Dev Adam | Texting

24

23 bin olmuşuz 🥺💖

Sizleri özledim, umarım hepiniz iyisinizdir. Aramıza yeni katılan herkese hoş geldin diyerek yeni bölümü salıyorum🤝

Yorumlarınızı ve tepkilerinizi okumak aşırı keyifli. Lütfen satır arası yorum yapmayı unutmayın. Sınırı geçmek için emojili yorumlar atmayın, düşüncelerinizi merak ediyorum<3

Keyifli okumalar🦋

Sınır: 80 oy, 60 yorum.

✨

Dila yaşadığı his karmaşasında kendini kaybetmişken Alperen'i bir an için abisi gibi düşünmüş, gözyaşlarına hakim olamamıştı. Kendini yalnız hissettiği tüm günlerin acısını çıkartmak ister gibi Alperen'e sarıldı, uzun zaman sonra huzurlu hissediyordu.

Alperen'in gözlerinin önünden anıları geçiyordu, Dila onun kız kardeşi gibiydi. Onu yalnız bıraktığı için vicdanı hiç susmayacaktı fakat geçmişte her şey gözüne öylesine gerçekçi gelmişti ki Dila'dan nefret etmişti, kendini açtığı kişinin diğer kardeşini üzmesini kaldıramamıştı.

"Yanımda mısın gerçekten?" diye sordu Dila, Alperen bir an için kalbinin paramparça oluşunu hissetti. Samimi bir tebessümle dudaklarını kıvırdı. "Sana haksızlık yaptığımın farkına vardım Dila, beni affetmen için her şeyi yaparım. Sana kendimden daha çok güveniyorum, o gün dediklerim için utanıyorum." Sonlara doğru sesi kısılmış, yağan yağmurla beraber yüzünde oluşan pişmanlık ifadesi, Dila'yı sarsmıştı.

Dila kırılmıştı fakat kırılmaya hakkı olduğunu düşünmüyordu, bir şeyler döndüğü açıktı, gerçek her neyse öğrenmek istiyordu fakat sabırlı olmakta kararlıydı.

"Sana kırıldım," derken sesi kısıktı Dila'nın. Alperen bu lafları duymayı bekliyordu, bu yüzden mimiklerinde bir değişim olmadı. Dila, şu anda eskisi gibi dost olamayacaklarını söylese haklıydı gözünde.

"Kırgınlığımın sebebi, yakın arkadaşımın iki yıl boyunca beni hiç aramaması ve yanımda durup bana destek olmamasıydı. Bana yalan söylediler, gerçek kendimi bulmaya çalışıyorum. Geçmişe attığım her adımda kendimden tiksiniyorum, çok kötü şeyler yapmışım Alperen, kendime güvenemiyorum. Sen bana nasıl güveniyorsun?"

Alperen iç çekti, bu konuşmayı her gece kafasında defalarca sahnelemişti. "Sana olan nefretim, olanları kabul etmek istemeyişimden kaynaklıydı. Zamanla sorgulamayı bıraktım, Atakan'ın iyi olmasına öncelik verdim, yeniden ortaya çıktığında..." derken zorlukla konuşuyormuş gibiydi, bakışlarını kaçırdı. "Çok korktum."

Dila kafasını omzuna doğru eğdi, anlayışlı bir ifadeyle karşısındaki adamı dinledi. "Sana baktığımda yalnızca Atakan'ın geçmişini değil, kendi geçmişimi de görüyordum. Korkaktım, bizi yüz üstü bıraktığın için öfkeliydim, yeniden hayatımıza girip ikinci kez Atakan'ı üzeceğini düşündüm. Kendimi savunmak istemiyorum fakat o an için kim olsa öyle düşünürdü, bu durum yine de suçlu olduğum gerçeğini değiştirmiyor. Bir şekilde gerçekleri düzgünce öğrenmeliydim, şimdi ise geç de olsa öğrenmeye çalışıyorum."

Ellerini cebine soktu, denizin dalgalarını izlerken gözleri dolmuştu. "Sana inanıyorum, sen hatırlasan da hatırlamasan da masum olduğuna inanıyorum, belki de hatan var ama Atakan'a olan hislerinin gerçek olduğunu biliyorum."