11.Bölüm

3.3K 187 77
                                    

11.Bölüm
Rei6 & Ah Canım Sevgilim

Şimal gerginlikle dudaklarını ısırırken bir elini göbeğinin üstüne koydu. Haklıydı, neredeyse doğuracaktı ama hala tık yoktu. Acaba Erez'i mi arasam dedi? Böylece ona anlatabilir, Erez'in bilmediği taraftan da kolayca sıyrılabilirdi. Hızla arkasını dönüp komodine doğru yürüdü. Telefonu yeniden eline alıp yatağa oturduğunda rehbere girdi, Erez'in adına tıkladı. Kulağına yaklaştırdığında çalıyordu. Umarım açardı.

Açmadı.

Şimal bir kez daha denediğinde bacağını gerginlikle sallıyordu. Bu işi artık kesin çözüme ulaştırmaları lazımdı.

Yine açmadı.

Şimal gözlerini yumarak telefonu kulağından çekerken başını kaldırıp öfkeyle ekrana baktı. "Ladin olsa salisesinde açarsın ama!" Sinirle bir kez daha bastı tuşa. "Aç şunu Erez aç!" yeniden kulağına götürüp çalmasını dinlerken titreşim sesiyle telefonu kulağından uzaklaştırdı. Çatık kaşlarla bildirim ekranına baktığında annesinin attığın mesajı gördü. Bu gece evde olamayacağız, yarın erkenden konuşmamız lazım.

Şimal gözerini devirdi. Annesi bildi bileli hep böyleydi. Kızını hep ikinci plana atar, diğerleri önceliği olurdu. Paralar, partiler, lüks yerler, yatlar, katlar... Şimal oflayarak yerinden kalktığında burada durmanın anlamsız olacağını düşündü. "En iyisi şirkete gitmek." Esenler Holding'e daha önce bir kez gitmişti. O da...

Neyse dedi, adresi hatırlıyordu.

Hazırlanıp otel odasından çıkınca koridorda temizlikçi kadın ile karşılaştı. "Baksana!" Kadın ona döndü elinde paspas ile dikilirken baktı. "Buyurun efendim?"

"Bu odayı," dedi Şimal eliyle gösterirken. "Temizlemenizi istiyorum. Diğer odalardan öncelik verilsin. Soran olursa Şimal Suhan dersin."

"Tabii efendim."

Şimal başını sallayarak son kez kadına bakarken çantasını dirseğine asarak yürümeye başladı.

Kadın ona doğru dönerek gidişinizlerken bakışları karnına sonra Şimal'in yan profiline kaydı. İleride asansörün önünde bekliyor, telefonunun ekranına bakıyordu bu kez.

Kadın temizlik arabasını alarak Şimal'in gösterdiği odaya girerken kapıyı kapattı. Ardından formasının cebinden telefonunu çıkararak numarayı tuşladı. "Alo, Erez Bey?" dedi kadın. "Evet şimdi çıktı." Başını salladı. "Tamam efendim. Size haber vereceğim." Kadın etrafa baktı. "Hayır efendim odada kimse yok." Bir müddet daha dinledi kadın. "Asıf Bey önce çıktı, Şimal Hanım bir süre daha odadaydı." Başını salladı kadın yine. "Tamam efendim." Telefonu kapattığında yeniden cebine koydu. Odayı temizlemeden önce araması gerekti.

&

Avuçlarımın arasına tuttuğum kahve bardağıma dalmışken karşımda sandalye çekilmesiyle Gediz'i gördüm. Selam."

Gülümsedim. "Hoş geldin."

Gediz yorulmuş gibi nefesini verirken arkasına yaslandı. "Bitmek bilmedi.

"Ne yaptın ki?"

"Atların yemini taşıdık, sonra temizledik orayı haliyle. Neyseki şimdiki hali çok daha iyi." Hala seradaydık. İlerideki atların çiftliğinden gelen toynak ve koşuşturma sesleri ortamdaki tek gürültüydü. Dirseklerimi masaya koydum. "Hep böyle koşuşturur musun?"

"Bir süreliğine böyle. Yakında İstanbul'a döneceğim."

"Aa," dedim sahi şaşırarak. "Hiç dememiştin?"

Buna Bir Son VerWhere stories live. Discover now