Hoofdstuk 4

1.5K 39 6
                                    

Tess van de Graaf

We komen thuis met veel tassen met kleding en een tasje met wat hoog nodige make-up. Robbie heeft alles betaald en stiekem voel ik me enorm schuldig, hij wilde het echt graag en heeft ook weer zijn zin gekregen om al mijn spulletjes te betalen. 'Wat hebben jullie nou allemaal gekocht?' vraagt Raoul met zijn wenkbrauwen omhoog. 'Kleren, voor Tess en nog wat make-up en die troep.' zegt Robbie snel en ik lach. 'Nee het is geen troep, gewoon wat kleding, gezichtsverzorging, bh's en strings.' zeg ik lachend tegen Robbie. 'Hoor ik hier ergens lingerie?' hoor ik Milo in de woonkamer schreeuwen. Ik begin nog harder te lachen en Robbie begint mee te lachen. 'Modeshow!' roept Koen die ook in de gang is gaan komen staan. 'Oke, oke. Als jullie naar de woonkamer gaan ga ik alles laten zien.' zeg ik terwijl ik alle jongens de deur uit duw. Even zucht ik kort omdat ik niet weet wat ik eerst aan ga doen.

Ik ben bezig met mijn blousje die niet dicht gaat zoals ik wil. 'Ugh, ga dicht kut ding.' vloek ik tegen het blousje. 'Lukt het?' vraagt Matthy als hij een deur in de gang uit gaat. 'Eh, nee.' zeg ik maar al snel krijg ik mijn blous dicht. Ik trek een nieuw jasje eroverheen aan en wat nieuwe sieraden. Lachend ga ik de woonkamer binnen en Robbie staat op. 'Mijn mooiste zusje.' roept hij blij. 'Ik ben je enige zusje kutje.' lach ik naar hem en geef hem een knuffel. De bel gaat en ik loop weer naar de gang om de deur open te doen. 'Hee, is Robbie thuis?' vraagt Jamie die ineens voor mijn neus staat. 'Ja, hij is thuis. Wil je hem spreken?' vraag ik als ik haar scan met mijn ogen. Ze knikt en ik laat haar door. Ik ga op de trap zitten en verzink al snel in gedachten. Ik denk dat ze best lief en aardig is maar niet weet hoe ze ermee om kan gaan. Zoals Robbie vertelde hadden ze om de haverklap woorden. Heel jammer maar Robbie moet zelf weten of hij met haar door gaat. Ik denk dat als ik aardig tegen haar doe, dat ze dat ook wel terug gaat doen.

'Je doet het goed lieverd, ik ben trots op je.' Hoor ik de stem van mijn vader zeggen. Ik glimlach en trek het elastiekje uit mijn haar. Ik zet de tassen op de trap en ga de woonkamer binnen. Jamie omhelst Robbie en ik adem even goed in. 'Kan ik je even spreken Jamie?' vraag ik aan haar als ze loskomt van Robbie. 'Ja is goed.' beantwoord ze mijn vraag. Ze loopt richting de tuin en ik volg haar.

'Ik wilde gewoon even sorry zeggen van de vorige keer, het was niet de bedoeling om je zo aan te vallen. Ik denk dat mijn broer het niet over mij heeft gehad omdat ik een best gevoelig onderwerp ben voor hem.' even zucht ik. 'Dus bij deze het spijt me, en ik denk dat je heel erg lief kan zijn.' beëindig ik mijn zin. 'Het spijt mij ook, voor wat ik heb gezegd, over jou, maar ook over je vader. Ik denk dat het heel erg moeilijk voor je kan zijn soms.' zegt Jamie terug en ik knik. Ze geeft me een knuffel en ik lach zachtjes. 'Het is goed om er nog een meid bij te hebben. Ik denk dat de vriendinnen van Milo en Koen je ook leuk gaan vinden.' zegt ze glimlachend. 'Hebben hun ook vriendinnen?' vraag ik lachend en verbaasd en ze knikt. 'De vriendin van Koen heet ook Jamie en die van Milo heet Charlotte, ze zijn ook heel gezellig.' zegt Jamie en ik lach. 'Nou leuk om te horen.' zeg ik terug. We lopen weer naar binnen en ik laat haar mijn spulletjes zien. 'En dames, wat zie ik nou? Liefde?' vraagt Raoul aan ons. 'Ja, met een beetje bij praten komt het altijd wel goed.' zeg ik glimlachend. Hij geeft een kus op mijn hoofd en al snel worden mijn wangen rood. 'Oh? Vertel, je wordt rood.' fluistert Jamie in mijn oor. 'Hij is gewoon heel aardig.' zeg ik zacht en geef een knipoog.

Na een gezellige avond met de jongens en Jamie vertrekt iedereen naar zijn bed. Nu heb ik geen flauw idee waar ik moet slapen dus ik haal een deken vanuit de gang en leg die op de bank. 'Waar ga je slapen?' vraagt Matthy bezorgd. 'Op de bank?' zeg ik vragend. 'De bank slaapt hartstikke verrot, kom bij mij slapen.' zegt Matthy terug en ik begin te blozen. 'Oke, dan.' zeg ik met rode wangen. 'Ik sta erop.' zegt Matthy met een lach en ik lach terug. 'Kom,' zegt Matthy en hij pakt mijn hand. Ik wordt nog roder en mijn hart slaat een beetje op hol. Ik bedoel, Matthy is niet lelijk. Zeker niet, in tegendeel, ik hoop dat hij geen vriendin heeft. Wat slecht van mij om dat te denken.

'Waarom deed je vanmorgen zo lullig bij het ontbijt?' vraag ik zachtjes tegen Matthy als we in bed liggen. 'Oh vanmorgen, gewoon ochtend humeur.' zegt Matthy terug en lacht. 'Ik vond je humeur niet echt heel leuk dus hopelijk kap je er mee.' vertel ik en stiekem komt er een lachje op mijn gezicht. Hij knikt en ik leg mijn telefoon naast me neer. Ik knip het lampje uit en wens Matthy welterusten. 'Je mag hier wel vaker slapen als je wilt.' zegt Matthy als het helemaal donker is. 'Ja, dat lijkt me wel gezellig.' zeg ik als ik een hand op Matthy op zijn hoofd leg en er over heen wrijf. 'Hé, mijn haar!' roept Matthy lachend. 'We gaan slapen, waar maak je je druk om.' lach ik nog harder. 'Ja ja, dat is waar. Maar mijn haar is heilig.' vertelt Matthy terug. Hij pakt me beet en geeft me een knuffel. Ik schrik maar leg dan toch mijn hoofd op zijn borst. Langzaam wordt ik meegetrokken en sluit ik mijn ogen na een lange dag.

I'm already high enough +BankzittersDonde viven las historias. Descúbrelo ahora