Elleri, duvara yaslanan kadının iki yanında durdu. Çenesi başının birkaç santim üzerinde duruyordu. Şekerli şampuanın kokusunu uzun zaman sonra ilk defa bu kadar yakından ve sindirerek içine çekiyordu.
İkisi de kalbinin deli gibi attığını hissediyordu. Başını yavaşça eğip hemen altındaki kadına baktı. Bu sırada Mehir de onu görmek için başını kaldırmıştı. Dudakları kadının alnına yakınken onun koyu yeşil gözlerine baktı Teoman. Bu renk dünya üzerinde bir tek ona yakışıyordu. "Neden bu kadar güzelsin acaba?"
Boğuk sesiyle sorduğunda bu gerçek bir soru değildi ama içtendi. Mehir kaşlarını çatıp anın büyüsüne kapılmamaya çalıştı. "Sen cidden sarhoşsun."
"Yalnızca sarhoşlara böyle görünüyorsan tanıştığımızdan beri ayılamıyorum demektir." Duvardaki elini Mehir'in yanağına koydu. Burunları birbirine değecek kadar yaklaştığında ikisi de mayışmış gibiydi. Gözleri yarı kapalıydı. "Hep bu kadar yakın olduğumuzu düşünüyorum."
- - - - -
"Bittiğini düşündüğün her şey yeniden başlar. Çünkü evrenin yasası bu. Hiçbir şey vardan yok edilemez. Tıpkı anıların gibi..."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
