I'm already high enough +Bankzitters

Hoofdstuk 3

Tess van de Graaf

'Dus, nadat papa overleed, deed mama ontzettend kut tegen mij. Dreigde dat ze alles van papa weg zou gooien en dat ze alles in de fik zou laten vliegen wat ik van papa heb gehad.' ik neem een slokje water uit het glas dat ik had gekregen van Matthy. 'Ik was ontzettend opstandig en wilde niks meer met mama te maken hebben, ze had me uit huis gezet en moest zelf maar weten hoe ik moet overleven. Na een paar maanden was ik in aanraking gekomen met een jongen die me onderdak zou kunnen bieden, maar hij was een drugsdealer en had me allerlei dingen gevoerd qua drugs, en daar begon het. Ik voelde al die pijn niet meer van papa en mama. En dat ging een paar maanden door en wist niet hoe ik moest stoppen, kort daarna ben ik in het ziekenhuis beland omdat ik een overdosis had genomen, om alle pijn weg te halen.' verlaat mijn mond en Robbie legt zijn hoofd op mijn schouder. 'Toen ben ik door het ziekenhuis personeel naar een afkick kliniek gegaan en het ging wel aardig, maar ben toen terug gevallen en gister was mijn laatste openlijke gesprek. Mijn begeleider vroeg of ik in behandeling wilde voor tien weken en dan zonder telefoon, zonder alles.' zeg ik als ik mijn drinken weer in mijn hand heb en daarna een slokje neem. 'Ik wilde niet dus heb ik het aanbod afgeslagen, en nu zit ik hier. Proberend om dan beter te worden volgens Robbie.' zeg ik en daarmee sluit ik mijn verhaal af. 'Ik snap niet waarom ma je uit huis had gezet.' zegt Robbie twijfelend. 'Tja, haar eigen keuze.' zeg ik als ik mijn glas op de salontafel zet.

'Waar kan ik slapen?' zeg ik gapend en ik sla een hand voor mijn mond. 'Je kan wel bij mij.' zegt Robbie en ik knik. 'Gezellig,' zeg ik met een glimlach en hij trekt me mee naar boven. 'Wist je dat ik een hele mooie set up heb van mijn computer?' zegt hij vol blijdschap. Ik schud mijn hoofd en hij laat vol trots zijn computer zien. 'Dat ziet er leuk uit, allemaal zelf bij elkaar gespaard?' vraag ik met een knipoog. 'Ja, ik heb er hard voor gewerkt.' zegt hij met een glimlach en al snel voel ik twee armen om mij heen. 'Hoe was je vriendin eigenlijk?' vraag ik zacht. 'Ze was heel lief, maar als je een ding al verkeerd deed was ze echt niet te genieten.' zegt Robbie als hij op zijn rug op bed gaat liggen. 'Dat is niet zo best Rob.' vertel ik mijn broer. Mijn gedachten gaan naar vanmiddag, toen Jamie voor hem stond te schreeuwen. Ondanks dat ze kleiner was dan Robbie, overmeesterde ze hem enorm. Ze keek neer op hem, omdat ik zijn zusje ben en hij nooit over mij verteld had. Ik trek mijn kleding uit in de badkamer die aan Robbie zijn kamer vast zit. Als ik terug kom heb ik een trainingsbroek aan en een shirt van Robbie. 'Wat nou als Jamie het goed wilt maken? Ik heb gezegd tegen haar dat ik er niet ben als zij hier kan zijn.' vertel ik Robbie als ik op zijn bureaustoel ga zitten. Hij knikt en haalt zijn schouders op. 'Ik weet het niet, jij bent mijn zusje en ik laat jou niet in de steek, niet nu.' zegt Robbie als hij rechtop gaat zitten in kleermakerszit. 'Heb jij trouwens nog wat gedaan met je dans en zang kunsten?' vraagt Robbie met een smerige grijns. 'Oh nee, hou op hoor.' roep ik lachend en hij gooit een kussen naar me toe. Ik gooi hem harder als verwacht terug naar hem en ik sla mijn hand voor mijn mond. 'Die ga je terug krijgen.' 'Nee, Robbie genade!' roep ik lachend en ik ren van de trap af naar beneden richting de bank. 'Ben je er weer?' vraagt Raoul en ik knik lachend. De deurbel gaat en Raoul doet de voordeur open. 'Tess, het is voor jou.' zegt Raoul zacht en ik knik. Gelijk ben ik weer kalm en loop naar de deur.

'Tess, mijn kleine Tess.' hoor ik de stem van Raymond. 'Ik ben niet jouw kleine Tess, hoe heb je me gevonden?' zeg ik boos. 'Gewoon een beetje speurwerk, vertel waarom was je onze afspraak vergeten?' vraagt Raymond met een vieze grijns op zijn gezicht, die grijns is niet zomaar een grijns. Die heb ik al vaker gezien en dat is niet om blij van te worden. 'Ik was het gewoon vergeten, en ik wil stoppen met dit alles.' zeg ik sterk in mijn schoenen. 'Stoppen met deze goeie zooi?' vraagt Raymond zacht en met een verbaasde blik. 'Ja stoppen, ik heb er genoeg van en wil een goed leven, dus bij deze ik wil dat je weggaat en niet meer terug komt.' zeg ik boos en ik sla de deur dicht. 'Waar ging dat over?' vraagt Raoul en hij legt zijn armen over elkaar. 'Wat heb je gehoord?' vraag ik zacht. 'Alles, Tess. Goed dat je wilt stoppen.' ik knik en ga weer naar boven. Ik pak mijn telefoon en ga in het bed van Robbie liggen. Langzaam scrol ik door instagram. Na een tijdje voel ik dat iemand een kusje op mijn voorhoofd plant en ik merk dat het Robbie is. 'Slaaplekker lieve Tess.' vertelt Robbie mij en ik val langzaam in een diepe slaap.

Wanneer ik wakker wordt voel ik twee strakke armen om mijn buik heen. Robbie heeft mij strak vast en ik glimlach zacht. Ik maak me eigen los en pak mijn mobiel van de oplader af. En pak mijn oortjes. Als ik beneden ben zijn de jongens er nog niet. Het is wat dat betreft echt een bende in dit huis, maar wat verwacht je van vijf jongens die samen wonen. Ik lach in mezelf en doe mijn oortjes in en ga in de keuken staan. Ik zie van alles in de kast staan en pak er van alles uit voor een ontbijtje, het is toch wel het minste wat ik kan doen nadat ze mij hebben in huis hebben genomen voor zoverre. Muziek dringt er in mijn oren en zachtjes zing en neurie ik mee met de muziek. Ik bak eitjes en leg brood, smeersels, ham en kaas op de tafel. Ik schrik als ik wat borden pak. Ik doe een oortje uit en kijk naast me. 'Jeetje Matthy je liet me schrikken.' zeg ik als ik mijn hand op mijn hart houd. 'Ja, dat kan.' zegt Matthy lullig. 'Lul.' zeg ik zachtjes en hij kijkt me nog na. Die gast heeft last van een ochtend humeur. De jongens komen allemaal achter elkaar aan de tafel zitten. Ze kijken me aan en glimlachen stuk voor stuk, alleen Matthy kijkt chagrijnig voor zich uit. 'Ik heb voor jullie een ontbijtje gemaakt omdat ik het zo lief vind dat ik hier mag verblijven.' zeg ik met een glimlach en al snel komen Raoul en Robbie op me af. Ze omhelzen me stevig en geven me een kus op mijn wang. Ze gaan weer zitten en Koen en Milo staan ook op en geven me ook een knuffel. Matthy blijft zitten en begint aan zijn eitje.

Als iedereen is uitgegeten ruimen Raoul en ik de tafel af. 'En bevalt het tot nu toe?' vraagt Raoul nieuwsgierig aan mij en ik knik. 'Zeker, jullie zijn heel lief en gastvrij, alleen met Matthy moet ik even mijn draai vinden om hem aardig te vinden.' zeg ik met een glimlach en hij knikt. 'Ja, hij is wat mensenschuw.' zeg Raoul ook wat zachter. Ik knik opnieuw en we gaan verder met de tafel afruimen. 'Ik moet wel even naar de stad om wat spulletjes te halen.' zeg ik tegen Robbie als ik voor hem sta. 'Hup douchen en dan gaan we naar de stad.' zegt hij opnieuw tegen mij en ik knik.