"Hâlâ sorumun cevabını alamadım." Ne sorusu diye düşündüm, düşünmeme izin vermeden konuştu. "Seni heyecanlandırıyor muyum?" Sorusunu yineledi, kollarının arasında dururken bu sefer kaçacak bir yerim yoktu.
"Benim için hissettiklerini merak ediyorum demiştim." Gözlerimi kaçırdım, sanki duygularımı fark etmiş de bana itiraf etmeye çalışıyormuş gibiydi. Ben de onun duygularının farkındayım. Bben niye böyle davranmıyorum ki? Ben de onu köşeye sıkıştırabilirim.
Gözlerimi yeniden ona çevirdim "Ben de merak ediyorum." Dedim gözlerinin içine bakarak ve ekledim. "Benim için hissettiklerini." İşte aynen böyle, şimdi cevap veremesin, kıvranıp dursun.
"Beni heyecanlandırıyorsun." Dedi aniden, öylece kaldım, kıvranıp durması gerekmiyor muydu? "Prensiplerimi yok saymak istememe neden oluyorsun." Bu söylediğini çok anlayamazken devam etti.
"Bilinmez duygulara sürüklüyorsun." Bir eli yüzümü buldu, parmağı yanağımı okşarken "Gözlerine bakmak istiyorum sürekli. Gözlerini benden hiç kaçırma istiyorum." Eğildi, burnu yanağıma değdi, gözlerimi kapattım, kokusunu soludum.
Kokusu beni mest ederken kulağıma "Gözlerine hapsediyorsun beni." Gülümsedim, konuşsun, hiç susmasın, onu dinleyeyim istedim. "En ilginç olanı da ne biliyor musun?" Diye sordu, geri çekilirken, gözlerimi açtım, cevap verecek gücü kendimde bulamayıp başımı hayır anlamında sağa sola salladım.
"Ben bu mahkûmiyeti seviyorum." Dedi, kalbim ağzımda atarken gözleri bu kez de dudaklarımı buldu.
"Ve artık sadece gözlerine değil, dudaklarına da hapsolmak istiyorum." Dudaklarımı ısırdım, hareket eden adem elmasından yutkunduğunu fark ettim.
Gözlerini dudaklarımdan çekmeden "Benim olmanı istiyorum." Dedi, dudaklarını dudaklarıma bastırdı ve beni öptü.
Onun tabiriyle mahkûm olduğu gözlerimi kapattım, dudaklarıma hapsolmasına izin verdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
