Part-9💝

3.5K 132 0
                                    

"ခဏလောက် စကားပြောလို့ရမလား ရှိန်း"

သူ့ကို ခေါ်လိုက်သံနှင့်အတူ မုန်းက သူ့ရုံးခန်းထဲဝင်လာသည်။ သူ မုန်းကို အလိုမကျစွာကြည့်လိုက်ပြီး အတွင်းရေးမှူးရုံးခန်းဆီ ဖုန်းခေါ်ရန် ပြင်လိုက်စဉ် ဇေယျာက ပြာပြာသလဲ အခန်းထဲဝင်လာသည်။

"ဆရာ.."

"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ဇေယျာ၊ ငါ့ရုံးခန်းကို သူစိမ်းဝင်လာတာ ငါ့ကိုလဲ အသိလှမ်းမပေးပါလား"

"ဟို...သူက အတင်းဝင်သွားလို့ပါ ဆရာ"

"ရပြီ သွားတော့"

ဇေယျာ အခန်းထဲက ထွက်သွားတော့ မုန်းက ခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း...

"ရှိန်းကို မုန်း မေးစရာရှိလို့ ဖြေပေးနိုင်မလား"

သူက ဘာမှပြန်မပြောပဲ မုန်းပြောမဲ့စကားကိုသာ အာရုံစိုက်နေ​၏။

"Okလေ၊ ရှိန်း ဘာမှပြန်မပြောဘူးဆိုတော့ မုန်း မေးမယ်နော်၊ ရှိန်း အခုတလော ဟိုကောင်မလေးနဲ့ သတင်းတွေ ခဏ ခဏထွက်နေတယ်နော်၊ တော်ရုံဆို ရှိန်းက အဲ့လို သတင်းထွက်တတ်တဲ့သူ မဟုတ်ဘူးလေ"

"လိုရင်းကို တိုက်ရိုက်ပြောလို့ရမလား"

"အဟင်း လိုရင်းက ရှိန်းနဲ့ အဲ့ဒီကောင်မလေးက ဘယ်လိုပတ်သတ်နေလဲ ဆိုတာပါ"

"အဲ့ဒီမေးခွန်းကို ကျွန်တော့်အနေနဲ့ ဖြေစရာမလိုဘူး ထင်တယ်၊ ဒါ ကျွန်တော့် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စပါ၊ မင်းကို ပြောပြစရာ အကြောင်းမရှိဘူး မုန်းပန်းဝေ"

"အခုပြောပြစရာအကြောင်းမရှိပေမဲ့ နောက်ကျရင်ရှိလာမှာပေါ့ ရှိန်းရဲ့၊ ရှိန်း မုန်းအပေါ် ဘယ်ကိစ္စကိုမှ ဖုံးကွယ်ထားလို့ မရတော့မဲ့ အချိန်ကျရင်လေ.."

မုန်းပြောနေတဲ့ စကားတွေကို သူဘာမှနားမလည်...။ မုန်းကတော့ သူ့ကိုပြုံးပြီးကြည့်နေသည်။ အဲ့ဒီအပြုံးတွေ၊ အဲ့ဒီအကြည့်တွေကို သူလုံးဝမကြိုက်..။ 

"မင်း ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"

"ရှိန်းရဲ့ အန်ကယ်ကို မေးလိုက်ပါ၊ မုန်းသွားတော့မယ်"

ပြောစရာရှိတာပြောပြီး မုန်း ရှိန်းရဲ့ ရုံးခန်းထဲကထွက်လာခဲ့သည်။ ကိုယ့်ဘက်က ဒီလောက်အရိပ်ပြနေတာတောင် သူက အခုထိ မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ထားတုန်း..။ သူလျစ်လျူရှုတိုင်း လက်လျှော့လိုက်ရအောင် မုန်းက အထက်တန်းကျောင်းသူလေး မဟုတ်တော့...။ ဒီအချိန်ထိ မုန်း သူ့အပေါ်ဘယ်လောက်တောင် စိတ်နှစ်ခဲ့လဲဆိုတာ မုန်းကိုယ်တိုင်သာ သိသည်။

တိတ်တခိုး ချစ်ရသော....❤️ Where stories live. Discover now