Kaori's pov.
"Чи намайг ирэх болгонд ухаан алдаад байж болохгүй шүү дээ."
Би бараг л нойрон дундаа үхтлээ цочихдоо өөрийн эрхгүй дуу алдаж орхилоо. Харин Хисока үл мэдэг инээд алдчихаад хажууд байрлах жижигхэн ширээн дээр аягатай уух зүйл тавингаа өөрөө ч нэг сандал дээр удаанаар суух аж. "Бие чинь яаж байна?"
"Муу." Хоолой минь их л хуурай, минийх биш гэмээр сонсогдлоо.
Ам минь айхтар аргаж, цангаж байгааг мэдэрсэн ч би уух зүйлийг шууд аваад уучхаж чадсангүй. Одоо үнэхээр Хисокад итгэх ёстой юу, үгүй юу гэдгээ ч мэдэхгүй байхад. Тэгээд ч хэрвээ миний сэрүүн хар дарсан зүүдний шалтгаан нь бүхэлдээ Хисока байвал яах юм? Тэгвэл түүнийг жинхнээсээ амьдралаасаа ор мөр алга болгохыг хүсч байна.
"Ингэж харахаа больж болох уу?" гэж тэр гэнэт аниргүйг эвдэн хэллээ. Би хөмсгөө зангидсаар "Яаж харсан юм?"
YOU ARE READING
I'm Your Psychopath [Completed]
HorrorГанц шөнийн тоглоом арван өдрийн тарчлал болж, хэсэгхэн зуурын тачаадал мянган шөнийн таашаал болж хувирна.