I'm already high enough +Bankzitters

Hoofdstuk 6

Tess van de Graaf

4 maanden later

Wanneer ik Robbie en Jamie uitzwaai komt er een waas van tranen in mijn ogen. Robbie gaat met Jamie naar Zuid-Afrika voor een paar maanden en daar heb ik het heel moeilijk bij. Matthy, Koen, Milo en Raoul staan naast mij en troosten mij. 'Ik kan niet geloven dat hij nu echt weg is.' zeg ik tegen de jongens als hij langs de douane is en we hem niet meer zien. In die maanden hebben alle jongens mij geholpen om clean te worden, en dat is ook gelukt. Ik ben net twee maanden clean en ik ben er trots op. Zelf ben ik ook heel erg opgeknapt en zie ik er beter uit omdat ik geen zooi meer gebruik.

'Kom Tess, we gaan naar huis.' zegt Matthy en de jongens trekken me langzaam voorzichtig mee. 'Met wie moet ik nu een biertje drinken om acht uur in de ochtend?' vraagt Raoul met een kleine traan in zijn ooghoek. 'Robbie komt snel weer terug.' zeg ik tegen Raoul en geef hem een knuffel. De band tussen de jongens en mij is veel beter, alleen met Matthy het allerbeste. We zijn nog net geen getrouwd stel, we zijn onafscheidelijk maar we hebben een keer in een dronken bui gezoend. Stiekem vind ik hem echt leuk en hopelijk is dat wederzijds, en niet dat ik voor Jan lul de liefde aan het verklaren ben. Hoe zou Robbie het nu hebben? Zou hij daar lang blijven? Hij had het over een aantal maanden, maar over hoelang, dat weten we niet.

'Gaat het al weer een beetje?' vraagt Koen als hij aankomt met een kopje thee. Ik haal mijn schouders op als ik het kopje van hem aanneem. Langzaam drink ik mijn thee op en vertrek zonder iets te zeggen naar Matthy zijn kamer. Ik heb altijd in mijn tas een usb-stick met foto's en filmpjes van Robbie, onze moeder en vader en van mij, van door de jaren heen. Ik pak hem uit mijn tas en sluit hem aan op de computer van Matthy. Ik klik de goeie bestandjes aan en al snel komen er foto's in beeld. Na een tijdje kijken komt er iemand binnen en legt een hand op mijn schouder. 'Het is moeilijk om iemand los te laten, ookal is hij er nog.' vertelt Matthy die achter mij staat. 'Klopt, hij heeft me de afgelopen maanden zo erg geholpen, en dat hij nu ineens in Zuid-Afrika is, is gewoon heel moeilijk.' zeg ik als ik de usb uit de computer trek. 'Met wie moet ik nu worstenbroodjes gaan eten?' vraag ik met een moeilijke blik. 'Met mij, ik vind die krengen hardstikke lekker.' zegt Matthy met een glimlach. Ik lach zachtjes en knik. 'Maarja we kunnen altijd nog videobellen en appen met hem.' zeg ik met een zachte glimlach. Hij knikt en ik sta op van de bureaustoel. Matthy kijkt me aan in mijn ogen en al snel voel ik een bepaalde spanning hangen. Een spanning die ik fijn, maar ook donker vind. Ga ik het zeggen? Ga ik tegen hem zeggen dat ik hem leuk vind? Het is mijn kans nu.

'Ik vind je leuk.'  de woorden verlaten mijn mond zo snel. 'Ik- ik jou ook.' zegt Matthy verlegen en hij doet een plukje haar achter zijn oor. 'Heel erg zelfs,' zegt hij en ik bloei op van blijdschap. Hij omhelst me en eindelijk is het moment daar, vlinders ontploffen in mijn buik en ik kan aan een ding denken, gelukkig worden met Matthyas het Lam. Hij plant zijn lippen op die van mij en al snel leg ik mijn handen in zijn nek en legt hij zijn handen op mijn heupen. Zo vrolijk en verliefd ben ik letterlijk nog nooit geweest, en ook nog niet op zo'n goede jongen. Mijn vader had hem geweldig gevonden. Hij zou hem mee hebben genomen op vakanties, uitjes, hij had hem bij de familie gelaten. Zoals het hoort. Matthy kijkt me aan en glimlacht breed. Hij ploft op bed en ik ga tegen hem aan liggen.

Een paar uur wordt ik wakker en merk dat Matthy niet meer naast me ligt. Ik pak mijn telefoon en zie dat Robbie mij heeft gebeld. Snel bel ik terug en hoor al gauw de stem van Robbie.

'Hee Rob, ik lag te slapen, maar je had me gebeld.' zeg ik vrolijk. 'Ja klopt, ah sorry heb ik je wakker gebeld?' vraagt hij wat droevig. 'Nee, nee zeker niet. Ben je veilig geland?' vraag ik als ik zijn vraagt beantwoord. 'Ja, gelukkig wel. Het is maar anderhalf maandje dus ik ben snel weer thuis Tess.' zegt Robbie en ik glimlach. 'Ja inderdaad, je bent snel weer thuis. Hoe is het weer daar?' vraag ik aan Robbie en hij begint al te lachen. 'Het is hier echt heel lekker warm.' zegt Robbie terug en we praten nog even door tot ik ophang. Ik plof weer achterover op Matthy zijn bed en bedenk hoe gelukkig ik was een paar uur geleden, met Matthy.

Mijn gedachte gaan op volle touren naar mijn moeder. Hoe zou zij het nu hebben? Ondanks dat ze mij uit huis heeft getrapt, mij de deur heeft gewezen. Mijn gevoel zegt dat ik haar nog een kans moet geven. Ik pak mijn tas en doe er mijn portemonnee en mijn telefoon in. Ik trek mijn schoenen weer aan en loop met mijn tas en jas richting de woonkamer. 'Waar ga je heen?' vraagt Koen en kijkt me verbaasd aan. 'Ik ga naar mijn moeder.' zeg ik met een voldaan knikje en ik glimlach zacht. 'Ik wil weten hoe het met haar is.' zeg ik zachtjes en Matthy kijkt me aan. 'Maar die vrouw heeft je uit huis getrapt.' zegt Matthy met volume in zijn stem en hij krijgt een iet wat boze blik. 'Ja, maar ik ben nu beter, en ik heb een moeder figuur nodig in mijn leven.' zeg ik met een boze blik terug en ik trek mijn jas aan. 'Zal ik je brengen?' vraagt Raoul en ik knik dankbaar. Hij trekt zijn jas ook aan en samen lopen we naar zijn auto. 'Hij probeert je te beschermen.' zegt Raoul en ik schud mijn hoofd. 'Hij wilt niet dat ik naar mijn moeder ga, hij zegt dat het niet goed voor me is.' zeg ik zacht en met onbegrip. 'Waarom? Ik vind dat je het goed doet, je probeert je best te doen om alle relaties opnieuw op te bouwen.' zegt hij terug en ik knik. 'Kijk dat is precies hoe ik er ook over denk, alleen Matthy denkt er niet zo over en vind het wel prima zo.' zeg ik wat bozig en mopperig.