Hoofdstuk 16

1.2K 28 11
                                    

Matthyas het Lam

'Zullen we morgen weer naar Rob gaan?' vraag ik als Tess nu uit de douche stapt en ik voor de spiegel sta om mijn tanden te poetsen. 'Ja gezellig, nemen we iets lekkers voor hem mee?' vraagt Tess en ik knik. 'Chocolade of snoepjes?' vraag ik met een zachte glimlach en ze haalt haar schouders op. 'Allebei, dat gaat hij wel lekker vinden.' zegt ze als ze mij een kus geeft en zichzelf afdroogt en haar slaapkleding aan doet, wat eigenlijk alleen een hempje is en een kort warm broekje, dat perfect om haar taille past. 'Kan je het zien Matt?' vraagt ze als ze me aankijkt en ik knik. Ze komt tegen me aan staan en kamt haar haar. 'Eigenlijk ben je best wel klein.' zeg ik lachend tegen Tess en ze kijkt me nep boos aan. 'Je zit me nou toch niet te pesten hè.' vraagt ze als ze de neppe boze blik van haar gezicht af haalt en haar mooie glimlach laat zien. 'Nee tuurlijk niet, dat zou ik nooit doen.' zeg ik zacht en geef haar een kus. 'Mag ik vragen waarom je je tanden poetst, we gaan toch zo nog wat drinken?' vraagt Tess met een vragende blik. 'Ik wilde gewoon bij je zijn.' zeg ik met een zachte glimlach en ze lacht ook even zacht. Ze loopt uit de badkamer nadat ze me een zacht tikje heeft gegeven tegen mijn kont.

Tess van der Graaf

Na een paar uurtjes op de bank hebben gezeten ben ik er wel klaar mee en ga naar bed. Ik lig na een lange dag in bed en dat doet zo goed voor mijn rug, altijd kijk ik ernaar uit om dan mijn heerlijke warme bed in de gaan. Als ik op mijn telefoon kijk zie ik een foto voorbij komen van Robbie en mij dat we elkaar lachend aankijken. Ik stuur de foto naar Robbie en glimlach zelf ook. Hij stuurt me een hartje terug en ik sluit de chat met hem. Dan ga ik naar de chat van mijn moeder en mij. Mijn moeder heeft me nog een aantal keer geprobeerd te bellen, maar ondanks dat ik zo blij was dat ik weer contact met haar had, viel die blijdschap van mijn schouders af. Ik heb geen flauw idee waarom, maar het is maar zo.

Wanneer Matthy naast me op bed ploft geeuwt hij. 'Zit er nou niet teveel over in van vanmiddag, het komt goed.' zegt Matthy met zijn ogen dicht. 'Ik heb anders wel een blauwe plek van die vent gekregen omdat hij me zo tering strak vast hield.' zeg ik wat minder blij en ga op mijn zij liggen met mijn rug naar hem toe. 'Hij bedoelde het vast niet zo.' zegt Matthy als hij bijna wegdoezelt. 'Ja inderdaad, en wat hij allemaal vertelde was allemaal een fabeltje zeker.' zeg ik bot als ik mijn telefoon weg leg en mijn ogen dicht doe. 'Waarom doe je nou ineens zo?' vraagt Matthy als hij zijn ogen weer opendoet. 'Waarom ik zo doe? Jij doet net zo kortaf terug.' zeg ik niet begrijpend. Hij gaat rechtop zitten en ik voel zijn ogen in mijn rug branden. Ik wil niet toegeven aan mijn gevoelens dat ik het enorm stom vond om dat mee te maken. 'Ik wil gewoon- weet je wat laat maar.' zegt Matthy met een trillerige stem en ik kom ook rechtop zitten. 'Wat wil je Matt?' vraag ik zachtjes en hij veegt zijn traan weg. 'Ik wil gewoon niet dat je je zorgen gaat maken, of iets in die richting want je hebt al genoeg zorgen gehad.' zegt Matthy als hij me aankijkt en ik knik. 'Dat snap ik.' zeg ik terug en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. 'Sorry het is gewoon heel veel geweest vandaag.' zeg ik zacht en hij knikt. 'Dat begrijpt ik schat.' zegt Matthy terug en geeft me een kus. Nog steeds vind ik het speciaal als hij me schat noemt, en dan krijg ik nog meer vlinders in mijn buik. We gaan weer terug liggen en ik val vrij snel in slaap.

Ik hoor vogeltjes fluiten en al snel doe ik mijn ogen open. Vandaag gaan we weer naar Robbie in het ziekenhuis. Ik stap uit bed en start mijn ritueeltje, tandenpoetsen, aankleden, make up doen, opstarten met koffie. Als ik tegen het keukenblok hang bedenk ik me eigen dat ik nog naar de winkel moet om wat snoepjes en chocolade te halen voor Robbie. Ik zet zachtjes muziek aan en sluit mijn ogen even. Het is vroeg, de zon wilt net doorkomen en het is begin van een mooie dag, tenminste dat hoop ik. Ik zet mijn kopje koffie aan mijn mond en neem kleine slokjes. Hier kan ik van genieten, even die kleine momentjes voor mezelf, voordat Matthy wakker wordt, even nog mezelf geruststellen dat alles goed komt vandaag.

Ik voel dat iemand achter me komt staan en me vast houd. 'Goedemorgen zonnestraal.' zegt een schorre stem achter me. Ik draai me om en zie Matthy en zijn boxer nog voor me staan. 'Goeiemorgen liefje.' zeg ik zacht met een glimlach op mijn gezicht. 'Lekker geslapen?' vraag ik als ik een kopje koffie voor hem neer zet. 'Zeker, heerlijk geslapen.' zegt hij met een schuin hoofd en hij geeft me een kus. 'Mooizo,' antwoord ik terug en ik ga met mijn hand door zijn haar heen. 'We moeten over een paar weken de kerstboom opzetten.' zegt Matthy vrolijke en ik kijk hem verbaasd aan. 'Ik wist dat je niet zoveel van feestdagen houdt, maar je houd wel van kerst?' vraag ik lachend en hij knikt. 'Kerst is altijd gezellig, met elkaar genieten.' zegt Matthy als hij zijn hand onder zijn hoofd zet. Ik knik met een glimlach en denk terug aan mijn kerst van vorig jaar. Ik kon het niet eens kerst noemen want ik was helemaal alleen, niemand om me heen. Overal zag je lichtjes, vrolijke mensen, en ik zat daar, op een bankje. Alleen, en ik had niemand. Maar deze kerst wordt anders, ik heb Matthy, Robbie en de andere jongens.

'Soms zou ik echt wel willen weten wat er allemaal omgaat in dat koppie van jou.' zegt Matthy als hij over mijn wang strijkt met zijn vingers en ik sluit even mijn ogen. 'Ik ben gewoon gelukkig dat ik deze kerst niet alleen ben, en dat ik jou bij mijn zijde mag hebben.' zeg ik dromerig. Hij geeft me een kus en al snel zit ik bij hem op schoot.

——
Lieve lieve lieeeve allemaal, dit boek komt bijna aan het einde... Dit is het ene laatste hoofdstuk, ik kan je een ding verklappen, Matthy en Tess gaan een wonderlijke tijd in en ik heb gehuild tijdens het schrijven van het laatste hoofdstuk.

Ik hou van jullie ❤️

I'm already high enough +BankzittersWhere stories live. Discover now