-087-

263 11 5
                                    

SECRET NATALIE.


i slowly opened my eyes from a nap, ang sarap ng tulog ko gagi. bakasyon na ba? day off ko ba? bakit ganun? nananaginip lang ba ako na pinaalis ako ni mama sa condo?





"tang ina mo ka, bakit ang tagal mo gumising!" i blinked my eyes many times. sumalubong sa akin ang mukha ni ashton. "huh? bakit ka andito?"






"gago, likod naman ang natamaan sayo wala kang amnesia" napaisip ako sa sinabi nya hanggang sa nag recall sa utak ko ang nangyari. "omygosh! ayos lang ba ang ilaw?" napanganga si ashton sa sinabi ko.






"mahal yun, wala akong pambayad" dugtong ko pa. ilang beses syang napailing. "ewan ko sayo, masakit pa ba likod mo?" sinubukan kong umupo pero sumakit nga ang likod ko.






"medyo, can you help me?" tumango sya atsaka kinuha ang remote para sa hospital bed. inaadjust nya ito para mukha akong nakaupo.






"thank y- jungwon!" gago bakit ngayon ko lang napansin 'to? at bakit sya andito?






"hey" tumayo sya sa pagkakaupo nya sa sofa atsaka lumapit sa akin. "i'm glad you are awake now, pupunta si sun dito, saka si tanya"






"hindi na dapat kayo nag-abala, okay naman na ako"  saad ko sa kanya. "no, may x-ray exams ka pa na kailangan gawin sabi ni doc bago ka lumabas. maybe tomorrow afternoon you can already go home" napanguso ako. "may pasok ako"






"ang kulit?" ashton scoffed. "ikaw din may pasok ka pa! umuwi ka na, strikto pa naman sa aviation school mo" saad ko sa kanya. "oo nga, inintay lang talaga kita magising. pupunta naman si tanya right? saka si bryce, i also called him already" i nodded on him.






"ikaw?" baling ko kay jungwon. "what?"





"hindi ka pa uuwi? gabi na" baka hindi pa sya nagdi dinner. "wala kang kasama kapag umalis si ashton" i chuckled.







"malaki na ako, kaya ko na to"






"kaya pala nadadapa ka" mataray na saad nya. "aba foul! inaano kita dyan?"






"sumabay ka na sa akin won, malapit na daw sila tanya" pag-aya sa kanya ni ashton. "edi hintayin ko na" napailing si ashton habang nakangisi na nakatingin sa akin. parang gago, pinapaasa mo ba ako?






"sige na, mauna na ako" niyakap ako ni ashton at nagpasalamat naman ako sa kanya ka agad. buti na lang dito nila ako dinala sa hospital nila tito, daddy ni kuya bryce kasi iisipin ko na naman ang gastos kung nagkataon.







"nagpaakyat na ako ng dinner" pagbasag ni won ng katahimikan. "salamat, pwede ba na paabot ng phone ko? baka hinahanap ako sa chicken and beer-"







"no work muna sena, please lang magpahinga ka muna" sumama ang tingin nya sa akin. "daig mo pa nanay ko" natatawang saad ko sa kanya.







dumating yung pagkain na inorder nya kaya inihanda nya ang lamesa sa may hospital bed ko para hindi na daw ako tumayo. naupo sya sa gilid ng kama para sabay kaming makakain.






"hala, porridge lang? parang gusto ko ng fried chicken" nakangusong saad ko. "may manok din yan"






"hmm.. okay thank you" may milk din na naka carton for me samantalang nakatubig lang sya. may apples din at tangerine.






"here, chicken" he placed his pieces of chicken sa lagayan ko kaya nagulat ako. "huy, okay lang sayo na yan"





"it's fine, go eat. ubusin mo ha" i smiled. "thank you"







"sena, okay lang ba kayo ni zane?" he suddenly asked kaya nagulat ako. "oo naman.. siguro" hindi ako makatingin sa kanya samantalang, ramdam ko ang pagtingin nya sa akin.







"you two looked not. it's not my problem naman so i will not going to meddle anymore.." i think tama. ayokong naiipit ka para sa walang kwentang bagay jungwon. kasalanan ko din naman ito.








"but you two should fix this, okay?" tumango ako sa kanya. "of course, kaibigan ko pa din si zane, i am just waiting for her na lapitan ako dahil i was hurt from what she said towards me" sobrang daldal mo sena! i pursed my lips dahil baka kung ano pa ang masabi ko sa kanya.







"she hurt you?" umiling ako. "ano lang yun.. away magkaibigan, sige na kumain ka na ulit" sumenyas ako sa kanya, ramdam kong nakatingin lang sya sa akin.







natapos na kami kumain pero wala pa din sila tanya kaya pinaready ko sa kanya yung apple. "here"







"thank you" naupo sya sa dulo ng hospital bed ulit.






"sena, wala ka naman gusto sa akin or something diba?" SHUTA MAMAMATAY ATA AKO SA GULAT AT SA APPLE NA KINAKAIN KO.






"h-huh? gago anong sinasabi mo?" paulit ulit kong hinampas ang dibdib ko dahil naubo ako. he stand up para kumuha ng tubig.






"like you never treat our relationship or my treatment towards you as mixed signals or something special right, romantically to be exact, we are just friends...." nilagok ko muna ang tubig bago ko sya tinignan.






"bakit? may nangyari ba won na hindi ko alam?"








"i just wanted it to be clear. i don't want zane to be hurt" mas malala ka pa magbigay ng sakit kesa sa ilaw na tumama sa likod ko ah.





while me won? ayos lang masaktan?








"i wish you knew..."





"that?"





"nothing.. but yes, we are friends... just friends..." i gave him a light smile. "i have another question" it was almost a whispered. he also looked so hesitant.






"hmmm?"







"you can have a friend that is special to you right?" napakunot ang noo ko. "what do you mean?"









"like me.. to you"

wrong moveWhere stories live. Discover now