"Тэгээд намайг дагуулж явна гэж үү? Тийм зүйлд үү? Би чадах юм шиг харагдаад байна уу?"
Хисокаг өлгүүрт өлгөчихсөн хувцаснуудыг нэг нэгээр нь шалгаж үзэн цааш алхах зуур би өөрийгөө дээрээс нь доош заангаа ийн хэллээ. Түүнд санаа зовж байгаа зүйл ганц ч байхгүй бололтой, харц нь хүртэл энгийн үеийнхээсээ тогтуун харагдана.
"Сонсож байна уу, Хисока??" Би түүний араас бараг л гүйх шахам алхахдаа эцэст нь тэвчээр барагдсандаа хоолойгоо өндөрсгөж орхив. Өглөөнөөс хойш юу нь мэдэгдэхгүй зүйлс болоод байхад тэр хүртэл намайг үл тоож байгаа нь бачимдмаар ч юм шиг.
Тэр нэлээд хурдан алхаж байснаа гэнэтхэн огцом гэмээр зогсоод, нааш удаанаар эргэлээ. Тэгээд эрхий хуруугаараа эрүүгээ тулсаар, их л бодлогширонгуй намайг ширтэх аж. "Хмм..."
Бараг л нэг минут өнгөрсний дараа түүний харц улам ширүүсээд ирэх шиг болсонд дотор сонин оргиж, зүрх ч хурдан цохилж эхэллээ.
YOU ARE READING
I'm Your Psychopath [Completed]
HorrorГанц шөнийн тоглоом арван өдрийн тарчлал болж, хэсэгхэн зуурын тачаадал мянган шөнийн таашаал болж хувирна.