JOB FOR JOBLESS II

68 11 1
                                    

Job for jobless II

PRAIREI

I didn't utter an any words to them because I felt too much embarrassment. My eyes were landed on him, the son of famous company. He's drinking a tea in transparent glass cup. He's like an innocent kid with dead eyes and heavy eyelids.

After I looked at him, I ran outside with my camera. My mind still processing the move I've done lately. My body just became heavy like it was froze and it's also like someone is controlling me. I failed to stop the movement that I did. However, the top two student guy winked at me with his half smile and I don't know what the hell is he thinking and he didn't stand up after my fist landed on his face.

I don't get everything! It was fast and unexpected. Did I really punch him because he pissed me off? Did my frustrations win that's why I punched his face? I can't loose my job but seemed I'm already late.

My mom is working in other country and she didn't visit us yet. She is busy doing her job in other country. Pinapadalhan niya na lang kami pero alam kong hindi ako puwede umasa nang umasa sa mga padala niya. Napag-desisyon kong magtrabaho para makapag-ipon.

I'm just living in apartment and I have no friends nor siblings. I'm only daughter of Riviel and only my mom and auntie left in my life. But we can't contact my mom's sister anymore. She has own family already.

And now, I didn't expect that he fired me in my work as a photographer and writer in his company. Because of my simple movement mistake, I am no longer a photographer and writer. Now-days, it's difficult to find a proper job in this place.

Isang buntong hininga ang pinakawala ko bago maglakad ulit nang nakayuko. Wala na akong magagawa nito dahil nangyari na. Nakakahiya na pumasok sa look at magmakaawa na huwag akong tanggalin sa trabaho. Graduated nga akong estudyante pero kahit graduated ako, mahirap pa rin maghanap ng trabaho dahil iba sa lugar na ito.

This place was out of Solast and Green City wherein the Qredien High and Clestel High lies. Sa bayan ng berde, tahimik din doon kung titira. Nandoon ang clock tower na maganda tuwing gabi. Hindi pa ako nakakapunta roon pero nakita ko lamang sa computer kaya ko alam.

Umupo naman ako sa bato, sa ilalim ng mataas na puno. Katabi naman ay ang poste ng ilaw. Hinayaan ko ang sarili ko mamahinga. Nakakapagod ngayong araw tapos nasisante pa ako. Hindi ko alam kung saan na ako pupulutin ngayon dahil sa ginawa ko. Dahil media ang trabaho na pinag-tatrabaho-an ko, malamang bukas sikat na rin ako dahil sa ginawa ko.

Ang trabaho ko kasi ay kumuha ng mga litrato sa kung saan-saan depende kung sikat ito. Marami na akong nakuhanan ng litrato mula sa mga artista at sa ibang krimen na nagaganap. Nakuhanan ko na rin ng mga litrato ang sikat na kriminal na pumatay ng ilang tao pero hindi kami pumapayag na kuhanan ng litrato ang mga biktima dahil maselan ito. Pero dahil makulit ako, kumukuha ako ng mga ebidensiya lalo na sa mga kaso na hindi pa nabibigyan ng hustisya at kulang sa mga ebidensiya. Ako mismo pumupunta sa lugar kung saan naganap ang krimen at nag-iimbestiga ako na walang hinihinging tulong sa iba. Hindi ako nag-sosolve ng kaso dahil hindi ako marunong sa deductions. Taga-kuha lang ako ng posibleng ebidensiya laban sa suspek.

Writer naman ako kapag may oras. Ginagawan ko ng istorya mga nangyari sa krimen at published na ito.

In the midst of thoughts, I've been thinking if I really did it.

What should I do now? Should I go home and sleep? Well, I don't want to walk with crowds again. This is the first time I felt an embarrassment, this is the first time I caught everyone's attention. And the worst? Some of them are rich and famous. Hindi ko na alam kung ano pa ang iisipin nila sa akin na isang photographer ay sinuntok sa mukha ang lalaki na ngayon ko lang nakilala.

Themis Corporation: Pandora 1 (Will Under Revision)Where stories live. Discover now