-sampu." She added at iniharap pa niya sa mukha ng binata ang dalawang palad niya.