ʀᴜɴɴɪɴɢ ᴛᴏ ʏᴏᴜ || ʟᴇᴇ ʜᴇᴇsᴇᴜɴɢ ||

Chapter 9

Жэй Рэжүнийг чимээгүйхэн холоос дуудахад тэр газар дээр зөөлөн гишгэсээр түүнтэй хамт бутны ард орон нуугдлаа.

Рэжүн
"Бурхан минь, чи үүнийг үнэхээр сайхан санаа гэдэгт итгэлтэй байна уу?"

Жэй
"Зуун хувь итгэлтэй байна!"

Тэр гартай байсан жижиг нарийхан төмрөө барисаар Рэжүнийг дагуулан нэгэн гражын урд ирээд цоож руу нь төмрөө оруулан хүчтэй эргүүлээд хаалгыг нь онгойлгоход "Хөөх, чи бүр юм хулгайлаад сурчихсан юм биш үү.Түрүүн Сонхүны дотоож алга болчихсон байна гэсэн.Арай чи байсан юм биш биздээ?" гэж Рэжүн түүнээс асуухад Жэй "Заа!! Арай дотоож хулгайлахдаа тулаагүй байна" гээд уурласан бололтой шууд түүнийг үлдээгээд дотогш орчихов.

Рэжүн
"Би..баригдахаас айгаад байна"

Жэй
"Битгий тэгэж хэл.Тийм зүйл хэзээ ч болохгүй"

Тэрээр асар том металлаар бүрхэгдсэн хаалганы өмнө ирж зогсоод түгжээг тайлан дотогш ороход олон төрлийн бууны сум болон зэвсгүүд өрөөстэй байх ба цаана нь дахин нэг хаалга байв.Жэй Рэжүн рүү жижиг хутга шидээд "Май, энэ чамд хэрэг болох байх.Энэ агуулах их хамгаалалт сайтай.Цагдаа нар их байгаа байх.Болгоомжтой байх хэрэгтэй шүү" гэв.

Рэжүн
"Хүлээгээрэй, энд яагаад Боннигийн нэр бичээстэй байгаа юм?"

Жэй
"Яагаад гэвэл наадах чинь Боннигийнх"

Рэжүн гэнэт тэр хутгыг газарт унгаагаад Жэй-н гарнаас татан "Байз! Бонни өөрийнх нь зүйлд гар хүрэх ямар дургүй гэдгийг мэдэх үү! Алуулахаасаа өмнө хурдан арилж үзье!"

Жэй
"Чи арай энэ хүртэл ирчхээд буцах гээд байгаа юм биш биздээ? Үгүй гэж надад хэлээч.Бид одоо эндээс мөнгө авчихвал дахиж хэзээ ч энд ирэхгүй.Ингэж амьдрахгүй! Чи үүнийг хүсэж л байгаа биздээ"

Хисын Сонхүн хоёр ширээн дээрх зуушыг идсээр л байлаа.

Сонхүн
"Чи Рэжүнд уурласан хэвээр л байна уу? Та хоёр хэзээ хаана яаж байгаад ийм болчихсон юм бэ? Арай жирэмсэн болгочихоо юу?"