Hapunan na hindi pa rin bumababa si Carmen.
Nag aalala na si Luz sa anak. "Kayo na bahala dito, pupuntahan ko lang si Carmen." aniya
Knock knoc knock....
"Anak Carmen"
Walang sumasagot.
"Carmen" pagtawag nya ulit
Nang wala pa rin sumasagot.
"Carmen,I'm entering" aniya sabay pihit ng door knob.
Madilim at tahimik sa loob.
Nakasubsob ang mukha nito sa unan.
Dahan dahan itong umupo sa gilid ng kama. Inilihis nya ang mga buhok nitong tumatakip sa kanyang mukha.
"Hey what's bothering you" mahinang tanong ni Luz
Nagmulat si Carmen at umiling.
"You swear you're not going to keep secrets anymore" ani Luz
Bumangon si Carmen at inayos ang gulong buho tyaka sumandal sa headboard ng kanyang kama.
"I miss our old house and our happy memories with Dad there."." mahinang sabi nito
Niyakap ni Luz ang anak. "Perhaps your father isn't here, but I'm sure he'll be watching you and seeing what you like every day, and he'll be sad too, gusto mo ba yun?" ani Luz
She shook her head
"Kaya bumangon ka na dyan and I prepare delectable meals, I'm sure magugustuhan mo yun, com'on" ani Luz
Sabay silang tumayo.
"Wait mom, susunod na ako magpapalit lang po ako ng clothes" ani Carmen
Tumango si Luz at ngumiti " Bilisan mo, hindi magandang pinaghihintay ang pagkain. Mas masarap ang food kapag mainit pa" aniya
"Yes mom" aniya
Naghilamos uto at palit ng damit. Pagkatapos ay bumaba na siya.
"oh, sabi ni mom may niluto sya, nasan na ang mga pagkain?" nagtatakang tanong niya kay Corinthia
"Nasa Beranda" sagot nito
Nagpunta ito sa Veranda.
"Ang ganda ng Moon, Let's watch it while we eat " magiliw na sabi ni Luz
Masaya nilang pinagsaluhan ang pagkain sabay kwento ng kung anong maisip.
"haaaaaay" bumuntog hininga ni Corinthia
"Oh tita Corinthia, lalim ng iniisip natin ah"
"Tignan mo mga amo natin, sana tuloy tuloy na silang masaya lalo na si Carmen. Ang bata bata pa niya pero marami na siyang pinagdaanang sakit." ani Corinthia
"Magiging masaya ulit sila gaya ng dati... Nararamdaman ko na ang lugar na ito ang magpapaum balik ng sigla sa pamilyang ito. "
"Oh sya sige, Ihain mo na ang tsaa sa kanila"
Tumango ito at sinunod ang utos.
Nang pumasok sya kinabukasan ay hinanap niya agad si Shiela. Lalapitan na sana niya ito ng may kasama at masaya silang nagkukwentuhan. Nag aalinlangan itong lumapit.
"Hi Carmen" bati ng lalaking papalapit
Lumingon siya at nakita ang grupo ng estudyante na medyo matured na ang mga mukha.
Ngumiti ito ng bahagya sa mga ito. Pagbalik ng kanyang tingin ay nawala na si Shiela pati na ang kausap nito.
Napakunot noo itong nagpagala ito ng tingin. Nakita nya sila na papasol ng canteen.
