Hoofdstuk 15

1.3K 31 3
                                    

Tess van der Graaf

Vroeg in de ochtend wanneer Matthy nog ligt te slapen kruip ik uit bed, stap onder de douche en trek ik daarna wat makkelijks aan. De nieuwsgierigheid bekruipt me enorm als ik de brief van gister op de salon tafel zie. Toch kijk ik er even naar en blader wat in het Egyptische boek wat er naast ligt. 'Toetanchamon heeft nog een kamer naast zijn rustplaats maar die is nooit gevonden, archeologen hebben een aantal keren gezocht maar niks gevonden.' lees ik hardop. Als je weet dat die kamer er is, dan doe je toch je uiterste best om dat te vinden. Ik twijfel om een man te bellen die nogal veel weet over Egypte. Ik typ zijn telefoon nummer in op mijn telefoon en voordat ik hem daadwerkelijk bel denk ik nog even na. Wat nou als die kamer er helemaal niet is, of als er een vloek op rust, zoals ze wel eens zeggen. Toch klik ik op het bel icoontje en gaat de telefoon over. Ik pak snel wat pen en papier.

'Goeiemorgen u spreekt met Tess van der Graaf, ik bel even omdat ik geïnteresseerd was in de geschiedenis van Toetanchamon.' zeg ik netjes door de telefoon. 'Goedemorgen, ik heb om elf uur wel tijd om het met u over de geschiedenis van Toetanchamon te hebben.' zegt de man interessant. 'Top, u heeft toch een kantoortje in het Egyptische museum?' vraag ik als ik even op mijn wang bijt. 'Ja, in een van die kantoortjes zit ik, u kunt gerust even aankloppen dan hebben we even een gesprek.' zegt de man en ineens loopt Matthy binnen en roept hij wat. 'Ssht kut jong,' roep ik zachtjes en hou mijn telefoon eventjes van mijn oor af. 'Sorry dat was mijn vriend, ik zie u dadelijk.' zeg ik blij en hij zegt me gedag.

'Wie was dat?' vraagt Matthy met een schuin hoofd en hij slaat zijn armen over elkaar. 'Ik heb een oud archeoloog gebeld van het Egyptische museum en hij heeft tijd om even te kletsten over het briefje wat ik heb gevonden.' zeg ik als ik half over de bak leuning hang. 'Waarom nu ineens wel?' vraagt Matthy en ik haal mijn schouder op. 'Ik was gewoon benieuwd en ik dacht dat dit wel goed was.' zeg ik en ik sta van de bank af. 'Ik heb om elf uur dadelijk een afspraak, ga je mee?' vraag ik aan Matthy en hij knikt. 'Dan moeten we wel over een kwartiertje gaan,' zegt Matthy en ik knik.

Ik klop zacht op het kantoortje van de oud archeoloog. 'Binnen,' roept de man en ik open de deur. 'Hallo, ik had daarnet gebeld om te praten over Toetanchamon, en ik heb wat meegenomen.' zeg ik met een sterke stem. Matthy staat achter mij en schud zijn hand met de man. 'Alexander is de naam.' zegt hij netjes en ik pak de brief uit mijn tas. 'Toen ik gister wat foto's ging ophangen in mijn nieuwe huis, toen kwam ik dit tegen in een muur.' zeg ik met een schuin hoofd en ik overhandig de brief aan hem. 'Wauw, dit is van een andere oud archeoloog hij was gespecialiseerd in het Graf van Toetanchamon maar toen hij de kamer wilde openbreken, kreeg hij een hartstilstand, en is nooit meer wakker geworden.' vertelt Alexander en ik kijk Matthy aan.

'Een hartstilstand?' vraag ik trillerig en ik pak Matthy zijn hand stevig vast. Alexander knikt en ik bijt op mijn lip. 'Maar waarom lag dit dan in mijn vriendin haar huis?' vraagt Matthy en ik leg mijn andere hand op zijn schoot. 'Waarschijnlijk heeft een oud archeoloog in jouw huis gewoond vroeger en heeft dat achtergelaten als een aanwijzing.' zegt hij en ondertussen weten wij ook het hele verhaal over Toetanchamon, maar ik vind het maar raar. Waarom in mijn huis? We staan alle drie op en op het laatste wanneer ik de deur uit wilt lopen pakt Alexander hardhandig mijn arm vast. 'Je bent een sterk meisje Tess, jij kan de kamer openen, in Egypte.' zegt hij vlug en ik trek me los. 'Ik ga niet naar Egypte, ik zet geen voet in dat land, en ik open vooral niet die kamer.' zeg ik over mijn arm wrijf. Matthy en ik lopen snel uit het museum en in de auto kom ik even bij zinnen met wat er allemaal is gezegd.

Als we weer thuis zijn gaat Matthy meteen naar de keuken om te koken. Nou koken, het lijkt meer op een kind die helemaal onder het bloem zit. Ik sta te kijken met mijn hand voor mijn mond, zachtjes lach ik naar Matthy. 'Zit je me nou uit te lachen?' zegt Matthy als hij teleurgesteld kijkt en ik nog harder lach. 'Nee zeker niet, ik lach je toe.' zeg ik terug en hij schud zijn hoofd eventjes en loopt naar me toe. Hij tilt me op en ik gier het uit. 'Matt, zet me neer.' roep ik lachend en hij zet me neer. 'Oké schatje omdat jij het bent.' zegt Matthy en ik kijk hem verbaasd aan. 'Wat zei je daar?' vraag ik met een schuine glimlach. 'Ik zei schatje,' zegt Matthy en ik glimlach nu van oor tot oor. 'Ben ik jouw schatje?' vraag ik als ik mijn armen om zijn nek heen sla. 'Ja, en een liefje ook.' zegt Matthy als hij me optilt en op het keukenblok zet. Ik weet al uit duizenden waar dit heen gaat.

'We moeten eten koken Matt.' zeg ik wat moeilijk omdat Matthy mijn nek aan het zoenen is. 'Ah kom op.' zegt Matthy zeurderig en ik schud mijn hoofd. 'Nee, eerst eten koken en dan een film kijken op de bank.' zeg ik terug. Ik maak wat makkelijks terwijl Matthy aan tafel achter zijn laptop zit. Als het eten bijna klaar is loop ik zacht naar Matthy, mijn gedachte gaan ook naar vanmiddag. Naar die gek die me vast pakte, ik ga zitten op de stoel en wrijf over mijn arm. 'Doet het nog steeds zeer?' vraagt Matthy die opkijkt. Ik haal mijn schouders op zucht zacht. 'Ik snap het gewoon niet, waarom in mijn huis en waarom zei hij dat ik een sterk meisje ben om die kamer te openen.' zeg ik niet begrijpend. 'Maarja het zij zo denk ik.' zeg ik als ik mijn handen op mijn schoot sla en weer op sta. 'Waar ga je heen?' vraagt Matthy en ik lach even. 'Naar de keuken, en dan het eten op tafel zetten.' zeg ik en hij knikt.

'Dit was een partij lekker.' zegt Matthy en ik knik. 'Beter als de pizzeria hier tegenover?' vraag ik met een knipoog en hij knikt. Ik doe alle borden in de vaatwasser en Matthy komt achter me staan. 'Matt, niet nu, ik ben aan het opruimen.' zeg ik lief en hij gaat teleurgesteld naar de bank en ik zucht even. Heb ik nu weer iets verkeerds gezegd? Mannen, soms begrijpt je ze niet. Ik wuif het even weg en ga weer verder met het inruimen van de vaatwasser. Ik bedenk mezelf en ga toch maar naar Matthy. Hij ligt op de bank met zijn rug naar me toe. 'Luister Matt, ik weet niet waarom je nou zo doet maar ik was gewoon druk bezig met opruimen.' zeg ik als ik mijn hand op zijn schouder leg. Hij zegt niks terug en ik zucht niet begrijpend. 'Ik ga douchen, kijk maar wat je doet.' zeg ik zuchtend.

Als ik op wil staan pakt hij mijn hand vast en ik kijk naar hem. Ik ga weer terug zitten en hij kijkt me aan. 'Ik wilde gewoon wat terug doen, ik wilde je gewoon verwennen na vanmiddag.' zegt Matthy met een paar tranen in zijn ogen. 'Schatje toch, wat voor mij terug doen? Je hebt al zoveel voor me gedaan, een huis geregeld, mij het gelukkigste meisje gemaakt, wat wil je nog meer?' vraag ik als ik hem een kus geef en met mijn hand door zijn haar ga. Hij knikt en leunt tegen mij aan. 'En ik zou het veel te leuk vinden dat jij bij mij in komt wonen.' zeg ik tegen hem en hij kijkt me verrast aan. 'Dat wil ik zo graag Tess, bij jou voor altijd.' zegt hij blij en geeft me een kus. 'Gezellig, maar dan moet je je spullen uit het jongenshuis halen, maar ik ga nu douchen want ik meur.' zeg ik lachend en hij knikt. 'Ik hou van je.' zegt Matthy en ik glimlach lief. 'Ik hou ook heel erg veel van jou.' zeg ik terug en daarna loop ik naar de douche.

I'm already high enough +BankzittersWhere stories live. Discover now